Rasy psów

Wybierz inną rasę

CHART POLSKI

Pochodzenie


Chart polski to bardzo stara rasa, od zawsze związana z polską tradycją łowiecką. Już w dokumentach pochodzących z XIX wieku można znaleźć wzmianki o psach używanych do polowania na ptactwo. Zachowały się też rysunki i obrazy, na których bez cienia wątpliwości można rozpoznać jego charakterystyczną sylwetkę. Polowanie z chartami było ulubioną rozrywką polskiej szlachty, a kronikarz Gall Anonim odnotował nawet wydatki królewskiego dworu na ich utrzymanie. Polskie charty mają najwięcej cech wspólnych z chartami azjatyckimi: sloughi i saluki, które przywędrowały do naszego kraju razem ze Scytami i koczowniczymi plemionami celtyckimi. Były one później krzyżowane z psami miejscowymi a także z tatarskimi i azjatyckimi chartami. Jest więcej niż prawdopodobne, że w jego żyłach płynie także krew angielskiego greyhounda.
 
 
XVI wieczny drzeworyt Konrada von Gessnera przedstawiający grupę chartów   Najstarszy polski drzeworyt przedstawiający charta pochodzący z XVI wieku
 
W wyniku tych skojarzeń powstał silny, odważny, szybki i cięty pies, używany do polowania na zające, lisy, wilki i sarny. Charty były niezwykle karne, brały udział w polowaniu jako tzw. psy przystrzemienne, które szły luzem przy koniu a do akcji wkraczały dopiero na komendę leśniczego. Do końca XIX wieku były bardzo popularne i nierozerwalnie związane z wielkimi posiadłościami oraz polską tradycją szlachecką. Postępująca parcelacja i związane z tym grodzenie terenów utrudniały pościg za zwierzyną, ilość chartów wyraźnie zmalała, pozostały na szczęście w licznych psiarniach należących do miłośników rasy w południowej Polsce i na Ukrainie. Wielu polskim chartom udało się przeżyć II wojnę światową, za to prawdziwie ciężkie czasy nadeszły dla nich z nastaniem władzy ludowej, która, ogarnięta pasją niszczenia wszystkiego co przedwojenne, doprowadziła praktycznie do zagłady tej pięknej, polskiej rasy. Niszczono zabytki, niszczono dzieła sztuki, niszczono także „splamione” szlacheckim rodowodem charty. Najsmutniejsze jest to, że ich największym wrogiem były ówczesne władze Polskiego Związku Kynologicznego, które usiłując zablokować hodowlę psów tej rasy posunęły się nawet do tego, że do Międzynarodowej Federacji Kynologicznej wysłały niezgodny z prawdą komunikat, że charty polskie już całkowicie wymarły.

Na szczęście czasy, o których lepiej nie pamiętać minęły i w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku grupa entuzjastów podjęła ogromny trud odbudowy pogłowia charta polskiego. Odnaleziono wszystkie psy tej rasy rozproszone po całym kraju, przywieziono je także z Ukrainy. Zupełnie nieoczekiwanym sprzymierzeńcem kynologów okazali się kłusownicy, którzy cały czas hodowali charty i nielegalnie z nimi polowali. To właśnie te psy umożliwiły rozpoczęcie hodowli oraz odbudowanie pogłowia niezbędnego do uznania rasy. Przyszedł czas, kiedy wysiłki miłośników chartów zostały uwieńczone sukcesem - w 1981 roku otworzono dla nich Księgę Wstępną a w 1989 roku podczas zjazdu Międzynarodowej Federacji Kynologicznej w Helsinkach, zatwierdzono wzorzec charta polskiego i zarejestrowano go pod numerem 333. Przełomowa okazała się Europejska Wystawa Psów Rasowych, zorganizowana w jesieni 2000 roku w Poznaniu. Z reguły na wystawę tej rangi zjeżdża się cała światowa elita kynologiczna. Była to doskonała okazja do pokazania polskich ras wśród których zaprezentowano aż 57 polskich chartów nie tylko z naszego kraju, ale także z Belgii, Francji, Finlandii i Niemiec. Pozwoliło to postawić przysłowiową kropka nad „i”. W styczniu 2001 roku, na zjeździe FCI w Paryżu, nastąpiło oficjalne uznanie rasy, co oznaczało przyznanie chartowi polskiemu prawa do najbardziej prestiżowego tytułu wystawowego - interchampiona.
 

Wygląd

Chart polski jest psem dużym, zbudowanym mocniej niż pozostałe charty krótkowłose. Wysokość w kłębie powinna być równa wysokości psa w guzach biodrowych. Górna linia prosta w części piersiowej i lekko wysklepiona w części lędźwiowej. Kłąb słabo zaznaczony. Klatka piersiowa bardzo pojemna, głęboka, z dobrze wysklepionymi żebrami. Brzuch podkasany. Lędźwie szerokie i muskularne, zad łagodnie spadzisty, długi, muskularny i szeroki. Ogon ozdobiony piórem, długi, mocny u nasady, w spoczynku nisko noszony. Koniec ogona sierpowato zakręcony ku górze lub tworzący pierścień. W spoczynku prosto opuszczony, ale nie luźny. Tylko w ruchu może być wyżej uniesiony.     

Głowa mocna, ze słabo zaznaczonym stopem, osadzona na długiej, muskularnej szyi. Uszy średniej wielkości, z dość miękką chrząstką, osadzone na wysokości oczu. W spoczynku załamane ku tyłowi i przylegające do szyi, w podnieceniu mogą być całkowicie podniesione lub z końcami lekko załamanymi do przodu. Oczy wyraziste, dość duże, ciemne, migdałowate, ustawione lekko ukośnie. Spojrzenie czujne i przenikliwe. Kufa mocna, łagodnie zwężająca się w kierunku wierzchołka nosa. Wargi daleko rozcięte, w przedniej części kufy mogą tworzyć niewielką fałdę, ale nie na tyle obwisłe, by zasłaniały żuchwę. Szczęki mocne, uzębienie pełne, zgryz nożycowy, ale dopuszczalny również cęgowy.

Kończyny przednie długie, suche, dobrze umięśnione, niezbyt szeroko rozstawione, widziane z przodu równoległe. Przedramię długie, śródręcze ustawione lekko ukośnie w stosunku do podłoża. Łapy przednie owalne, palce zwarte, wysklepione. Kończyny tylne długie, dobrze umięśnione, dość dobrze kątowane, lekko odstawione do tyłu i rozstawione. Widziane z tyłu równoległe. Podudzie długie, staw skokowy mocny. Łapy tylne owalne, bardziej wydłużone niż przednie, palce zwarte. Ruch płynny i sprężysty, wykrok długi i swobodny w stępie i w kłusie. Charty wolno prowadzone mogą poruszać się inochodem, ale po przyspieszeniu powinny wrócić do normalnego kroku.

Wysokość w kłębie
: psy 70-80 cm, suki 68-75 cm..
 

Charakter, usposobienie

Osoba, która decyduje się na posiadanie charta polskiego, musi sobie zdawać sprawę z tego, że jest to pies, który ma bardzo silny charakter i posiada głęboko zakodowany instynkt drapieżnika i łowcy. Takie mu kiedyś postawiono zadanie i zawsze wywiązywał się z niego znakomicie. Stworzony do biegu i polowania, sam namierza zwierzynę, chwyta ją i zabija nie czekając na rozkaz przewodnika. Nie potrafi współpracować z myśliwym. To powoduje, że nigdy nie wiadomo, kiedy instynkt weźmie górę, a psa, który ruszył do ataku, nie da się już zatrzymać.

Dziś już nie wolno polować z chartami, co powoduje, że ten wspaniały łowca pełni przede wszystkim rolę psa rodzinnego i do towarzystwa. Mimo to nadal pozostaje psem odważnym, stanowczym i niezależnym, który zachował wrodzoną pasję do polowania. Zna swoje możliwości i zawsze będzie próbował postawić na swoim, nie tylko w relacjach z innymi psami, ale także z człowiekiem. Z tego względu szczególnie ważna jest bardzo staranna, wczesna socjalizacja i konsekwencja w wychowaniu. Konieczna jest nauka podstawowych komend, szczególnie tych, które pozwalają panować nad psem, takich jak np. przychodzenie na zawołanie, w przeciwnym razie chart który pogonił za kotem, pozostanie głuchy na nasze wołanie. Tylko odpowiednie wychowanie, a poza domem również bardzo uważna obserwacja psa i znajomość sygnałów poprzedzających atak, dają szanse na zatrzymanie go zanim będzie za późno. Im wcześniej rozpoczniemy jego socjalizację, tym lepiej pozna swoje otoczenie, nabierze dystansu do różnych przedmiotów i zjawisk i nauczy się panować nad swoimi emocjami.

Bardzo ważne jest również szkolenie, choć trzeba sobie zdawać sprawę, że jak przystało na charta, nasz przyjaciel jest wprawdzie bardzo inteligentny, ale jeszcze bardziej uparty. Żeby zachęcić go do nauki, trzeba mu stworzyć odpowiednie warunki: ćwiczenia muszą być urozmaicone, a przewodnik spokojny, stanowczy i konsekwentny. Nie znaczy to, że charta nie da się wyszkolić, sporo z nich z powodzeniem ukończyło kurs Psa Towarzysza, co bardzo ułatwia prowadzenie tego wielkiego indywidualisty. Chart polski wbrew pozorom szybko się uczy, ale zdecydowanie trudniej poddaje się woli przewodnika. Nie toleruje nerwowej atmosfery, krzyku, ani tym bardziej siłowego wymuszania posłuszeństwa. Takie traktowanie nie tylko nie zachęci go do pracy, ale w skrajnym przypadku może wywołać agresję. Podczas szkolenia potrzebuje z jednej strony bardzo dużo cierpliwości i łagodności, z drugiej - stanowczości, konsekwencji oraz wyraźnie sprecyzowanych poleceń i zasad. Jest to pies, który zawsze będzie próbował podporządkować sobie właściciela, dlatego od początku trzeba mu uświadomić, a potem cały czas przypominać, że to jego pan ma decydujący głos i chce czy nie chce, musi się z tym pogodzić. Pełne atrakcji spacery, nauka przeplatana zabawą, pochwały, smakołyki i przyjacielska atmosfera z pewnością mu w tym pomogą.


Szata

Chart polski ma sprężysty, dość twardy, ale nie drutowaty, ani nie jedwabisty włos okrywowy. Na kłębie włos dłuższy, na bokach, mostku i kończynach najkrótszy, brzuch pokryty delikatnym i rzadkim włosem. Na tylnej stronie ud oraz spodniej stronie ogona włos jest dłuższy i twardy, dzięki czemu tworzą się nawet bardzo niewielkie portki i pióro. Ze względu na nieznane pochodzenie psów użytych do odtworzenia rasy zdarza się, że w miotach pojawiają się czasem niezgodne ze wzorcem szczenięta długowłose.

Umaszczenie:

Wszystkie kolory są dopuszczalne. Natomiast obramowanie powiek oraz wierzchołek nosa powinny być czarne lub ciemne. Jedynie przy maściach rozjaśnionych, takich jak beżowa lub błękitna, wierzchołek nosa może być odpowiednio beżowy lub błękitny.

Utrzymanie sierści charta polskiego w nienagannym stanie jest bardzo proste. Podstawową jest regularne szczotkowanie, które pozwala usunąć martwy włos. Warto natomiast pamiętać o tym, że psy tej rasy mają bardzo wrażliwą, cienką skórę, a ponieważ natura obdarzyła je wielką energią, po powrocie z wycieczki trzeba psa dokładnie obejrzeć, bo dość często się zdarza, że trzeba opatrzyć ewentualne zadrapania i rany.

Więcej na temat pielęgnacji charta polskiego i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj

Zdrowie

Charty polskie z reguły są silne, sprawne i wytrzymałe. Na dodatek, co rzadko się zdarza, nie stwierdzono u nich żadnych specyficznych dla rasy chorób dziedzicznych. Trzeba natomiast koniecznie zadbać o to, by w okresie wzrostu pies otrzymywał specjalną, najwyższej jakości karmę opracowaną dla psów dużych ras, zawierającą wszystkie składniki potrzebne do budowy kości. Warto również pamiętać, że w okresie wzrostu nie wolno psa forsować, a przed ukończeniem drugiego roku życia w żadnym przypadku nie powinien brać udziału w wyścigach. Chart dobrze znosi niskie temperatury, ale tylko wtedy, kiedy jest w intensywnym ruchu. Jeśli drepce powoli u boku swojego pana, który na dodatek co chwilę zatrzymuje się, by pogawędzić z kimś znajomym, koniecznie trzeba mu sprawić ciepłe ubranie, bo bez niego przemarznie. W sportowej kapie wygląda naprawdę dostojnie i elegancko. 
 

Do kogo pasuje ten pies ?

Nie jest to pies dla początkujących, wymaga bardzo doświadczonego i konsekwentnego przewodnika, który zdobędzie jego zaufanie, potrafi go zrozumieć i ułożyć. W przeciwnym razie zdominuje całe otoczenie, może stać się samowolny i trudny do opanowania. Natura ciągnie go do lasu i wielkiej, otwartej przestrzeni. Nadaje się więc dla osób, które prowadzą bardzo aktywny tryb życia, uprawiają jeździectwo, jogging, lubią długie rowerowe wycieczki lub znajdują przyjemność w uprawianiu psich sportów.

Ruch jest mu potrzebny do dobrego samopoczucia i prawidłowego rozwoju, dlatego trudno sobie wyobrazić trzymanie charta w centrum dużego miasta i wyprowadzanie go wyłącznie na smyczy. Będzie za to wspaniałym towarzyszem dla osób mieszkających z dala od miejskiego zgiełku, dysponujących dużym, ogrodzonym terenem. Ma bardzo silnie rozwinięty instynkt terytorialny, jest doskonałym stróżem, trzyma się blisko domu i nie ma skłonności do ucieczek. No, może czasem zdarza mu się chwila słabości na spacerze i znika z pola widzenia, ale za moment wraca.

W domu jest spokojny, nie sprawia kłopotu. Jest psem jednego pana, któremu jest bez reszty oddany. Ceni jego bliskość, ale się nie narzuca. Lubi być głaskany, ale nie będzie chodził za nim krok w krok i nachalnie dopominał się o jego uwagę. Źle znosi samotność, potrzebuje stałej i silnej więzi z człowiekiem. W żadnym przypadku nie nadaje się do trzymania w kojcu, odosobnienie może zniszczyć jego psychikę i spowodować że stanie się znerwicowany, a czasem nawet agresywny.

Potrzebuje dużo ruchu, uwielbia każdą formę aktywnej zabawy, do której nigdy nie trzeba go namawiać. Za to po wyładowaniu nadmiaru energii chętnie wraca do domu na zasłużony odpoczynek. Jego ulubione miejsce to wygodna kanapa, na której będzie się mógł wyciągnąć i położyć głowę na kolanach swojego pana. W otoczeniu swojej rodziny jest spokojny, żyje na zwolnionych obrotach, szczeka raczej rzadko i tylko w potrzebie. Bez problemu przystosowuje się do życia w mieszkaniu, pod warunkiem, że dla utrzymania sprawności fizycznej będzie miał odpowiednią ilość ruchu, a do prawidłowego rozwoju psychicznego dużo różnorodnych zajęć.

Biorąc pod uwagę wielkość i energię polskich chartów, aż trudno uwierzyć, że w obecności małych dzieci są bardzo spokojne i mają do ich pomysłów i zabaw dużo cierpliwości. W ich towarzystwie starają się być ostrożne i pozwalają im niemal na wszystko. Niestety dotyczy to tylko maluchów należących do rodziny, w stosunku do obcych nasz przyjaciel nie ma już takiej wyrozumiałości i lepiej uważać, żeby, jeśli pozwolą sobie na zbyt dużo, nie zrobił im krzywdy.

W stosunku do obcych jest raczej nieufny i powściągliwy, lepiej więc uprzedzić zbliżających się do niego ludzi, żeby wstrzymali się od pełnych ekspresji powitań, zwłaszcza, jeśli pies widzi ich po raz pierwszy. Nie wolno zapominać, że chart polski jest doskonałym obrońcą i jeśli uzna, że ktoś jego opiekunowi może zagrozić, bez chwili wahania stanie w jego obronie. Potrafi bronić zarówno mieszkania jak i właścicieli, co dla osób, które bardzo niewiele wiedzą o rasie jest to tym bardziej zaskakujące, że w niczym nie przypomina typowego psa obronnego.

Jego relacje z innymi zwierzętami obarczone są pewnym ryzykiem. Nie ulega wątpliwości, że najprędzej zaprzyjaźni się z tymi, z którymi się wychowywał. Na wszelki wypadek warto już od pierwszych miesięcy życia przyzwyczajać psy do kontaktów z różnymi zwierzętami, może to być w psim przedszkolu, psim parku lub na spacerze. Trzeba im jednak bardzo starannie dobierać towarzystwo do zabawy, bo spotkanie z niezrównoważonym lub co gorsze agresywnym psem może zostawić uraz na całe życie. Chart polski jest psem dominującym i władczym, Jeśli więc chcemy wprowadzić do domu następnego psa, lepiej zdecydować się na stworzenie łagodne, które mu się bez problemu podporządkuje. Zanim się do siebie przyzwyczają i ustalą zasady, właściciel powinien poświecić im trochę czasu i bardzo dbać o to, żeby żadnego z nich nie wyróżniać. Sprawienie mu w prezencie kota, nie jest najlepszym pomysłem, choć on sam pewnie by się z tego ucieszył.

Kto może rozważyć kupno charta polskiego, a kto powinien z jego posiadania zrezygnować ? Nie ulega wątpliwości, że nie jest to pies dla kogoś, kto po powrocie z pracy lubi spędzać czas przed telewizorem i najchętniej nie wychodzi już z domu. Będzie natomiast wspaniałym towarzyszem dla osoby lub rodziny, która lubi aktywne spędzanie czasu, jogging oraz weekendowe wycieczki za miasto, oczywiście z psem.

Zalety i wady

+ posiada silny instynkt myśliwski
+ doskonały towarzysz joggingu i sportów
+ bardzo przywiązany do właściciela
+ może mieszkać w domu
+ w potrzebie sprawdza się jako stróż i obrońca
  - bywa niezależny i uparty
- potrzebuje dużo ruchu
- lubi dominować
- kosztowny w utrzymaniu

 

Warto wiedzieć


W Polsce hodowanie lub tylko posiadanie charta rasowego bądź jego mieszańca wymaga zezwolenia, które uzyskuje się we właściwej terytorialnie jednostce administracji państwowej. Charty są wyjątkowo szybkimi, a do tego bardzo skutecznymi psami myśliwskimi co powoduje, że zwierzyna łowna nie ma szans ucieczki i spotkanie z chartem może przypłacić życiem. Problem uregulowany został ustawą z dnia 13 października 1995 roku „Prawo łowieckie”. Zgodnie z zapewnieniem ustawodawcy rejestracja ma na celu kontrolę pogłowia psów tej rasy i niedopuszczenie do wykorzystywania ich przez kłusowników. W rzeczywistości jest to pełen niejasności tekst, który pozostawia poszczególnym urzędom pole do jego swobodnej interpretacji. Piszemy na ten temat tutaj.

Zezwolenie na posiadanie charta ma charakter terytorialny. Zmiana miejsca prowadzenia hodowli lub utrzymywania psa powoduje automatyczne wygaśniecie dotychczasowego zezwolenia i konieczność uzyskania nowego, w nowym miejscu hodowli lub zamieszkania właściciela psa. O tym jak wygląda obowiązująca procedura piszemy tutaj. Uzyskanie zezwolenia na hodowanie bądź posiadanie chartów jest obowiązkiem ustawowym, niewywiązanie się z niego podlega karze grzywny, ograniczenia wolności, bądź pozbawienia wolności do 1-go roku. Poważne sankcje, do 5-ciu lat pozbawienia wolności, grożą również osobom, które polują na zwierzynę leśną nie mając do tego odpowiednich uprawnień.


Jak znaleźć dobrą hodowlę ?

  • Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.


Wzorzec rasy FCI

Wzorzec FCI Nr 333
CHART POLSKI
KRAJ POCHODZENIA: Polska
DATA PUBLIKACJI AKTUALNIE OBOWIĄZUJĄCEGO ORYGINALNEGO WZORCA: 01.10.1999
PRZEZNACZENIE:
Pies myśliwski, do polowania nie tylko na zające, lisy, sarny i dropie, ale także na wilki.
KLASYFIKACJA FCI:
Grupa X Charty,
Sekcja 3 Charty krótkowłose.
Nie podlega próbom pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Pierwsze wzmianki o charcie polskim pochodzą z XIII wieku, prawdopodobnie pochodzi on od chartów azjatyckich w typie saluki. Jest niemożliwe, aby rasa ta powstała w wyniku krzyżówek greyhoundów i borzojów, jak uważa rosyjski autor Sabaniejew, bowiem borzoje znane są od czasów panowania cara Iwana Groźnego, czyli od XVI wieku. W literaturze, zwłaszcza łowieckiej często pojawiają się wzmianki o charcie polskim, dużo jest także dokumentacji ikonograficznej. Opisy są bardzo zbliżone do siebie. Niezmienny wygląd charta polskiego w malarstwie dowodzi, że pomimo ewentualnych krzyżówek rasa zachowała swój oryginalny wygląd aż do końca XIX wieku.

WYGLĄD OGÓLNY:
Chart polski jest to pies duży, muskularny, silny, wyraźnie mocniejszy od innych chartów krótkowłosych. Nie powinien być jednak ciężki ani limfatyczny. Wyglądem najbardziej zbliżony jest do charta typu azjatyckiego, który jest jego przodkiem. Mocny kościec, zwarta budowa ciała, wyraźna muskulatura i mocne szczęki świadczą o tym, że pies ten był używany do polowania w trudnych warunkach polskiego klimatu. Wyraziste czy o czujnym, przenikliwym spojrzeniu odgrywają ważną rolę w wyglądzie ogólnym.

WAŻNE PROPORCJE:

Stosunek długości tułowia do wysokości w kłębie wynosi 10,2-10,3 : 10,0

ZACHOWANIE / CHARAKTER:

Chart polski jest pewny siebie, odważny i powściągliwy. W pościgu jest szybki, bardzo zręczny i wytrzymały. W akcji działa szybko i gwałtownie.

GŁOWA:
Mocna, sucha i długa. Stosunek długości głowy do wysokości w kłębie u samców 37-39 : 100, u suk 36 - 38 : 100.
Stosunek długości kufy do długości czaszki 1 : 1, ale kufa może być nieco dłuższa.
Stosunek szerokości głowy na wysokości łuków jarzmowych do długości głowy około 38 : 100.
Pożądany stosunek obwodu kufy przed otworami podoczodołowymi do długości głowy 80 : 100.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka : Część mózgowiowa czaszki powinna być płaska; bruzda czołowa słabo zaznaczona, pożądana głębokość 5 mm. Krawędź czołowa, łuki nadoczne słabo zaznaczone. Linia boczna czaszki powinna płynnie przechodzić w linię boczną kufy.
Stop : Bardzo słabo zaznaczony.
TRZEWIOCZASZKA
Wierzchołek nosa : Czarny lub ciemny; duży; wystający poza wargi.
Kufa : Mocna, zwęża się w kierunku wierzchołka nosa łagodnie tak że nie sprawia wrażenia spiczastej, a nawet - jak na charta - jest mocna. Wierzchołek nosa nieco poniżej linii kufy jest pożądany (profil "romański"). Linie górne kufy i czaszki powinny być nieco rozbieżne.
Wargi : Daleko rozcięte; suche, ale nie przesadnie - w przedniej części kufy mogą tworzyć niewielką fałdę, przykrywającą pigmentowane brzegi wargi dolnej, ale nigdy nie są obwisłe i nie zasłaniają żuchwy.
Szczęki i zęby: Mocne, zgryz nożycowy dopuszczalny cęgowy.
Oczy : Zależnie od maści psa tęczówka ma odcień od ciemnobrązowego do bursztynowego, ale pożądane są oczy ciemne. Oczy są wyraziste, dość duże, ustawione lekko ukośnie, kształtu migdałowego. Wyraz oczu jest charakterystyczny : czujny i przenikliwy.
Uszy : Średniej wielkości, dość wąskie, po wyciągnięciu ku przodowi ich końce z łatwością sięgają wewnętrznego kącika oka. Osadzone na wysokości oczu. Małżowina uszna ma stosunkowo miękką chrząstkę. Uszy sprawiają wrażenie mięsistych.
Dopuszczalny sposób noszenia uszu:
- Załamane ku tyłowi, przylegające do szyi
- Postawa dachowa
- W stanie podniecenia mogą być całkowicie podniesione, albo z końcami lekko załamanymi do przodu

SZYJA:

Długa, mocna, muskularna, o owalnym profilu, łagodnie wzniesiona od linii kłębu. Głowa dość wysoko noszona (w spokoju chart polski nosi głowę nieco niżej niż greyhound).

TUŁÓW:

U swobodnie stojącego charta polskiego wysokość w kłębie powinna być równa wysokości w guzach biodrowych.
Kłąb: Słabo zaznaczony.
Linia górna : prosta w części piersiowej, lekko wysklepiona w części lędźwiowej. U suk część lędźwiowa prawie prosta nie stanowi wady.
Lędźwie : Szerokie i muskularne.
Zad : Łagodnie spadzisty, długi, muskularny i szeroki (szerokość między guzami biodrowymi stanowi 12 - 14% wysokości w kłębie).
Klatka piersiowa : Bardzo pojemna, głęboka Ideałem jest klatka piersiowa sięgająca mostkiem do guza łokciowego); widziana z przodu umiarkowanie szeroka; żebra dobrze wysklepione, zwłaszcza tylne, ale nie beczkowate. Żebra są długie, ustawione ukośnie w stosunku do kręgosłupa. Mostek długi.
Brzuch : Podkasany.

OGON:
Długi, mocny u nasady, w spoczynku nisko noszony, koniec ogona powinien być sierpowato zakręcony ku górze lub tworzyć pierścień. W spoczynku pies może nosić ogon prosto opuszczony, ale nie luźny i wiszący - nazywany "krowim". W ruchu ogon może być wyżej uniesiony, ale nasada ogona nie powinna być noszona powyżej linii lędźwi. Ogon ozdobiony piórem.

KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Długie, suche, dobrze umięśnione, niezbyt szeroko rozstawione, widziane z przodu kończyny powinny być równoległe.
Przedramihttp://www.piesporadnik.pl/includes/Core/fckeditor/editor/images/spacer.gifę : Długie; stosunek odległości od guza łokciowego do ziemi do wysokości w kłębie powinien wynosić około 54 - 100, ale pies nie może sprawiać wrażenia wysokonożnego.
Śródręcze : Ustawione lekko ukośnie w stosunku do ziemi.
Łapy przednie: Owalne, palce zwarte, wysklepione.
KOŃCZYNY TYLNE:
Długie, dobrze umięśnione, dość dobrze ukątowane, lekko odstawione do tyłu i lekko rozstawione (ale wyraźnie mniej niż u greyhounda). Widziane z tyłu kończyny tylne powinny być równoległe.
Podudzie : Długie.
Staw skokowy : Mocny.
Łapy tylne : Owalne, bardziej wydłużone niż w kończynach przednich, palce zwarte.

CHODY:
Chody powinny być płynne i sprężyste; odpowiednie kątowanie kończyn przednich i tylnych pozwala na długi i swobodny wykrok, zarówno w stępie, jak i w kłusie. Charty wolno oprowadzane mogą poruszać się inochodem, ale po przyspieszeniu powinny wrócić do normalnego kroku. Akcja kończyn tylnych jest bardzo charakterystyczna: w krótkim kłusie kończyny tylne stawiane są w jednej linii (pies "sznuruje"). Wąska akcja tylny kończyn nie jest wadą.

SKÓRA:
Elastyczna, dobrze przylegająca.

OKRYWA WŁOSOWA:
WŁOS :
Włos w dotyku sprężysty, dość twardy, ale nie drutowaty, ani nie jedwabisty. Niejednakowej długości na tułowiu : na kłębie włos dłuższy, na bokach, mostku i kończynach jest najkrótszy, brzuch pokryty delikatnym i rzadkim włosem. Na tylnej stronie ud i na spodniej stronie ogona włos jest dłuższy, ale też twardy. Portki i pióro wyraźne.
UMASZCZENIE:
Wszystkie kolory są dopuszczalne. Brzegi powiek i wierzchołek nosa są czarne lub ciemne; jedynie przy maściach rozjaśnionych, jak beżowa lub błękitna, wierzchołek nosa jest odpowiednio beżowy lub błękitny.

WIELKOŚĆ:
Pożądana wysokość w kłębie u suk : 68 - 75 cm, u samców 70 - 80 cm.
Osobniki większe ponad optymalny wzrost są dopuszczalne pod warunkiem zachowania typowej budowy. Wzrost nieco mniejszy niż wzorcowy nie stanowi wady dyskwalifikującej pod warunkiem, że oprócz tego nie ma do psa innych zastrzeżeń.

UWAGA !!!
Psy muszą mieć dwa, równej wielkości widoczne jądra.

WADY
Wszelkie rozbieżności z powyższym wzorcem powinny być uważane za wady powodujące obniżenie oceny w zależności od stopnia wyrażenia.

WYGLĄD OGÓLNY (wada):
- Wyraźnie inny stosunek długości tułowia do wysokości w kłębie
- Kościec delikatny, słaby.
- Muskulatura słaba, budowa limfatyczna.
GŁOWA (wada):
- Zbyt wysklepiona partia czołowa
- Bruzda czołowa wyraźnie zaznaczona
- Stop wyraźnie zaznaczony
- Cienki, spiczasty wierzchołek nosa
- Zbyt wypukły grzbiet nosa
- Przesadnie rozwinięte fafle
- Szczęki słabe; przodozgryz lub tyłozgryz; znaczne braki w uzębieniu (za wyjątkiem P1)
- Oczy wyłupiaste
- Uszy płasko opadające po obu stronach głowy
SZYJA (wada):
- Krótka, cienka. Głowa noszona przesadnie wysoko lub zbyt nisko.
TUŁÓW (wada):
- Grzbiet : Wysklepiony już od kręgów piersiowych
- Lędźwie : Zbyt silnie wysklepione
- Klatka piersiowa : Płaska, płytka; mostek krótki, rękojeść mostka cofnięta tak, że patrząc z boku nie widać jej spoza krawędzi barku
OGON (wada):
- Całkowicie zakręcony nad grzbiet lub noszony na bok
KOŃCZYNY PRZEDNIE (wada):
- Stroma łopatka
- Łokcie zwrócone na zewnątrz lub do wewnątrz
- Francuska postawa
KOŃCZYNY TYLNE (wada):
- Zbyt słabe kątowanie
- Postawa krowia lub beczkowata
- Luźne palce.
SKÓRA (wada):
- Skóra gruba, luźna, mało elastyczna
UMASZCZENIE (wada):
- Wierzchołek nosa i brzegi powiek różowe lub plamiste. Wyraźne rozjaśnienie koloru wierzchołka nosa i brzegów powiek przy maściach innych niż błękitna i beżowa.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Nieuzasadniona agresywność, przesadna nieśmiałość, ospałość
- Oczy małe, trójkątne.

Źródło: www.zkwp.pl/zg/wzorce/333.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.