Rasy psów

Wybierz inną rasę

TOSA INU

Pochodzenie


Walki psów zawsze cieszyły się w Japonii wielkim zainteresowaniem. Używano do tego celu szpiców w pierwotnym typie, które jednak po otwarciu granic w połowie XIX wieku nie miały szans w walce z przybywającymi do Japonii europejskimi psami bojowymi. Entuzjaści walk zdecydowali się więc sprowadzić najlepsze psy bojowe z Europy i skojarzyć je z psami japońskimi. Krzyżówki japońskich szpiców z mastiffami, dogami, bernardynami i buldogami dały w potężnego psa bojowego, którego od miasta i prowincji, w której go wyhodowano nazwano tosa inu.

Do walk wybierano psy najodważniejsze, które walczyły do upadłego, nie wydając głosu. Ich zmagania miały widowiskową oprawę, psy ustrojone w specjalne kapy przytrzymywane były przy pomocy specjalnych, zawiązanych na szyi lin. Walkę kończono w momencie, gdy jeden z uczestników tracił zapał i wycofywał się, ale na niektórych zawodach trwała ona niestety aż do śmierci jednego z uczestników.

II wojna światowa była dla istnienia rasy wielkim zagrożeniem. Psy pospiesznie wywieziono na północ kraju do specjalnego ośrodka, w którym miały szanse przetrwać wojenną zawieruchę i skąd po jej zakończeniu wróciły do dawnych lub nowych właścicieli. Pewna ich ilość została wyeksportowana do Stanów Zjednoczonych, gdzie się bardzo dobrze zadomowiły. Z powodzeniem pełnią dziś rolę psów stróżujących, rodzinnych oraz do towarzystwa i nigdy w tym kraju nie były ani nie są wykorzystywane do walk.
 

Obecnie w niektórych regionach Japonii walki psów są znów dozwolone, ale nie mają one nic wspólnego z krwawymi widowiskami organizowanymi przez ludzi z półświatka w różnych krajach Europy. Ich organizowanie podporządkowane jest bardzo ostremu regulaminowi, który praktycznie eliminuje niebezpieczeństwo okaleczenia któregoś z uczestników. Udział w zawodach poprzedzony jest specjalnym przeglądem kwalifikacyjnym, podczas którego ocenia się charakter psa. Okazanie przez niego strachu lub próba gryzienia przeciwnika oznacza natychmiastową dyskwalifikację, taki pies nie może zostać dopuszczony do walki, nie może również być użyty do hodowli. Dotyczy to wyłącznie samców, suki nie uczestniczą w walkach, ich rolą jest wydawanie na świat zdrowego, walecznego potomstwa.

W Japonii walczące tosy przyrównuje się do zapaśników sumo: obecne walki psów w tym kraju rzeczywiście bardziej przypominają zapasy, psy nie mają prawa atakować przeciwnika, ani rozszarpywać go zębami. Mogą natomiast przytrzymać go swoim ciałem i unieruchomić przyciskając do ziemi. Walka kończy się wtedy, kiedy jeden z psów okaże uległość i podda się, lub zostanie siłą przytrzymany przy ziemi. Zgodnie z regulaminem pies, który cofnie się trzy kroki oddaje walkę walkowerem. Zawodnik może być także wyeliminowany za szczekanie, które kwalifikowane, jako brak opanowania.

Aż trudno uwierzyć, że konfrontacja tak silnych psów ma jedynie formę zapasów i nie ma ryzyka, że coś może wymknąć się spod kontroli. Prawdą jest jednak, że psy wielokrotnie pojawiające się na ringu, zarówno zwycięzcy jak i zwyciężone, nigdy nie mają blizn, wygląda więc na to, że zębów rzeczywiście nie używają. Może się jedynie zdarzyć niegroźne otarcie podczas przytrzymywania przeciwnika.
 

Int.Ch.Multi.Ch. RINJI Ninja-San Wł.Lucyna Bukowiec


Wygląd

Tosa należy do grupy molosów. Jest psem budzącym respekt, potężnym, masywnie zbudowanym, którego sylwetka jest połączeniem siły, godności i elegancji. Na osiągniecie takiego wyglądu potrzebuje sporo czasu. Choć pełny wzrost osiąga już w wieku 18 miesięcy, to zbudowanie potężnej muskulatury i dorosłej psychiki zajmie jej co najmniej drugie tyle..

Ma dużą, masywną głowę osadzoną na dobrze umięśnionej szyi, z wyraźnie zaznaczonym stopem i charakterystycznymi fałdami biegnącymi od kącika oka do kącika warg oraz obwisłymi faflami, Oczy małe ciemnobrązowe. Uszy niewielkie i cienkie, osadzone wysoko po bokach głowy, zwisające i wewnętrzną krawędzią przylegające do policzków. Kufa średniej długości, graniasta, grzbiet nosa prosty, trufla nosowa duża, czarna. Szczęki mocne, zgryz nożycowy.

Grzbiet silny, prosty, z dobrze zaznaczonym kłębem, i szeroką, głęboką klatką piersiową, mocno umięśnionymi lędźwiami i lekko wysklepionym zadem. Ogon u nasady gruby, zwężający się ku końcowi. Opuszczony sięga do stawu skokowego. Kończyny przednie proste i mocne, z miarkowanie skośną łopatką. Tylne silnie umięśnione, stawy skokowe i kolanowe umiarkowanie kątowane. Łapy zwarte, opuszki grube i elastyczne, pazury mocne, najlepiej ciemne.
 
Wysokość w kłębie: psy minimum 60 cm, suki minimum 55 cm.
Masa ciała: 45 - 90 kg.
 

Zwycięzca Świata’ 2014, Zwycięzca Europy’ 2014, Int.Champion CAMBELO Ja-Na
Wł.Wojciech Nowakowski
 

Charakter, usposobienie


Tosę wyhodowano specjalnie do walk, wymagano od niej, żeby reagowała odważnie i szybko, miała atakować i walczyć do skutku i był czas kiedy wywiązywała się z tego zadania znakomicie. To spowodowało, że pierwsze importowane z Japonii do Europy tosy, to były psy do walk, które niewiele miały wspólnego z prawdziwą tosą inu. Jest to rzeczywiście pies budzący respekt, z mocnym charakterem, wymagający dobrego podejścia, ale w żadnym wypadku nie jest to budzący postrach agresor i postrzeganie go w tych kategoriach jest krzywdą dla rasy. Niejedna rasa ma w swojej historii epizod z walkami psów i podobnie jak tosa, skutecznie zdołała się od niego odciąć.

Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że jeśli pies o takim potencjale dostanie się w ręce nieodpowiedzialnego przewodnika, który niepotrzebnie pobudzi jego agresję, może stać się poważnym zagrożeniem zarówno dla ludzi jak i szczególnie dla innych psów. Dlatego nigdy nie wolno kupować tosy w niesprawdzonej hodowli, w której nikt nie przywiązuje wagi do warunków i charakteru psa i praktycznie nic nie wiadomo o jego przodkach. Jest bardzo prawdopodobne, że oferowane psy to nie są rasowe tosy, tylko psy tosopodobne, które z nią samą niewiele mają wspólnego. Kupno takiego psa może stać się początkiem poważnych problemów.
 
TORI i Ch.PL WAKAI AKAI TENSHI z Łąki Didi Wł.Artur Runowski

Tosa może być wspaniałym psem rodzinnym pod warunkiem, że szczenięta już u hodowcy były odpowiednio socjalizowane i wychowały się w bliskim kontakcie z ludźmi i zwierzętami. Odpowiedzialny hodowca zadba o to, by znaleźć odpowiednich nabywców i pouczy nowych właścicieli jak je najlepiej wychować i wyszkolić. 

Jest to pies bardzo inteligentny, chętnie się uczy i często sam zachęca do ćwiczeń. Mimo swojej potężnej postury i skłonności do rządzenia potrafi się bez najmniejszego problemu podporządkować, jeśli tylko właściciel postępuje łagodnie i konsekwentnie i co równie ważne, nagradza a nie karze. Naukę trzeba rozpocząć bardzo wcześnie, oswoić psa z ulicznym ruchem i innymi zwierzętami, a przede wszystkim ustalić hierarchię i przyzwyczaić go posłuszeństwa. Podstawą jest zdobycie jego zaufania a potem konsekwentne uczenie wszystkiego po kolei.
 

Mł.Zw.Europy DORA Mazurski Samuraj i WW’13,14 Int.Ch. EMI Mazurski Samuraj
Wł.hod Mazurski Samuraj

Do uprawiania grupowych sportów, ze względu na swoje skomplikowane relacje z innymi psami tosa się raczej nie nadaje, natomiast wspólna wyprawa w plener z całą rodziną spotka się z dużym uznaniem. Żeby pies mógł sie cieszyć swobodą musi to być teren bezpieczny, bez ryzyka spotkania licznej grupy miłośników dogtrekkingu, jeśli takiej pewności nie ma, powinien być dla pełnego bezpieczeństwa w kagańcu i na smyczy.

W Stanach Zjednoczonych tosy wykorzystuje się w dogoterapii, między innymi przy pracy z dziećmi autystycznymi. Mają bardzo silnie rozwinięty instynkt opiekuńczy, są wyjątkowo cierpliwe i wyrozumiałe. Jest to najlepszy dowód na to, że tylko od mądrości właściciela zależy czy tosa wyrośnie na dobrze wychowanego psa i oddanego przyjaciela rodziny 
 

Int.Ch.Multi.Ch. RINJI Ninja-San i Ch.PLARISU AKAI TENSHI z Horowych Bagien
Wł.Lucyna Bukowiec


Szata

Tosa ma krótką, gładką, twardą i przylegającą sierść, która ze względu na sposób ułożenia włosa nadspodziewanie dobrze chroni go przed chłodem.

Umaszczenie:
płowe we wszystkich odcieniach. Im ciemniejsze, tym wyżej cenione. Może być również czarne lub pręgowane. Dopuszczalne niewielkie białe znaczenia na przedpiersiu i łapach.

Pielęgnacja sierści jest bardzo prosta, wymaga jednak regularnego szczotkowania w celu usunięcia martwego włosa.

Więcej na temat pielęgnacji tosy i przygotowania psa do wystaw
- kliknij tutaj

 
Czarna tosa Ch.Pl. RAIDON od Janusów Wł.hod.Od Janusów


Zdrowie

Tosa jest psem odpornym na niekorzystne warunki atmosferyczne, podczas silnych mrozów jednak marznie, dlatego nie powinien zbyt długo pozostawać na dworze. Jego wielkość predestynuje go do chorób typowych dla dużych ras, takich jak młodzieńcze zapalenie kości oraz, choć bardzo rzadko, dysplazji stawów biodrowych. 
 

Do kogo pasuje ten pies ?

Tosa zdecydowanie nie jest psem dla każdego. Jest to doskonały towarzysz dla zrównoważonego, majacego duże doświadczenie w układaniu i prowadzeniu tego rodzaju psów opiekuna, który potrafi go wychować. Pozostawiony sam sobie może stanowić poważne zagrożenie.
 
TORI i Ch.PL WAKAI AKAI TENSHI z Łąki Didi Wł.Artur Runowski

Potrzebuje bliskości człowieka, w żadnym wypadku nie nadaje się do kojca, trzymany z dala od ludzi zdziczeje. Również nie nadaje się do mieszkania w bloku, ze względu na nieuniknione bliskie kontakty z obcymi, często bardzo energicznymi i hałaśliwymi ludźmi, których zachowanie mógłby odebrać jak atak. Bez problemu zaadaptuje się w niedużym mieszkaniu, choć idealnym miejscem do życia będzie dla niej dom z solidnie ogrodzonym ogrodem. Tosa praktycznie nie szczeka, robi to w zasadzie tylko wtedy, gdy chce na coś zwrócić uwagę swoich właścicieli. Nie ma więc obawy, że będzie biegać wzdłuż płotu i stawiać na nogi całe osiedle. Za to tam gdzie stróżuje, nikt się na teren posesji wejść nie odważy.

Dla dobrego rozwoju tosa wymaga bliskiego kontaktu z rodziną, jest jej bardzo oddana i przywiązana. Żeby jednak poukładać wzajemne relacje, właściciel musi mieć doświadczenie, sporo wiedzieć o rasie i poświęcić na wychowanie psa odpowiednio dużo czasu. Tosa się bardzo łatwo wpasuje w rytm życia swojej rodziny, ale ustępstwa musza być obustronne, nie wolno nadużywać jej cierpliwości, bo są rzeczy na które nie pozwoli. Świat dzieli się dla tosy na tych, których ona słucha i na tych, którzy jej słuchają i rzadko jest skłonna do odstępstw od tej zasady.

Za swoją rodzinę czuje się odpowiedzialna i w razie potrzeby bez chwili wahania stanie w jej obronie. Potrzebuje ich bliskości, najszczęśliwsza jest wtedy, kiedy może im wszędzie towarzyszyć. Bez względu na to, jak komicznie to może wyglądać, tosa jest wielkim pieszczochem, Uwielbia puszyste poduszki i kocyki, lubi się przytulać do swojego pana, wylegiwać obok niego na kanapie i gdyby tylko mogła, z radością władowałaby mu się do łóżka.
 

Liwia i ORE - AKAI TENSHI Łaka DiDi Wł.hod.Łąka Didi

W stosunku do dzieci tosa przejawia niewyczerpane zasoby cierpliwości. Wydaje się, że nie ma rzeczy, której dziecko nie mogłoby z nią zrobić. Może na niej leżeć, przebierać ją w różne fatałaszki a one będzie to znosić ze stoickim spokojem. Zadziwiająca jest delikatność z jaką porusza się przy dzieciach, żeby nie zrobić im krzywdy. Nie oznacza to jednak, że można zostawić z nią dzieci bez nadzoru dorosłych, bo tosia delikatność czasem może okazać się nieco słoniowata. Nigdy nie skrzywdzi dziecka umyślnie, ale niechcący może się to zdarzyć. Tosa ma bardzo wysoki próg bólu, dlatego nawet jeśli dzieci dalekie są od delikatności, nigdy się nie odgryzie, co najwyżej kłapnie w powietrzu zębami, żeby pokazać, że nadużywają jej cierpliwości.

Sposób w jaki wita przyjaciół domu zależy od tego jak została wychowana. Jeśli przez dom przewija się dużo gości i pies od początku został przyzwyczajony do tego, że przyjaciele jego pana są jego przyjaciółmi, spokojnie zaakceptuje ich obecność. Goście powinni zdawać sobie sprawę, że pies, nawet leżąc na swoim legowisku ani na chwilę spuści ich z oka i zareaguje natychmiast jeśli uzna, że ich zachowanie może zagrozić jego rodzinie. Jego czujność staje się bardziej wyostrzona, jeśli właściciel na chwilę wyjdzie z pokoju, dlatego lepiej nie zostawiać psa samego z ludźmi których nie zna, bo może zareagować nieadekwatnie do sytuacji. Dopóki właściciel jest na miejscu, nie ma takiego ryzyka, bo pies zawsze wyczuje intencje swojego pana i dostosuje do tego swoje działanie. Goście muszą wiedzieć, że z tosą nie ma żartów i pozorowana przez zabawowo nastrojonych przyjaciół szarża na właściciela nie znajdzie jego uznania i dla własnego bezpieczeństwa w stosunku do domowników powinni zachować dystans. Oczywiście bardzo bliscy przyjaciele domu mają u niego taryfę ulgową i jeśli zyskają jego zaufanie, są traktowani prawie jak domownicy.
 

Chihuahua MALWA Łąka DiDi i Int.Ch. JWW ZENJIN-AKAI TENSHI Łąka DiDi
Wł.hod Łąka Didi

Obecność innych psów w domu w przypadku tosy jest zawsze problemem delikatnym i decyzje w tej materii trzeba podejmować z wyjątkową rozwagę. Nazywając rzecz po imieniu, tosa z zasady obcych psów w swoim domu nie toleruje. Co się tyczy psów należących do jej właściciela, nie zaakceptuje drugiego psa tej samej płci i wielkości w swoim domu, chyba, że pojawiły się w nim niemal jednocześnie, jako szczenięta i razem się wychowywały. Ale i wówczas jest to ryzykowne, bo może dojść do rywalizacji, lepiej więc żeby to była suka.

Tosa zazwyczaj dzieli psy na te, które jej się całkowicie podporządkują oraz te, które będą miały odwagę się jej postawić. Pierwsze mogą nawet dzielić z nią legowisko, na tej zasadzie tosa często bez problemu akceptuje w domu kota. Te, które mają odwagę ja zaczepić są na z góry przegranej pozycji. Dotyczy to nawet bardzo małych piesków, które niestety często bywają zaczepne i zachowują się tak jakby sobie nie zdawały sprawy ze swojej postury. Taki wojownik dostanie przeważnie 2-3 ostrzeżenia, a potem najczęściej kończy się to tragicznie. Dlatego jeśli konflikt się nasila, najlepiej znaleźć malcowi bezpieczniejsze miejsce, bo na to żeby zmądrzał i przestał dużego zaczepiać nie ma co liczyć.

Torcia i Tygrysek Wł.Artur Runowski

Tosa uwielbia spacery, ale nie potrzebuje przesadnie dużo ruchu, nie zamęczy więc nawet mało wysportowanego właściciela. Dobrze się czuje w każdym terenie, w stosunku do obcych jest raczej nieufna, stąd też zazwyczaj spokojnie mija przechodniów nie poświęcając im wiele uwagi. Natomiast jeśli ma takie możliwości, potrafi dać upust swojej energii. Takie szaleństwa są jej bardzo potrzebne, za to później jeśli trzeba może spokojnie czekać w mieszkaniu na powrót domowników.

Właściciel tosy musi mieć świadomość, że jest to pies, który został wpisany na listę ras niebezpiecznych i choć budzi ona dużo wątpliwości, to jednak nakłada na właściciela obowiązek prowadzenia psa poza terenem zamkniętym zawsze na smyczy i w kagańcu. Nawet jeśli pies nie jest agresywny, przechodnie mogą się go bać. 
   

Zw.Europy’ 2015, Ch. Pl. Yumei od Janusów Wł.Angelika Sobieraj

Uwaga:

Tosa inu znajduje się wśród psów wymienionych w Rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 28 kwietnia 2003 roku w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne. Ich lista znajduje się tutaj.

Na posiadanie psa tej rasy potrzebne jest zezwolenie. Organem właściwym do jego wydawania jest wójt, burmistrz lub prezydent miasta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania właściciela psa (wnioskodawcy). O tym jak je uzyskać piszemy tutaj. 

Zalety i wady

+ bardzo wierny i oddany właścicielowi
+ niezwykle opiekuńczy wobec dzieci
+ doskonały stróż i obrońca
+ inteligentny, chętnie się uczy
+ niehałaśliwy
+ łatwy w pielęgnacji
  - bywa agresywny wobec innych psów
- bardzo kosztowny w utrzymaniu


Ciekawostki 


Czarna podpalana tosa - Mł.Zw.Europy DORA Mazurski Samuraj
Wł.hod Mazurski Samuraj

Zdarza się, że w miotach wzorcowo umaszczonych tos sporadycznie pojawiają się czarne podpalane szczenięta mimo, że żaden ze znanych przodków nie miał takiego koloru. Mimo niezaprzeczalnej urody, ta barwa nie została uznana. Sami sędziowie niejednokrotnie mają problem z oceną tego umaszczenia – jedni psa/sukę dyskwalifikują kierując się wzorcem rasy, inni oceniają eksterier nie zważając na barwę. Najlepszym przykładem tego braku jednomyślności jest przebieg kariery wystawowej czarnej podpalanej DORY Mazurski Samuraj, zdobywczyni m.in prestiżowego tytułu Młodzieżowego Zwycięzcy Europy. DORA uzyskała kwalifikację hodowlaną i została matką dwóch miotów, rodząc za każdym razem 12 czerwono umaszczonych szczeniąt.

W Japonii - ojczyźnie rasy, również pojawiają się czarne podpalane tosy. Dla Japończyków kolor ma jednak drugorzędne znaczenia, dla nich liczy się przede wszystkim charakter. Ten nieustraszony wojownik do dziś jest tam wystawiany do bezkrwawych walk. Dwa lata temu bardzo prestiżowy pokaz wygrała właśnie czarna podpalana tosa. Czas pokaże czy ta nietypowa barwa zostanie w sferze ciekawostek, czy też zostanie dopisana do wzorca.

 

Jak znaleźć dobrą hodowlę ?

  • Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.


Wzorzec rasy FCI

FCI-Standard N° 260 / 09.12.1997
TOSA
POCHODZENIE: Japonia.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 09.12.1997.
UŻYTKOWOŚĆ: Kiedyś pies do walk, dzisiaj stróżujący.
KLASYFIKACJA F.C.I. :
Grupa 2 Pinczery, sznaucery molosy i szwajcarskie psy do bydła.
Sekcja 2.1 Molosy typu mastyfa.
Bez prób pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Tradycja walk psów sięga w Japonii XIV stulecia. Dzisiejsza rasa, nazywana niekiedy od kraju pochodzenia „mastyfem japońskim”, powstała w drodze kojarzeń dawnych psów do walk – Shikoku-ken i ras europejskich. Rasy te to buldogi (1872), mastyfy (1874), wyżły niemieckie (1876) i dogi niemieckie (1924), kolejno wykorzystywane do “ulepszenia” psów już istniejących. Według niektórych źródeł wykorzystano także bernardyny i bull teriery, ale nie wiadomo, kiedy to nastąpiło. Charakterystyczna dla tosa siła i instynkt walki, właściwe mastyfom, wskazują na takie właśnie pochodzenie rasy.
WRAŻENIE OGÓLNE:

Duży pies o imponujących manierach i krzepkiej budowie. Cechuje sie wiszącymi uszami, krótką sierścią, graniastą kufą i wiszącym, grubym u nasady ogonem.
ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:

Typowe cechy to cierpliwość, opanowanie, odwaga i śmiałość.
GŁOWA:
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka : Szeroka.
Stop : Raczej mocny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Duży i czarny.
Kufa: Średniej długości. Grzbiet nosa prosty.
Szczęki: Mocne.
Zęby: Mocne, zgryz nożycowy.
Oczy: Raczej małe, barwy ciemno brązowej, o pełnym godności wyrazie.
Uszy: Stosunkowo małe i cienkie, osadzone wysoko po bokach głowy, wiszące blisko policzków.
SZYJA:

Dobrze umięśniona, z podgardlem.
TUŁÓW:
Kłąb: Wysoki.
Grzbiet : Mocny i prosty.
Lędźwie : Szerokie, umięśnione.
Zad : Trochę wysklepiony w najwyższej części.
Klatka piersiowa : Szeroka i głęboka, żebra umiarkowanie wysklepione.
Brzuch : Dobrze podciągnięty.
OGON:
Gruby u nasady, zwężający się ku końcowi, opuszczony sięga stawu skokowego.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatka : Umiarkowanie skośna.
Podramię : Proste, średniej długości, mocne.
Śródręcze : Lekko nachylone, krzepkie.
KOŃCZYNY TYLNE:
Mięśnie dobrze rozwinięte. Stawy skokowe i kolanowe umiarkowanie kątowanie, mocne.
ŁAPY : Zwarte, opuszki grube i elastyczne, pazury mocne, pożądane ciemne.
CHODY:
Mocne i sprawne.
SZATA:
SIEŚĆ: Krótka, twarda i gęsta.
MAŚĆ: Czerwona, płowa, morelowa, czarna, pręgowana.
Niewielkie białe znaczenia na piersi i łapach dopuszczalne.
WIELKOŚĆ:
Minimalna wysokość w kłębie dla psa 60 cm, dla suki 55 cm.
WADY:
Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność psa.
- Lekki kościec.
- Szpiczasta kufa.
- Niewielki przodozgryz lub tyłozgryz .
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość.
- Duży przodozgryz lub tyłozgryz.
- Płochliwość.
Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.
N.B.:
Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.

Źródło: www.zkwp.pl/zg/wzorce/260.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.