FCI-Standard N° 353 / 10. 04. 2006
CIMARRON URUGUAYO
(Cimarrón Uruguayo)
POCHODZENIE : Urugwaj.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA : 21.02.2006.
UŻYTKOWOŚĆ: Doskonały pies pasterski, do polowania na grubą zwierzynę, i stróż.
KLASYFIKACJA F.C.I. :
Grupa 2 Pinczery, sznaucery, molosy i szwajcarskie psy do bydła.
Sekcja 2.1 Molosy typu mastyfa.
Bez prób pracy.
Bez prawa do CACiB.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY :
Pochodzenie rasy cimarron uruguayo nie jest jasne. Wiadomo, że jej przodkami były psy, przywiezione przez hiszpańskich i portugalskich najeźdźców. Pozostawione w nowym kraju kojarzyły się między sobą i podlegały naturalnej selekcji – przeżywały tylko osobniki najsprawniejsze, najmocniejsze i najbardziej inteligentne. Tak powstała dzisiejsza rasa. Mieszkańcy Urugwaju docenili jej zalety i wykorzystywać poczęli do pilnowania posiadłości i stad swobodnie wypasanego bydła.

WAŻNE PROPORCJE :
- Wysokość w kłębie do długości = 10 : 11
- Wysokość w kłębie równa wysokości w zadzie.
- Kufa tylko trochę krótsza od mózgoczaszki (mierzonej od guza potylicznego do stopu).
- Odległość od podłoża do łokcia równa odległości od łokcia do kłębu.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Cimarron uruguayo jest średniej wielkości sprawnym molosem, mocnym, zwartej budowy, o mocnym kośćcu i umięśnieniu.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT :
Zrównoważony, inteligentny i nadzwyczaj odważny.

GŁOWA
MÓZGOCZASZKA :
Czaszka : Szerokość większa od długości, guz potyliczny trochę zaznaczony.
Stop : Umiarkowany.
TRZEWIOCZASZKA :
Nos: Duży, szeroki.
Kufa: Mocna, średniej szerokości, tylko nieznacznie krótsza odczaszki.
Wargi: Górna przykrywa dolną, ale nie obwisa.
Uzębienie: Szczęki mocne i silne, zęby mocne, równomiernie rozstawione, kompletny zgryz nożycowy: siekacze żuchwy tuż za siekaczami szczęki. Siekacze w równej linii.
Policzki: Dobrze rozwinięte, ale nie wystające.
Oczy: Średniej wielkości, kształtu migdała, o badawczym wyrazie. Barwy brązowej, w różnych odcieniach odpowiadających
umaszczeniu, im ciemniejsze, tym lepiej. Powieki dobrze przylegające i całkowicie zapigmentowane.
Uszy: Średniej wielkości, osadzone ani wysoko, ani nisko, trójkątne, zwisające niezbyt blisko policzków. Mogą być przycięte do połowy długości (ale nie więcej), aby miały kształt ucha pumy. Nie dotyczy to krajów, gdzie cięcie jest zabronione.

SZYJA :
Mocna, dobrze umięśniona, niedługa.

TUŁÓW :
Linia górna: Wysokość w kłębie taka sama, jak w zadzie. Grzbiet równy lub trochę zapadnięty.
Kłąb: Wyraźny.
Lędźwie: Krótkie, mocne, lekko wysklepione.
Zad: Dostatecznie długi, szeroki, opadający pod kątem 30º do linii poziomej.
Klatka piersiowa: Głęboka, sięga co najmniej do łokcia, szeroka i pojemna. Żebra dobrze wysklepione, ale nie beczkowata. Wyraźne przedpiersie.

OGON :
Gruby, średnio wysoko osadzony. W spoczynku trzymany nisko, sięga łokcia. W ruchu noszony na poziomie grzbietu lub nieco wyżej.

KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE :
Oglądane z przodu proste i równoległe.
Łopatka: Wyraźnie skośna.
Ramię: Tej samej długości, co łopatka.
Łokcie: Nie wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz.
Podramię: Proste, o mocnym kośćcu.
Śródręcze: Oglądane z boku lekko nachylone.
Łapa: Owalna, palce dobrze wysklepione. Mocne opuszki.
KOŃCZYNY TYLNE :
Mocne, dobrze umięśnione, oglądane z tyłu proste i równoległe.
Udo : Dobrze rozbudowane.
Staw skokowy: Dobrze kątowanie.
Śródstopie : Mocne, średniej długości.
Łapa: Kocia, o mocnych opuszkach.

CHODY :
Swobodne, z dobrym wykrokiem i mocnym napędem kończyn tylnych. W ruchu kończyny tylne poruszają się równolegle, ale w miarę wzrastania prędkości coraz bardziej zbieżnie.

SKÓRA :
Gruba i luźna.

SZATA
SIERŚĆ :
Krótka, gładka, przylegająca, z podszerstkiem. Długi włosdyskwalifikuje.
MAŚĆ :
Pręgowana lub płowa w różnych odcieniach, z maską lub bez. U psów płowych mogą występować czarne naloty. Białe
znaczenia dopuszczalne na szczęce, dolnej stronie szyi, klatce piersiowej, brzuchu i dolnych partiach nóg.

WIELKOŚĆ I WAGA
Wysokość w kłębie :
Psy: 58 do 61cm (tolerancja 2 cm), Suki: 55 do 58cm (tolerancja 2 cm)
Waga:
Psy : 38 – 45 kg. Suki: 33 – 40 kg.

WADY :
Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność psa.
- Wargi mocno obwisłe w kącikach.
- Zbyt duże podgardle.
- Zbyt wyraźne policzki..
- Brak więcej niż dwóch P1.

WADY DUŻE:
- Białe znaczenia, z wyjątkiem opisanych wcześniej.
- Wyraźne odchylenia od podanych proporcji.
- Brak dymorfizmu płciowego.
- Wielkość poza tolerowanym limitem.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE :
- Agresja lub wyraźna lękliwość.
- Długa sierść.
- Maśc inna niż wymienione.
- Przodozgryz.
- Tyłozgryz.
- Wyraźny brak typu.

Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.

N.B. : Samce muszą mieć dwa normalnie wykształcone jądra, w pełni wyczuwalne w mosznie.