Rasy psów

Wybierz inną rasę

COCKER SPANIEL AMERYKAŃSKI

Pochodzenie


Bezpośrednim przodkiem amerykańskiego cocker spaniela jest angielski cocker spaniel, który około stu lat temu zawędrował na kontynent amerykański. Rzadko się zdarza, żeby jedna rasa powstała z drugiej, bez żadnych krzyżowań i domieszek innych ras. Tę piękną rasę Amerykanie stworzyli na zasadzie ostrej selekcji, która miała na celu nie tylko zmianę eksterieru, ale przede wszystkim charakteru.

Po raz pierwszy angielskie cocker spaniele pokazano w Stanach Zjednoczonych w 1874 roku na wystawie w Chicago. Pięć lat później do amerykańskich ksiąg rodowodowych wpisano pierwszego angielskiego cocker spaniela o imieniu Captain, a już w 1881 roku powstał amerykański Klub Cocker Spaniela, który na początek przyjął angielski wzorzec rasy. Prace hodowlane zabrały Amerykanom 70 lat. Pierwszy wzorzec amerykańskiego cocker spaniela opracowano w 1943 roku, a ostatecznie, po pewnych zmianach, zatwierdzono go w roku 1951. Chociaż AKC organizuje testy myśliwskie, to jednak amerykańskie cocker spaniele są przede wszystkim psami wystawowymi i do towarzystwa. Stały się bardzo lubiane i popularne a w rankingach liczebności ras utrzymują się niezmiennie na czołowym miejscu. Ich wygląd tak bardzo różni się od wygladu cocker spaniela angielskiego, że niemożliwe stało się ocenianie ich na jednym ringu i w 1940 roku w Ameryce uznano je za odrębną rasę. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna uznała amerykańskiego cocker spaniela dopiero w 1951 roku.

Do Polski pierwszy amerykański cocker spaniel został sprowadzony przez Barbarę Szczepkowską w 1977 roku. Była to beżowa suka Wilderers Deborah, do której w 1980 roku dołączył czarny podpalany Peter Pan of Witch Wood. Dzisiaj, mimo niezaprzeczalnej urody i bardzo dobrego charakteru psy te nie są zbyt licznie, prawdopodobnie ze względu na wyjątkowo skomplikowaną pielęgnację ich szaty.
 
 

Wygląd

Amerykański cocker spaniel jest nieco mniejszy od angielskiego. Ma krótszy, zwarty tułów z głęboką klatką piersiową, łagodnie pochylony grzbiet oraz noszony na wysokości grzbietu, krótko przycięty ogon. Głowa mocno zaokrąglona, z krótszą, głęboką kufą i lekko zwisającymi faflami. Cocker amerykański ma wyraźnie zaznaczone łuki brwiowe i stop oraz większe niz angielski, bardzo wyraziste oczy. Obrazu dopełniają osadzone w linii oczu, piękne, mocno owłosione, zwisające uszy. Mimo mniejszego wzrostu pies ma dynamiczny, przestrzenny ruch i długi wykrok. Jednak tym, co go szczególnie zmieniło i spowodowało, że stał się jednym z najbardziej efektownych psów, jest jego wyjątkowo piękna szata. W tym Amerykanie są rzeczywiście mistrzami.

Wysokość w kłębie: psy 36,7-39,3 cm, suki 34,2-36,8 cm
Masa ciała: 10-12 kg
 

Charakter, usposobienie


Amerykańskie cocker spaniele mają bardzo miłe, przyjazne usposobienie. Są inteligentne, bardzo chętnie się uczą, jakkolwiek czasem są trochę uparte i lubią udawać, że nie rozumieją czego się od nich oczekuje. Nie wolno jednak w czasie szkolenia tracić cierpliwości. Psy te mają wrażliwą psychikę, dlatego trzeba postępować z nimi łagodnie, ostre traktowanie może spowodować, że pies stanie się lękliwy. Dobrze czują się w towarzystwie innych psów, nie są zaczepne ale jeśli same zostaną zaczepione potrafią się obronić. Bardzo lubią spacery, nie potrzebują jednak forsownych biegów, żeby wyładować energię. Doskonale sprawdzają się w psich sportach, choć dla psów wystawowych, dla których każdy włos jest na wagę złota, nie są one szczególnie zalecane.
 

Szata

Amerykański cocker spaniel ma niezwykle efektowną szatę. Na głowie włos jest krótszy i delikatny, na tułowiu średniej długości, jedwabisty, przylegający, lekko falujący, podszyty dość gęstym podszerstkiem. Uszy, piersi, brzuch i kończyny porośnięte są bardzo obfitym włosem, tworzącym frędzle i często sięgającym do ziemi. Struktura włosa jest bardzo ważna. Sierść przesadnie obfita, kręcona lub wełnista powoduje obniżenie oceny wystawowej.

Wzorzec dopuszcza każde umaszczenie, może być czarne, czarne podpalane, czekoladowe, czekoladowe podpalane, płowe od jasnokremowego aż do ciemnoczerwonego a także wielobarwne, składające się z dwóch lub trzech kolorów, równomiernie rozłożonych, z których jeden to biały. Cocker spaniel amerykański wymaga bardzo systematycznej pielęgnacji. Przygotowanie psa tej rasy do wystawy jest wielka sztuką wymagającą znajomości wzorca i zdolności manualnych, albo bardzo dobrego fryzjera.

Więcej na temat pielęgnacji amerykańskiego cocker spaniela i przygotowania go do wystaw -
kliknij tutaj

 

Zdrowie

Amerykańskie cocker spaniele żyją przeciętnie 12 – 15 lat. Są bardzo podatne na zapalenia uszu, najczęściej są to infekcje drożdżakowe, do których szybko przyplątują się infekcje bakteryjne, dlatego też ich właściciele nie mogą zapominać o osuszaniu ich uszu po powrocie ze spaceru w deszczowy dzień oraz o regularnej, starannej pielęgnacji. Zdarzają się także dziedziczne choroby oczu, szczególnie jaskra oraz postępujący zanik siatkówki. W starszym wieku mogą pojawić się problemy z kręgosłupem. Psy te są dość łakome i uwielbiają jeść, trzeba więc pilnować, żeby nie miały nadwagi, która stanowi dodatkowe obciążenie dla kręgosłupa. Mają też skłonność do alergii na które szczególnie podatnie są spaniele biało złote.
 

Do kogo pasuje ten pies ?

Amerykańskie cocker spaniele łatwo dopasowują się do każdych warunków życia. Ich niewielkie rozmiary powodują, że doskonale nadają się do trzymania w niedużych mieszkaniach. Dzisiaj psy tej rasy nigdy już nie towarzyszą myśliwym, ale nadal potrzebują dużo ruchu, żeby utrzymać dobrą kondycję. Lubią długie spacery, niestety połowę tego co napotkają na swojej drodze przynoszą na sierści do domu. Często, bezpośrednio po powrocie ze spaceru potrzebny przegląd sierści i dokładne szczotkowanie. W domu są spokojne, bardzo miłe, nie sprawiają kłopotów, doskonale dogadują się ze starszymi dziećmi, są dla nich tolerancyjne, lubią pieszczoty i zabawy. Uwielbiają aportować. Choć psy tej rasy mają bardzo dużo energii, nie są specjalnie absorbujące i nawet, jeśli już jest to konieczne i zostały odpowiednio wcześnie do tego przyzwyczajone, mogą ewentualnie pozostać kilka godzin same w domu.


Zalety i wady

+ bardzo przywiązany do rodziny
+ zrównoważony
+ doskonały towarzysz dla starszych dzieci
+ przyjazny wobec zwierząt domowych i psów
+ inteligentny, łatwy do szkolenia
+ nie jest agresywny
+ nie ma skłonności do dominacji
+ łagodny i posłuszny
  - wymaga bardzo pracochłonnej pielęgnacji
- może mieć problemy z uszami
- wnosi na sierści śmieci do mieszkania
- nie lubi zostawać sam w domu


Jak znaleźć dobrą hodowlę ?

  • Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zgłoszeniowego do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.


Wzorzec rasy FCI

FCI-Standard N° 167 / 22. 01. 1999 / GB
COCKER SPANIEL AMERYKAŃSKI
Wersja polska: kwiecień 2011.
FCI-St n° 167/22. 01. 1999
POCHODZENIE : U.S.A.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA :
17.05.1993.
UŻYTKOWOŚĆ: Płochacz, pies do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Group 8 Aportery, płochacze, psy wodne .
Section 2 Aportery.
Bez prób pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Amerykański cocker spaniel to jeden z najmniejszych psów myśliwskich. Jest krępy i zwarty, harmonijnie zbudowany, ma pięknie rzeźbioną, szlachetną głowę. W postawie linia górna lekko opada od wyraźnego kłębu do mocnych, dobrze umięśnionych i umiarkowanie kątowanych kończyn tylnych. Potrafi rozwinąć znaczną szybkość, którą łączy z dużą wytrzymałością. Przede wszystkim jest to jednak pies pogodny, zawsze w dobrym humorze, harmonijny w postawie i akcji, wykazujący dużą chęć do pracy. Bardziej pożądany jest pies o harmonijnej budowie niż taki, który wykazuje wielkie zalety, połączone z dużymi wadami.

WAŻNE PROPORCJE:

Długość tułowia od przedpiersia do guza siedzeniowego jest nieco większa od wysokości w kłębie. Tułów musi być dostatecznie długi, aby umożliwiał swobodny, wydajny ruch. Pies nie powinien nigdy sprawiać wrażenia długiego i krótkonogiego

ZACHOWANIE / TEMPERAMENT:
Opanowany, bez śladu lękliwości.

GŁOWA:
Proporcjonalna, w harmonii z całą sylwetką, wyraz inteligentny, bystry, łagodny i pełen uroku.
MÓZGOCZASZKA:
Czaszka : Zaokrąglona, ale nieprzesadnie, w żadnym razie nie płaska. Łuki nadoczodołowe wyraźne, wyraźne rzeźbienie pod oczami.
Stop: Wyraźny.
TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Dostatecznie duży, by kufa wyglądała harmonijnie , o nozdrzach dobrze rozwiniętych, jak u wszystkich psów myśliwskich. Czarny u psów czarnych, czarnych podpalanych i biało czarnych; u psów innych umaszczeń może być brązowy, wątrobiany lub czarny, im ciemniejszy, tym lepiej. Barwa nosa odpowiada barwie powiek.
Kufa: Szeroka i głęboka. Głowa jest harmonijna wówczas, gdy odległość od czubka nosa do stopu wynosi połowę wartości pomiaru od stopu przez najwyższy punkt czaszki do jej postawy.
Wargi: Górna warga mięsista i na tyle długa, aby zakrywała żuchwę.
Uzębienie : Szczęki równe, kanciaste. Zęby mocne i zdrowe, niezbyt małe, zgryz nożycowy.
Policzki: Mało widoczne.
Oczy: Gałka oczna okrągła, skierowana prosto do przodu; kształt lekko migdałowaty nadają oku powieki. Oko nie może być zapadnięte ani wypukłe. Tęczówka ciemno brązowa, im ciemniejsza, tym lepiej.
Uszy: Płatowate, długie, cienkie, dobrze owłosione, osadzone nie wyżej niż na dolnej linii oka.

SZYJA:
Na tyle długa, by pies mógł bez trudu sięgnąć nosem ziemi, umięśniona i sucha. Wyraźnie wysoko osadzona, z karkiem łukowato wysklepionym.

TUŁÓW:

Linia górna : Lekko opadająca ku dobrze umięśnionemu zadowi.
Grzbiet : Mocny, równomiernie opadający od kłębu do nasady ciętego ogona.
Klatka piersiowa : Głęboka, najniższym punktem sięga łokcia, z przodu dostatecznie szeroka, zapewnia dość miejsca dla serca i płuc, ale nie tak szeroka , aby utrudniać równoległą akcję kończyn przednich. Żebra długie i dobrze wysklepione.

OGON:

Cięty, osadzony i noszony na przedłużeniu linii grzbietu lub nieco wyżej, ale nie tak wysoko, jak u teriera, ani tak nisko, że wskazywałby na lękliwość psa. W akcji ogon ruchliwy.

KOŃCZYNY

KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Równolegle ustawione, proste, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu, dobrze przylegające do tułowia.
Łopatki : Ułożone skośnie, tworzą z ramionami kąt zbliżony do 90°, co zapewnia swobodny i długi wykrok. Suche, nie odstające, ustawione pod kątem od kłębu, co daje miejsce na dobrze
wysklepione żebra.
Łokieć : Oglądany z boku przy pionowo ustawionych kończynach znajduje się dokładnie poniżej kłębu.
Śródręcze : Krótkie i mocne. Piąte palce mogą być usunięte.
KOŃCZYNY TYLNE:
Oglądane z tyłu są równoległe wobec siebie zarówno w postawie, jak i w ruchu, dobrze umięśnione, o mocnym kośćcu.
Zad: Szeroki, krągły, dobrze umięśniony.
Udo: Mocne, dobrze rozbudowane.
Kolano: Umiarkowanie kątowane, mocne i stabilne.
Staw skokowy: Mocny i niski; wilcze pazury mogą być usunięte.

ŁAPY:
Zwarte, duże, okrągłe, o mocnych, twardych opuszkach; nie są wykręcone na zewnątrz ani do wewnątrz.

CHODY:
Choć amerykański cocker spaniel jest najmniejszym przedstawicielem psów myśliwskich, porusza się równie sprawnie, jak większe z nich. Dla prawidłowego ruchu niezbędna jest pełna harmonia budowy i akcji przodu i tyłu. Kończyny tylne zapewniają mocny napęd, a odpowiednie ustawienie łopatek i kończyn przednich pozwala na długi wykrok. Ruch musi być skoordynowany, płynny, swobodny i przestrzenny. Niekontrolowanej ruchliwości nie należy brać za dobry ruch.

SZATA
SIERŚĆ:
Na głowie krótka i delikatna, na tułowiu średniej długości, z odpowiednia ilością podszerstka. Uszy, klatka piersiowa, brzuch i nogi porośnięte długim włosem, ale nie aż tak długim, by zacierał linie ciała spaniela; nie może on utrudniać ruchu ani w żaden sposób upośledzać funkcji i zmieniać wyglądu nieprzesadnie owłosionego psa myśliwskiego. Niezwykle ważna jest struktura sierści: powinna być ona jedwabista, prosta lub lekko falista i łatwa do pielęgnacji. Sierść nazbyt obfita, lokowata lub o strukturze bawełny jest zdecydowanie wadliwa. Niepożądane strzyżenie grzbietu, a trymowanie, mające na celu podkreślenie naturalnych linii sylwetki, powinno być dyskretne, aby pies wyglądał możliwie naturalnie.
MAŚĆ:
· Czarna: Jednolicie czarna, lub czarna z podpalaniem. Czerń powinna być głęboka, wszelkie naloty brązowe lub wątrobiane są niepożądane. Niewielka ilość bieli na piersi lub spodniej stronie szyi dopuszczalna, biel w jakimkolwiek innym miejscu dyskwalifikuje.
· Jednolita inna niż czarna (ASCOB): Od bardzo jasnej kremowej po najciemniejszą czerwoną, także czekoladowa i czekoladowa z podpalaniem. Barwa powinna być jednolita na całym ciele, dopuszczalne rozjaśnienie na piórach. Niewielka ilość bieli na piersi lub spodniej stronie szyi dopuszczalna, biel w jakimkolwiek innym miejscu dyskwalifikuje.
· Łaciata: Dwa lub więcej jednolitych, równomiernie rozłożonych kolorów, z których jednym jest biel: czarny z białym, rudy z białym (przy czym rudy oznacza od bardzo jasno kremowego po bardzo ciemną czerwień, czekoladowy z białym i przesiany, lub połączenia każdego z tych umaszczeń z podpalaniem, które powinno być rozmieszczone tak samo, jak u psów czarnych lub czekoladowych. Psy przesiane w rozmaitych odmianach umaszczenia zaliczane są do łaciatych. Kolor podstawowy, obejmujący 90% lub więcej powierzchni ciała, dyskwalifikuje.
· Podpalanie: Jego intensywność waha się od bardzo jasno kremowego po bardzo ciemny czerwony; powinno obejmować nie więcej, jak 10% powierzchni ciała. Bardziej rozległe podpalanie dyskwalifikuje.
U psów czarnych lub czekoladowych podpalanych podpalanie rozmieszczone jest następująco:
1) Wyraźna plamka nad każdym okiem.
2) Na bokach kufy i policzkach.
3)Na spodnich stronach uszu.
4) Na łapach i/lub nogach.
5)Na spodzie ogona.
6) Na klatce piersiowej, ale tam nie jest konieczne i nie ma znaczenia przy ocenie.
Podpalanie słabo widoczne lub ograniczone do niewielkich śladów jest wadliwe, podobnie jak podpalanie rozciągające się poza kufę i połączone. Brak podpalania w którymkolwiek z wymienionych miejsc u psów czarnych lub czekoladowych (ASCOB) podpalanych powinien powodować dyskwalifikację.

WIELKOŚĆ:
Idealny wzrost w kłębie dla dorosłego psa wynosi 38,1 cm (15 cali), a dla dorosłej suki 35,6 cm (14 cali), z tolerancją w dół lub w górę o 1,27 cm (pół cala). Dyskwalifikuje się psa, którego wzrost przekracza 39,4 cm (15,5 cala) i sukę, której wzrost przekracza 36,8 cm (14,5 cala). Wzrost psa dorosłego mniejszy niż 36,8 cm (14,5 cala), i dorosłej suki mniejszy niż 34,2 cm (13,5 cala) jest wadą. Wzrost mierzy się wzdłuż linii prostopadłej do ziemi, biegnącej od kłębu do podłoża, gdy pies stoi swobodnie, a kończyny tylne ustawione są równolegle do linii pomiaru.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie i dobre samopoczucie psa.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
· Agresja lub wyraźna lękliwość.
· Maść : Dopuszczalne są jedynie wcześniej wymienione umaszczenia; wszelkie inne kolory i ich kombinacje dyskwalifikują.
· Maść czarna : Białe znaczenia poza klatką piersiową i spodnią stroną szyi.
· Maść jednolita inna niż czarna (ASCOB) : Białe znaczenia poza klatką piersiową i spodnią stroną szyi.
· Maść łaciata : Łaty obejmujące 90% i więcej powierzchni ciała.
· Podpalanie :
(1) obejmujące więcej jak 10% powierzchni ciała.
(2) Brak podpalania w jakimkolwiek miejscu u psów czarnych podpalanych lub czekoladowych podpalanych (ASCOB).
Wielkość :
Psy powyżej 39.4 cm (15.5 cala)
Suki powyżej 36.8 cm (14.5 cala).

N.B. Samce muszą mieć dwa normalnie rozwinięte jądra w pełni wyczuwalne w mosznie.

Źródło: http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/167.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.