Rasy psów

Wybierz inną rasę

CHARCIK WŁOSKI

Pochodzenie

Charcik włoski to niewątpliwie jedna z najstarszych ras. Najdawniejsze zachowane wizerunki psów tej rasy znajdują się na liczących osiem tysięcy lat fragmentach mezopotamskiej ceramiki. Były one znane również w starożytnym Egipcie, o czym świadczą portrety na wazach pochodzących z około 3800 roku p.n.e. W Egipcie, w pochodzącym z około 3000 roku p.n.e. wykopalisku, znaleziono szkielet charcika. W jednym z grobów faraonów odkryto mumię małego charta, a na znajdującym się obok papirusie wyszczególniono informacje dotyczące wieku psa i jego rasy, którą Egipcjanie uważali za świętą.
 
Towarzysząc wojownikom i przedstawicielom możnych rodów, charciki zawędrowały najpierw do Grecji a potem do Rzymu, gdzie zyskały wielu miłośników na królewskim dworze. Były psami myśliwskimi i do towarzystwa, można je zobaczyć na wielu obrazach i malowidłach ściennych pochodzacych z tego okresu. Od kiedy przestano używać ich do polowania, stały się wyłącznie bardzo lubianymi psami do towarzystwa. Mieli je królowie: Kleopatra, Fryderyk Wielki, Anna Austriaczka oraz Franciszek I. Bardzo wysoko cenili je również rzymscy patrycjusze, którym te małe pieski zawdzięczają swoją nazwę.


Charcik włoski był tak znany, lubiany i popularny we Włoszech, że Anglicy nazwali go włoskim greyhoundem, Francuzi małym charcikiem włoskim a Niemcy italienische windspiel, co oznacza „włoska igraszka wiatru”. W ten sposób egipski w istocie chart stał się chartem włoskim. Dzięki bogatej, znajdującej się we Włoszech dokumentacji, można prześledzić ich historię począwszy od Egiptu Faraonów, poprzez starożytną Grecję, Etrusków i Rzymian aż do dnia dzisiejszego. Uwieczniono je w różnych sytuacjach, na obrazach dokumentujących życie królów i możnowładców w całej Europie. Widzimy je w ogrodach, leżące u stóp królów, podczas uczt w salach pałacowych, a także na polowaniach i w scenach rodzinnych.

Ponieważ te urocze pieski były ulubieńcami wyższych sfer, wiodły dostatnie i wygodne życie. Król Anglii Henryk VIII ubierał swoje charciki w kosztowne obroże i eleganckie płaszczyki ze skóry i białego jedwabiu. Karol II, król Anglii, wielki miłośnik cavalierów, też miał charciki, które przedkładał nawet ponad swoje sławne spaniele. Jego brat Jakub II jako pierwszy sprowadził je do Szkocji. Ostatnia ze Stuartów, królowa Anna posiadała ich kilkanaście, a sławny lord Oxford ponad pięćdziesiąt. Miał je również Ludwik XV, lecz najbardziej zagorzałym ich wielbicielem był Fryderyk Wielki, król Prus. Opisywany przez historyków jako człowiek niezwykle oschły i pozbawiony sentymentów, miał wielkie serce dla swoich 35 charcików. Ostatnie lata życia spędził w zamku Sans-Souci i tam zajmował się tylko swoimi psami. Zbudował nawet w parku grobowiec, w którym chciał być z nimi pochowany, dworski protokół jednak na to nie zezwolił. We Francji pod koniec XVIII wieku rewolucja zdziesiątkowała hodowlę. Charciki włoskie pojawiły się na nowo dopiero na początku XIX wieku i znowu w krótkim czasie stały się modne i zyskały bardzo licznych miłośników.    

Kiedy w 1895 roku angielski Kennel Club zarejestrował whippety uznano, że trzeba zwiększyć różnicę wzrostu między nimi a charcikami, które miały być wyłącznie psami do towarzystwa. Zdecydowano, że charcik włoski będzie psem karłowatym, a standard określił jego wzrost na 28-30 cm. Pies został w nim opisany jako bardzo delikatny i kruchy, nie mówiło się już nic o jego zdolnościach do polowania. Niestety ta miniaturyzacja spowodowała bardzo wiele problemów zdrowotnych i jak wiele podobnych ingerencji człowieka, nie wyszła mu na dobre.

Na szczęście na początku XX wieku postanowiono zaprzestać tych eksperymentów i powrócić do pierwotnego wzorca rasy. W konsekwencji w 1910 roku, charciki zostały wyłączone z grupy psów karłowatych, w której pozostawały przez osiem lat. Straty, jakie się dokonały w tym czasie w ich hodowli były ogromne. Dzięki staraniom licznych hodowców w 1937 roku powróciły na ringi wystawowe w swojej pierwotnej postaci. Podczas Światowej Wystawy w Paryżu charciki włoskie z hodowli Springinsfeld zdobyły I nagrodę hodowlaną. Psy z tym przydomkiem wywarły potem ogromny wpływ na rozwój i kształtowanie się współczesnego wyglądu psów tej rasy, nie tylko w całej Europie, ale również w Ameryce. Po stratach poniesionych w obu wojnach światowych, zdołano odbudować pogłowie charcików właśnie dzięki psom sprowadzonym z Kanady i Stanów Zjednoczonych. O początkach polskiej hodowli tej rasy wiadomo bardzo niewiele. Po II wojnie pierwszy charcik włoski został zarejestrowany w 1968 roku przez hodowlę Od Lessie. 
 

Mł.Zw.Świata, Vice Mł.Zw.Europy Int.Ch.Multi.Ch CHARLOTTE Forum Romanum
Wł.hodowla Forum Romanum

Wygląd

Charcik włoski jest najmniejszy ze wszystkich chartów. Często się o nim pisze, że powstał w wyniku igraszki wiatru, jest rzeczywiście bardzo delikatny, pełen wdzięku i elegancji. Ma smukłą, zamykającą się w kwadracie sylwetkę, w której długość tułowia jest równa lub nawet nieco mniejsza od wysokości psa w kłębie. Grzbiet prosty, dobrze umięśniony, kłąb dość wyraźnie zaznaczony, zad mocno spadzisty. Klatka piersiowa wąska, o lekko wysklepionych żebrach, bardzo głęboka, sięgająca do łokci. Dolna linia wznosi się niezbyt ostro ku w kierunku słabizny. Ogon nisko osadzony, cienki nawet u nasady, stopniowo zwężający się ku końcowi. Noszony nisko i prosto w górnej połowie, a następnie zakrzywiony ku górze. Wyprostowany powinien sięgnąć stawu skokowego. Włos na ogonie krótki.

Głowa długa, wąska, ze słabo zaznaczonym stopem, osadzona na wąskiej, szlachetnej, łukowato wygietej szyi. Długość czaszki równa połowie długości głowy. Oczy ciemne, duże, okrągławe, bardzo wyraziste, Powieki ciemno pigmentowane. Nos ciemny, pożądany czarny, o rozwartych nozdrzach. Uszy osadzone bardzo wysoko, małe o delikatnej chrząstce, złożone, noszone do tyłu. Gdy pies ma napiętą uwagę, nasada ucha unosi się, a uszy skierowane są poziomo na boki. Wargi cienkie, dobrze przylegające, brzegi bardzo ciemno pigmentowane. Uzębienie kompletne, osadzone prostopadle do szczęk. Zgryz nożycowy.
 

Int.Ch.Multi.Ch.CALICANTO du Domaine de Chanteloup.Wł.hod Forum Romanum

Charcik włoski jest miniaturką greyhounda, tak jak on posiada silne, doskonale umięśnione kończyny, zdolne do dużych przyspieszeń na krótkim dystansie. Kończyny przednie proste, pionowe, o suchym umięśnieniu. Przez całą długość ramienia przebiega wyraźna bruzda. Łokcie ani odstające, ani podstawione. Łapy przednie prawie owalne, małe z wysklepionymi i zwartymi palcami. Opuszki dobrze pigmentowane, nieduże. Pazury czarne lub ciemne, stosownie do umaszczenia i koloru łapy. Białe znaczenia tolerowane. Kończyny tylne dobrze kątowane, oglądane z tyłu proste i równolegle. Łapy tylne identyczne jak przednie, ale mniej owalne.   

Cechą charakterystyczną charcika jest niezwykły, niemal taneczny chód, w kłusie sprężysty, harmonijny, trochę wysoki, przestrzenny, co oznacza, że przednie nogi mają dobry wykrok i od nadgarstka podnoszone są do góry i zginane w nadgarstku. Galop szybki, o mocnych susach.
 
Wysokość w kłębie: psy i suki 32-38 cm.
Masa ciała: psy i suki maksymalnie 5 kg 
 
 
Trzy wielkości chartów
charciki włoskie Ch.PL Mł.Ch.PL MICHELANGELO BUONAROTTI of Devils Doves 
i Ch.PL Ml.Ch.PL BOTTICELLI Tileco, whippet FIGARO i greyhound IMLADRIS MOONSHINE FIREBIRD

Charakter, usposobienie

Mimo niewielkich gabarytów, bardziej łączących go z psami ozdobnymi niż myśliwskimi, charcik włoski jest z krwi i kości psem myśliwskim, ze wszystkimi tego konsekwencjami. Ma bardzo silny instynkt łowczy który powoduje, że na spacerze cały czas zachowuje czujność i monitoruje teren w poszukiwaniu zwierzyny. Posługuje się przy tym, tak jak wszystkie charty - wzrokiem. Jeśli zobaczy jakieś biegnące zwierzę, ruszy w pogoń i wówczas trudno go już powstrzymać. Potrafi czasem zerwać się nagle, żeby złapać ptaka podrywającego się do lotu, a w braku żywej istoty popędzić za niesioną wiatrem plastikową torebką. W mieście lub przy ruchliwej drodze, może się to skończyć tragicznie.
 

Mł.Ch.PL Zalika Bohemia Skara /FCI/ wł.hod Free Point FCI

Charta nie da się tego oduczyć, bo jest to kwestia instynktu, właściciel psa musi zdawać sobie z tego sprawę, zachować daleko idącą ostrożność i zanim spuści psa ze smyczy, nauczyć go przychodzenia na zawołanie. Najlepiej jednak pozwolić mu na swobodne bieganie tylko po bezpiecznym, ogrodzonym terenie, bo nigdy nie wiadomo w którym momencie odezwie się w nim instynktowna potrzeba pogoni.

Charcik nie potrzebuje dalekich spacerów i dużej przestrzeni, jest prawdziwym mistrzem krótkich dystansów. Wystarczy kilkanaście zrywów i okrążeń, żeby wyładował skumulowaną energię. Aż trudno uwierzyć, że ten niewielki piesek potrafi rozwinąć szybkość sięgającą 50 km/godz ( według pomiarów p.Agaty Szadkowskiej z hodowli Chartbeat) Jeśli chodzi o posłuszeństwo, można mu wiele darować, ale koniecznie trzeba nauczyć go przychodzenia na każde zawołanie, bo dla charta ta umiejętność jest często na wagę życia.

Charcik włoski jest bardzo inteligentny i chętnie się uczy pod warunkiem, że postępuje się z nim spokojnie, delikatnie i konsekwentnie. Ma silną osobowość i odwagę, która często przerasta jego możliwości fizyczne, co bywa przyczyną kontuzji. Dlatego nie wolno zaniedbać szkolenia, by w każdej sytuacji móc nad nim zapanować, Musi mieć jednak bardzo urozmaicony zestaw ćwiczeń, bo powtarzanie w kółko tych samych komend szybko go znudzi.  
 

Multi Ch. Mł.Zw.PL Stupor Mundi XUXA ROYAL CHILD z ojcem
Int.Ch Multi Ch NATAN z Ochoczej Wł.hod Stupor Mundi

Szata

Charcik włoski ma bardzo cienką skórę, dobrze przylegającą na całym ciele, z wyjątkiem łokci, gdzie jest nieco mniej napięta. Sierść krótka, jedwabista i delikatna, bez najmniejszego śladu frędzli, która niestety nie chroni go przed zimnem.

Umaszczenie jednolicie czarne, niebieskie lub izabelowate (jasnożółtawe/beżowe), które może występować we wszystkich możliwych odcieniach.
Wzorzec dopuszcza odrobinę bieli wyłącznie na przedpiersiu oraz łapach.

Jest to pies czysty, bardzo niewiele linieje, pielęgnacja jego sierści należy do wyjątkowo mało kłopotliwych.

Więcej na temat pielęgnacji charcika włoskiego i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj
 

Zdrowie

Charcik włoski jest psem długowiecznym, bardzo często żyje ponad 15 lat. Czasem zdarza mu się przemieszczenie rzepki kolanowej a także dziedziczne choroby oczu. Doskonale znosi ciepło, za to jest bardzo wrażliwy na zimno i wilgoć, w zimne dni trzeba zakładać mu ciepłe ubranko. Właściwa opieka może zminimalizować ryzyko wystąpienia takich chorób jak przeziębienia i złamania kończyn.
  

Do kogo pasuje ten pies?

Charciki włoskie bez problemu dostosowują się do każdych warunków, mogą mieszkać zarówno w mieście jak i na wsi, w mieszkaniu lub w dou z ogrodem. Ich potrzeby sprowadzają się przede wszystkim do bliskości właściciela i odpowiedniej ilości ruchu, zwłaszcza biegania. Dorosły charcik potrzebuje około 1-2 godzin aktywnego spaceru dziennie. Rozważając kupno psa tej rasy, potencjalny właściciel musi się zastanowić, czy jest w stanie mu to zapewnić. Z pewnością dom z dużym ogrodem jest wyjściem optymalnym, zwłaszcza jeśli może się w nim bawić z dziećmi lub biegać z drugim psem, bo pozostawienie go tam samego na dłuższy czas nie wchodzi w rachubę. Równie dobrze może wybiegać się w parku lub towarzysząc właścicielowi podczas joggingu.  

Są to psy bardzo uczuciowe, bezgranicznie przywiązują się do swoich właścicieli i najchętniej by się z nimi nie rozstawały. Lubią luksus i domowe ciepełko, miękkie posłanie i bardzo chętnie … dodatkowo kocyk lub jeszcze lepiej, kołderkę do przykrycia. Cały czas szukają bliskości człowieka, tak jak każdy pies muszą mieć oczywiście swoje posłanie, ale najlepiej czują się na kanapie, przytulone do swojego pana, lub jeszcze lepiej na jego kolanach a w nocy oczywiście w jego łóżku, jeśli jest zimno, pod kołdrą. Nie spotkałam właściciela, który by na to narzekał.
 


Mama z córką Mł.Ch.PL INNOCENZA della Casa Pulcinella i Mł.Ch.PL Jugend Bundessieger
2015, Herbst-Jugendsieger Dortmund 2015 DAYLIGHT DESIRE z Koloseum


Charcik włoski bardzo źle znosi samotność i nie nadaje się dla rodziny, która większość czasu spędza poza domem. Idealnym dla niego opiekunem będzie rodzina, w której zawsze jest ktoś w domu, chociaż nawet wtedy może się zdarzyć, że pies będzie musiał na jakiś czas zostać sam. Dlatego też od pierwszych dni w nowym domu trzeba go powoli do tego przyzwyczajać, w przeciwnym razie w momencie kiedy zostanie sam, będzie rozpaczał i może nawet poczynić znaczne szkody w mieszkaniu. Najlepiej poprzedzić wyjście bardzo intensywnym spacerem, bo zmęczony pies łatwiej godzi się z nieobecnością właścicieli i przewaznie ten czas przesypia. 
 


Jest bardzo przyjazny w stosunku do dzieci, jest jednak tak delikatny, że małe dzieci w ferworze zabawy mogą zrobić mu krzywdę, dlatego nigdy nie wolno ich zostawiać bez nadzoru dorosłych. Charcik ma delikatne kości, co powoduje większe niż u innych ras ryzyko złamań. Trzeba więc uważać by pies nie biegał na spacerze w miejscach gdzie leżą sterty połamanych gałęzi, nie uczestniczył w szaleńczych zabaw naszych latorośli i nie skakał z dużych wysokości. Natomiast dla starszych dzieci charcik jest wspaniałym towarzyszem.

To samo dotyczy zwierząt żyjących razem z nim w tym samym mieszkaniu. Charciki z reguły bardzo dobrze dogadują się z innymi psami, ale żywiołowy, duży pies wybiegający jednocześnie z nim na spotkanie właściciela mógłby go łatwo stratować. Cały czas trzeba pamiętać o jego delikatnych kończynach, a ponieważ bardzo lubi towarzystwo innych psów, idealnym dla niego kompanem będzie inny mały piesek, najlepiej drugi charcik. Taki duet sprawdzi się również wtedy, kiedy będą musiały przez jakiś czas zostać same w domu. Wcześnie przyzwyczajony, zaprzyjaźni się również z domowym kotem, natomiast obcego z pewnością pogoni.
 


CARMELLA Free Point FCI z kotkiem


Charcik nigdy nie wykazuje agresji, natomiast w stosunku do obcych zachowuje się z rezerwą. Jest bardzo dobrym stróżem, zawsze powiadomi, że usłyszał coś podejrzanego, ale nie ma skłonności do nadmiernego szczekania. Jest psem bezproblemowym, można go zabrać wszędzie, bardzo chętnie podróżuje samochodem, jest niewielki, nie robi zamieszania, bez problemu można go wziąć na ręce. Trzeba tylko pamiętać, że nie wszędzie można go spuścić ze smyczy, bo nie odmówi sobie przyjemności pogonienia za jakimś zwierzakiem.
 


Ch.PL, Mł.Ch.PL C.I.C., Polish Racing Champion 2015, Polish Coursing Champion 2015,
Czech Rep. Coursing Champion 2014, Slovak Beauty and Performance Winner 2014
ZUELLA Gorzowska Panorama. Wł. hod.Chartbeat


Bardzo dobrze sprawdza się we wszystkich psich sportach w których podstawą jest bieganie, a więc przede wszystkim jogging i coursing, ale również agility, które jest sportem bardzo wszechstronnym, bo angażuje psa nie tylko fizycznie, ale również umysłowo. Właściciel charcika włoskiego nie może ani na chwilę zapomnieć, że jego mały przyjaciel ma bardzo wrażliwą psychikę i potrzebuje zrównoważonego właściciela oraz domu, w którym panuje miła, rodzinna atmosfera, dająca mu poczucie bezpieczeństwa. Nie wolno tego zlekceważyć, bo nerwowość właściciela, krzyki i traktowanie psa w zależności od humoru domowników całkowicie zniszczy jego psychikę, pies stanie się znerwicowany i uciążliwy. 
 


W takim ubranku niestraszna najgorsza zima
Ch.PL, Mł.Ch.PL LUNA LUCRETIA QuindiciWł. hod.Chartbeat


Charciki lubią ciepło, dobrze znosza upały, są natomiast mało odporne na zimno. Nawet w domu szukają miejsca, w którym jest najcieplej, najchętniej odpoczywają przytulone do właściciela, dodatkowo nakryte kocem. W lecie rwą się do wyjścia, ale kiedy robi się zimno lub pada deszcz, czasem trzeba je wyciągać siłą na spacer. Mają delikatną sierść całkowicie pozbawioną podszerstka, słabo chroniacą przed chłodem, dlatego na zimę trzeba koniecznie przygotować ciepłe ubranko, żeby nie ryzykować przeziębienia. Nie należy jednak wpadać w przesadę, żeby psa nie rozhartować, bo charcik marznie przede wszystkim kiedy stoi nieruchomo, podczas gonitwy z innymi psami nawet w chłodny dzień jest mu ciepło.
 

Charciki miewają czasem problemy z czystością, co oczywiście nie oznacza, że nie da się ich czystości nauczyć. Trzeba się tylko zabrać do tego od pierwszego dnia w nowym domu i bardzo pilnować, żeby w porę wynieść szczenię w miejsce, w którym powinno się załatwiać. Największym błędem jest odkładanie nauki na później w nadziei, że jak pies dorośnie to sam zrozumie, że źle robi. Niestety pies umie tyle, ile go właściciel nauczy, dlatego też trzeba go bardzo cierpliwie i konsekwentnie uczyć, że ma załatwiać się na spacerze. Smakołyki i radosne pochwały bardzo w tym pomagają. O tym jak nauczyć psa czystości piszemy tutaj.

Dla kogo więc ten pies ? - dla rodziny ze starszymi dziećmi, lub osób samotnych, które lubią aktywny tryb życia i którzy to delikatne, małe, ale o wielkim sercu stworzenie potrafią otoczyć opieką i poświęcić mu bardzo dużo czasu. Charcik wymaga bliskości człowieka, trzeba o niego dbać i poświęcić mu dużo uwagi. Osoba zabiegana, denerwująca się że pies plącze się pod nogami, spędzająca większość dnia poza domem i uważająca, że spacerowanie z ubranym w płaszczyk charcikiem ujmuje jej powagi, niech z posiadania psa zrezygnuje.
 


Ch.PL. Mł. Ch. Pl. ŁUNA Niby Nic


Zalety i wady

+ bardzo przywiązany i uczuciowy
+ przyjazny wobec ludzi i zwierząt
+ mało hałaśliwy
+ adaptuje się w każdym mieszkaniu
+ inteligentny, łatwo się uczy
+ łatwy w pielęgnacji
                         - ma bardzo wrazliwa psychikę
- źle znosi samotność
- potrzebuje terenu do wybiegania
- podatny na złamania kości



Warto wiedzieć

W Polsce hodowanie lub tylko posiadanie charta rasowego bądź jego mieszańca wymaga zezwolenia, które uzyskuje się we właściwej terytorialnie jednostce administracji państwowej. Charty są wyjątkowo szybkimi, a do tego bardzo skutecznymi psami myśliwskimi co powoduje, że zwierzyna łowna nie ma szans ucieczki i spotkanie z chartem może przypłacić życiem.  Problem uregulowany został ustawą z dnia 13 października 1995 roku „Prawo łowieckie”. Zgodnie z zapewnieniem ustawodawcy rejestracja ma na celu kontrolę pogłowia psów tej rasy i niedopuszczenie do wykorzystywania ich przez kłusowników. W rzeczywistości jest to pełen niejasności tekst, który pozostawia poszczególnym urzędom pole do jego swobodnej interpretacji. Piszemy na ten temat tutaj.

Zezwolenie na posiadanie charta ma charakter terytorialny. Zmiana miejsca prowadzenia hodowli lub utrzymywania psa powoduje automatyczne wygaśniecie dotychczasowego zezwolenia i konieczność uzyskania nowego, w nowym miejscu hodowli lub zamieszkania właściciela psa. O tym jak wygląda obowiązująca procedura piszemy tutaj. Uzyskanie zezwolenia na hodowanie bądź posiadanie chartów jest obowiązkiem ustawowym, niewywiązanie się z niego podlega karze grzywny, ograniczenia wolności, bądź pozbawienia wolności do 1-go roku. Poważne sankcje, do 5-ciu lat pozbawienia wolności, grożą również osobom, które polują na zwierzynę leśną nie mając do tego odpowiednich uprawnień.


Jak znaleźć dobrą hodowlę ?

  • Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny. 

Charcik włoski Ch.PL Ml.Ch.PL BOTTICELLI Tileco, whippet FIGARO
i greyhound IMLADRIS MOONSHINE FIREBIRD



Wzorzec FCI

Wzorzec FCI nr 200/05.01.2011/GB
Wersja polska: styczeń 2010
CHARCIK WŁOSKI
(Piccolo Levriero Italiano)
Kraj pochodzenia: Włochy.
Data publikacji obowiązującego wzorca 13.10.2010
Przeznaczenie: Pies wyścigowy.
Klasyfikacja FCI: Grupa X Charty
Sekcja 3 Charty krótkowłose
Bez prób pracy.


KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Charcik włoski pochodzi od chartów niewielkich rozmiarów, które żyły w starożytnym Egipcie na dworze faraonów. Poprzez Lakonię (Grecja), z której pochodza liczne wyobrazenia na wazach rasa trafiła w V wieku przed naszą erą do Włoch. Jej największy rozwój przypadł na okres Renesansu na dworach magnackich. Nierzadko można odnaleźć charciki włoskie przedstawiane na obrazach największych włoskich i zagranicznych mistrzów tej epoki.

WYGLĄD OGÓLNY:
Pies wiotkiej budowy, o kwadratowej sylwetce, choć niewielki to w każdym szczególe jest miniaturowym chartem, kwintesencją wyrafinowania, elegncji wdzieku i szyku. 

WAŻNE PROPORCJE:
Długość tułowia jest równa lub nieco mniejsza od wysokości w kłębie. Długość czaszki równa jest połowie długości głowy, może stanowić do 40% wysokości w kłębie.

ZACHOWANIE / CHARAKTER:
Żwawy, czuły i łagodny.

GŁOWA:
Wąska i wydłużona.

MÓZGOCZASZKA:
Czaszka : płaska, linie profilu równoległe, boki lekko zaokrąglone. Długość czaszki równa jest połowie długości głowy. Okolica podoczodołowa o wyraźnej rzeźbie. Umięśnienie głowy subtelne, wyraźne łuki nadoczodołowe, guz potyliczny niezaznaczony, bruzda środkowa tylko lekko zaznaczona. Stop: bardzo słabo zaznaczony.

TRZEWIOCZASZKA
Nos: ciemny, pożądany czarny, o rozwartych nozdrzach.
Kufa: zwężająca sięku końcowi.
Wargi: cienkie, dobrze przylegające do szczęk, brzegi warg bardzo ciemno pigmentowane.
Uzębienie: szczęki wydłużone, o siekaczach ustawionych w regularny łuk, mocnych w porównaniu do wielkości psa.
Zęby zdrowe, uzębienie kompletne, osadzone prostopadle do szczęk. Zgryz nożycowy.
Policzki: suche.
Oczy: duże, okrągławe, wyraziste. Raczej frontalnie osadzone. Gałka oczna nie głęboko osadzona, ale nie wyłupiasta. Tęczówki ciemne. Powieki pigmentowane.
Uszy: osadzone bardzo wysoko, małe o delikatnej chrząstce; złożone, noszone do tyłu i noszone na karku i na górnej części szyi. Gdy pies ma napiętą uwagę, nasada ucha unosi się, a uszy skierowane sąpoziomo na boki.

SZYJA:
Linia górna lekko łukowata, linia górna szyi lekko załamana przy kłębie. Linia dolna lekko wypukła. Długość równa długości głowy. W kształcie ściętego klina, dobrze umięśniona. Sucha, bez podgardla.

TUŁÓW:
Długość tułowia jest równa lub nieznacznie mniejsza od wysokości w kłębie.
Linia górna: prosta, okolica grzbietu i lędźwi wysklepiona. Wysklepienie lędźwi harmonijnie przechodzi w linię zadu.
Kłąb: dość wyraźnie zaznaczony. Szczyty łopatek blisko siebie.
Grzbiet: prosty, dobrze umięśniony.
Zad: bardzo spadzisty, szeroki i umięśniony. Klatka piersiowa: wąska, solidna, ale elegancko ukształtowana, o lekko wysklepionych żebrach, głęboka, sięgająca do łokci.
Linia dolna: za stosunkowo krótkim mostkiem wznosi sięniezbyt ostro ku brzuchowi

OGON:
Nisko osadzony, cienki nawet u nasady, stopniowo ścieniający się końcowi. Noszony jest nisko i prosto w pierwszej połowie, a następnie zakrzywiony ku górze. Wyprostowany powinien sięgnąć stawu skokowego. Włos na ogonie krótki.

KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE
Wygląd ogólny: w całości proste, pionowe, o suchym umięśnieniu.
Łopatka: raczej spionowana, o dobrze rozwiniętych, długich, suchych wyraźnych mięśniach.
Ramię: tworzy z łopatką kąt bardzo rozwarty, ramię ułożone równolegle do płaszczyzny pośrodkowej tułowia, nieco dłuższe od łopatki.
Łokcie: ani odstające, ani podstawione.
Przedramię: długość kończyny mierzona od ziemi do łokcia jest nieco większa od odległości od łokcia do kłębu; kościec bardzo lekki; przedramię widziane od frontu i z profilu ustawione idealnie prosto i pionowo. Przez całą długość ramienia przebiega wyraźna bruzda.
Śródręcze: suche, oglądane z profilu trochę nachylone.
Łapa: prawie owalna, mała z wysklepionymi i zwartymi palcami. Opuszki pigmentowane, nieduże. Pazury czarne lub ciemne w zależności od umaszczenia i koloru łapy, gdzie tolerowane są białe znaczenia.
KOŃCZYNY TYLNE
Wygląd ogólny: dobrze kątowane, oglądane z tyłu proste i równolegle.
Udo: długie, suche, niezbyt rozbudowane, z wyraźnie widocznymi poszczególnymi mięśniami.
Podudzie: bardzo ukośne, o cienkim kośćcu i bardzo wyraźnie widoczną bruzdą pomiędzy mięśniami. Nieco dłuższe od uda. Śródstopia: oglądane z tyłu muszą być równoległe
Łapa: mniej owalna niż przednia, o wysklepionych i zwartych palcach. Opuszki i pazury dobrze pigmentowane, podobnie jak w przednich łapach.

CHODY:
Kłus sprężysty, harmonijny, trochę wysoki, przestrzenny, co oznacza, że przednie nogi mają dobry wykrok i od nadgarstka podnoszone są trochę do góry i zginane w nadgarstku. Galop szybki, o mocnych susach.

SKÓRA:
Cienka, dobrze przylegająca na całym ciele, z wyjątkiem łokci, gdzie jest nieco mniej napięta.

SZATA:
Sierść: Krótka, jedwabista i delikatna na całym ciele, bez najmniejszego śladu frędzli. Maść: Jednolita: czarna, szara, izabelowata (jasnożółtawa/ beżowa) we wszystkich możliwych odcieniach. Kolor biały tolerowany jest wyłącznie na przedpiersiu i łapach.

WIELKOŚĆ i WAGA:
Wysokość w kłębie: psy i suki od 32 do 38 cm.
Masa ciała: psy i suki maksymalnie 5 kg

WADY:
Wszelkie odstępstwa od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i komfort życia psa.
- Ciągły inochód
- Hackney
- Krok niski, krótki

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Każdy pies wykazujący deformacje budowy lub zaburzenia charakteru, powinien być zdyskwalifikowany.
- Wyraźnie zbieżne lub rozbieżne linie profilu
- Nos całkowicie lub w połowie odpigmentowany
- Grzbiet nosa wysklepiony lub wklęsły
- Przodozgryz lub tyłozgryz
- Oko porcelanowe, całkowita depigmentacja powiek
- Ogon noszony nad grzbietem
- Brak ogona lub ogon krótki, wrodzony lub nabyty
- Wilcze pazury
- Maść wielobarwna; biel poza klatką piersiową i łapami
- Wielkość poniżej 32 i powyżej 38 cm dla obu płci

WADY WYKLUCZAJĄCE Z HODOWLI:
- Tyłozgryz
- Wnętrostwo

UWAGA:
Samce muszą mieć oba jądra normalnie wykształcone i całkowicie opuszczone do moszny. 

Źródło: www.zkwp.pl/zg/wzorce/200.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.