Rasy psów

Wybierz inną rasę

COCKER SPANIEL ANGIELSKI

Pochodzenie


Pochodzenie spanieli nie jest do końca wyjaśnione. Wiadomo, że wywodzą się z Hiszpanii, gdzie znane były już w XIV wieku i używane do polowania z sokołami. Uwiecznił je Chaucer w swoich "Opowieściach kanterberyjskich". W następnych wiekach rozpowszechniły się w całej Europie, wszystkie były do siebie podobne, różniły się jednak wielkością i typem, w zależności od tego, jakie cechy preferowali myśliwi w danym rejonie. Początkowo traktowano je jako jedną grupę, psy dzielono wyłącznie według masy, tj. powyżej i poniżej 13 kilogramów. Cięższe nazywano springing a lżejsze cocking spanielami. Z tej drugiej grupy wywodzi się cocker spaniel, nazwany później dla odróżnienia od spaniela amerykańskiego - angielskim.

Pierwsze odnalezione przez kynologów wzmianki o psach do wypłaszania ptactwa pochodzą z początku VIII wieku, znajdują się w dziele "Lex Baiuvariorum" oraz w przepisach dotyczących polowań w Walii z roku 948. Zapiski o spanielach pojawiają się w XIV wieku, w dziełach "Livre de chasse" oraz "Wif of Bethe’s Proloque". Bardziej precyzyjne opisy przodków dzisiejszych cocker spanieli znaleźć mozna w książce autorstwa Julii Berners z 1486 roku pt. "Boke of St. Albans", oraz bardzo znanym dziele Dr Johannesa Caius’a "De canibus Britannicus" z roku 1570. Pół wieku później, w 1621 roku Gervase Markham po raz pierwszy opisał dwa rodzaje spanieli - lądowe i wodne.

W XIX i XX wieku to bardzo intensywny okres w kształtowaniu różnych odmian spanieli. Powołany do życia w 1885 roku angielski Spaniel Club uznał je i zdecydował, by nadać im nazwy pochodzące od miejscowości, w których  je wyhodowano np. Sussex Spaniel i Clumber Spaniel. W 1889 roku powstaje Sporting Spaniel Club, który zajmuje się problemem uzytkowości poszczególnych odmian i pogłębieniem ich wrodzonych predyspozycji. Brytyjscy kynolodzy wykonali wielką pracę, nie bez powodu uznano, że właśnie Anglia jest ojczyzną spaneli. Co sie tyczy cocker spaniela, jego nazwa pojawiła się oficjalnie po raz pierwszy w 1893 roku, w tym samym roku zarejestrowano pierwsze cockery w księgach rodowodowych Brytyjskiego Kennel Clubu. W 1902 roku powstał klub rasy a cocker spaniel angielski doczekał sie pierwszego wzorca, który w niezmienionym kształcie przetrwał do dziś. Później, kiedy cocker spaniel dotarł do Stanów Zjednoczonych, gdzie przeszedł gruntowną metamorfozę, dla odróżnienia dodano im przymiotniki: angielski i amerykański.
 
 
Ch. Craigden First Lady i jej wnuk FTCH Craigden Consolation, 1928

Popularność cocker spaniela angielskiego stale rosła, aż w latach trzydziestych ubiegłego wieku stał się w swojej ojczyźnie psem nr.1 i utrzymał sie na tej pozycji przez następne dwadzieścia lat. Także w innych krajach stawał się coraz bardziej popularny. Nic więc dziwnego, że psy tej rasy dotarły również na kontynent amerykański, gdzie powoli, ale bardzo zauważalnie zaczęły sie zmieniać. Ponieważ przez cały czas przybywały do Stanów cockery angielskie, które potem kojarzono z cockerami w typie amerykańskim, kynolodzy uznali, że łączenie tych dwóch, już znacznie różniących się typów psów jest szkodliwe. Pierwszy zareagował  brytyjski Kennel Club, który w 1940 roku dokonał oficjalnego podziału cockera na cocker spaniela angielskiego i cocker spaniela amerykańskiego. Wkrótce potem, w 1946 roku amerykański Kennel Club zrobił to samo i od tej pory mamy dwa cockery, hodowane w czystości rasy.

Bardzo ważnym momentem w historii spanieli był rok 1980, kiedy to brytyjski Kennel Club postanowił uporządkować nazewnictwo i dokonał oficjalnego rozróżnienia poszczególnych odmian spaniela, z których osiem zachowało się do dnia dzisiejszego. Są to: cocker spaniel angielski, cocker spaniel amerykański, sussex spaniel, field spaniel, clumber spaniel, angielski springer spaniel, walijski springer spaniel oraz irlandzki spaniel dowodny. Szczególną popularnością cockery angielskie cieszyły się w Walii i południowej Anglii. Pojawienie się oprócz maści czarnej nowych ubarwień takich jak marmurkowa, czarno-biała i ruda, spowodowało gwałtowny wzrost zainteresowania rasą, nie tylko w Anglii, ale również na całym świecie. W 1993 roku, po Europejskim Kongresie Spaniela w Nothingham oficjalnie uznano kolor sobolowy.     
W Polsce cocker spaniele pojawiły się po I wojnie światowej, pierwsze zapisy w księgach hodowlanych tej rasy pochodzą z 1924 roku. Największą popularność rasa osiągnęła tuż przed II wojną światową , kiedy to psy ze słynnej angielskiej hodowli Of Ware aż sześciokrotnie zdobyły tytuł Best In Show na słynnej wystawie Crufta w Londynie. Obecnie ze wszystkich rodzajów spanieli najbardziej popularny na świecie jest nadal cocker spaniel angielski, tylko w Stanach Zjednoczonych, czemu trudno sę dziwić, zdecydowanie przeważają cockery amerykańskie.
 

INT.Ch. BEST LOVELY BOY "NEGRO" Złota Grota.


Wygląd

Cocker spaniel angielski jest niewielkiego wzrostu, niezwykle eleganckim psem, o kwadratowej sylwetce, mocnym kośćcu i zwartej budowie. Robi wrażenie małego atlety, ale bez cienia ociężałości. Grzbiet mocny, delikatnie opadający od lędźwi do nasady ogona. Klatka piersiowa głeboka, dobrze ożebrowana, lędźwie krótkie i szerokie, zad zaokrąglony. Ogon osadzony trochę poniżej linii grzbietu, nieznacznie zakrzywiony, sięgający stawu skokowego. Mocny u nasady, zwężający się ku końcowi, dobrze owłosiony. Żywy w ruchu, noszony poziomo, nigdy powyżej linii grzbietu i nigdy nieśmiało podwinięty. Kończyny proste, o mocnym kośćcu, tylne dobrze kątowane. Łapy zwarte, kocie, z solidnymi, grubymi opuszkami. Chód ze swobodnym, dużym wykrokiem.

Najbardziej charakterystyczna jest osadzona na średniej długości szyi, doskonale i harmonijnie łącząca się z tułowiem, czysto wyrzeźbiona głowa. Stop wyraźny, umiejscowiony w połowie między wierzchołkiem nosa a guzem potylicznym. Kufa kwadratowa, z regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym. Oczy ciemnobrązowe lub brązowe, harmonizujące z umaszczeniem, bystre i wyraziste. Powieki przylegające. Uszy długie, nisko osadzone na linii oczu. Wyciągnięte do przodu sięgają krawędzią do wierzchołka nosa. Dobrze pokryte długim, prostym i jedwabistym włosem. To one tworzą ten niepowtarzalny wyraz cockera z pełnym uczucia i prośby spojrzeniem, które weszło do codziennego języka jako „spojrzenie spaniela”.

Wysokość w kłębie: psy 39-41 cm, suki 38-39 cm.
Masa ciała: 13,0 -14,5 kg.
 
 
Int.Ch. C.I.E EYRE FERA Z Nafty i Int.Ch. C.I.E MALAGA Spanish Eyes (matka i córka)


Charakter, usposobienie

Cocker spaniel angielski jest mocnym, wysportowanym, pełnym energii i radości psem. Potrafi całym ciałem okazywać radość i bez przerwy machać ogonem, nie tylko podczas zabawy, ale również wtedy, kiedy pracuje. Do dziś pozostał cenionym psem myśliwskim, używanym w roli płochacza do wypłaszania i przynoszenia drobnej zwierzyny. Nadaje się do polowania zarówno w terenie suchym, jak i w wodzie, uwielbia buszować w gęstych zaroślach, podrywać ptactwo do lotu i wypędzać drobną zwierzynę na otwarty teren. Choć obecnie używa się go do tego celu niezmiernie rzadko, zachował instynkt myśliwski i podczas spacerów za miastem zdarza mu się pogonić stado statecznie spacerujących kur. Uwielbia pływać i aportować z wody i na lądzie. Ze względu na doskonały, myśliwski węch jest czasem wykorzystywany do wykrywania narkotyków i ładunków wybuchowych.

MOON SILVER OVER Izomer

Jest to pies o bardzo żywym temperamencie, potrzebuje dużo ruchu, a że jak każdy pies myśliwski na spacerze cały czas kontroluje teren w poszukiwaniu ciekawych tropów, musi być bardzo wcześnie nauczony posłuszeństwa. Jest inteligentny, lubi się uczyć i jeśli ma spokojnego, ale bardzo konsekwentnego przewodnika na efekty nie trzeba długo czekać. Angielski cocker spaniel to pies bardzo inteligentny, pojętny i łatwy do ułożenia. Jeśli jego przewodnik potrafi z nim nawiązać bliski emocjonalny kontakt, ten pies zrobi dla niego wszystko. Przemiły, niestrudzony towarzysz spacerów, zabaw i wycieczek, znakomicie sprawdzający się we wszystkich psich sportach.
 

Ch.PL TIMUR Arginina, Mł.Ch.PL, Ch.PL ELHONNEY Royal Antidotum,
Mł.Ch.PL FANTAGHIRRO Royal Antidotum

W latach siedemdziesiątych cockery stałe się niezwykle popularne, za ich hodowlę zabrali się pseudo hodowcy, którzy przystępują do działania zazwyczaj wtedy, kiedy rasa staje się modna, wchodzą na gotowe, hodują a właściwie produkują szczenięta szybko, byle jak, najczęściej w fatalnych warunkach, byle tanio. Bez troski o zdrowie i charakter. Do hodowli wykorzystywali psy o niezrównoważonym charakterze. Spowodowało to wzrost osobników nadmiernie pobudliwych a nawet agresywnych. Trzeba było wielu lat, żeby wyeliminować je z hodowli i naprawić nadszarpniętą opinię tej rasy.

Angielskie cockery to wspaniałe psy rodzinne i do towarzystwa, bardzo miłe, przywiązane i bez reszty oddane swojemu panu. Dzisiejsze spaniele pochodzące z dobrych hodowli mają doskonałą psychikę i nie przejawiają nieuzasadnionej agresji, czego nadal nie można powiedzieć o psach o niewiadomym pochodzeniu, rozmnażanych bez jakiejkolwiek kontroli i sprzedawanych anonimowo przez internet i na targowiskach. Kupujmy więc psa w dobrej hodowli, żeby uniknąć problemów i rozczarowań.
 
Psy z hodowli Perfect Partner FCI ze swoją małą właścicielką
 Szata

Cocker spaniel ma płasko przylegającą, jedwabista szatę. Włos na głowie jest gładki, krótki i delikatny, na tułowiu średniej długości jedwabisty w dotyku, gładki lub lekko pofalowany. Na nogach i spodzie tułowia długi, ale nie przesadnie obfity, żeby nie przeszkadzał psu w polowaniu. Uszy porośnięte dość długim jedwabistym, najczęściej lekko falowanym włosem, ale nigdy kręconym, są największą ozdobą cockera i dlatego wymagają szczególnej dbałości. Niestety pies nie zdaje sobie z tego sprawy i jako urodzony tropowiec, biega z nosem przy ziemi, ciągnąc je po pełnym liści i gałęzi podłożu.
 

dobre żywienie znakomicie wpływa na jakość sierści

Umaszczenie

Pod względem umaszczenia angielskie cocker spaniele dzielą się na 4 grupy:
  • jednolite - czarne, rude, złote, czekoladowe, czarne podpalane, czekoladowe podpalane. Bez bieli z wyjątkiem niewielkiej plamki na piersi
  • dwubarwne - biało-czarne, biało-pomarańczowe, biało-czekoladowe, biało-cytrynowe, z nakrapianiem lub bez.
  • trójbarwne - biało czarne i biało czekoladowe z podpalaniem
  • przesiane - niebieskie, pomarańczowe, cytrynowe, czekoladowe, niebieskie z podpalaniem, czekoladowe z podpalaniem.
Sierść cockera wymaga bardzo starannej pielęgnacji. Po każdym powrocie ze spaceru trzeba ją dokładnie wyszczotkować i usunąć z niej wszystkie wczepione na spacerze gałązki i liście. Jeśli pies ma być wystawiany musi być odpowiednio trymowany. Jest to wielka sztuka i niewiele osób potrafi to dobrze zrobić.

Więcej na temat pielęgnacji szaty cocker spaniela angielskiego i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj
 

Ch Pl, Us, Ml Ch ALMOND CHOCOLATE Dermott i Ch Pl, Ml Ch Asklepyos IRINA


Zdrowie

Cocker spaniel angielski cieszy się na ogół dobrym zdrowiem, dożywa średnio 10-14 lat. Jak każda rasa, ma skłonność do niektórych chorób, przede wszystkim oczu i uszu. Bardzo długie, źle wentylowane uszy wymagają regularnej kontroli, po każdym spacerze należy sprawdzić czy nie ma w nich gałązek lub kłosków, które mogłyby spowodować stany zapalne.

Jeśli chodzi o oczy, zdarza się postępujący zanik siatkówki tzw. PRA, która pojawia się w różnym wieku i nieuchronnie prowadzi do ślepoty. Podobnie jak u wielu innych ras, również u cockerów występują inne choroby dziedziczne, z których najpoważniejsza jest FN - Familial Nephropathy, śmiertelna choroba nerek atakująca młode osobniki. Zarówno w przypadku PRA jak i FN istnieje możliwość zrobienia testów genetycznych na nosicielstwo. Wystarczy, że jeden z rodziców jest CLEAR, czyli nie niesie chorobotwórczego genu, aby potomstwo było wolne od tych chorób.


Do kogo pasuje ten pies ?
 

 
Int.Ch. Multi.Ch.ONLY FOR MARGARET Black Petrs, Int.Ch. Multi.Ch
DON JUAN Margaret’s Pride, Ch.PL, CZ DAHLIA Black Petrs

Cocker spaniel to pies nadzwyczaj łagodny, przyjazny i bardzo przywiązany do swoich właścicieli. Ma ogromna ilość energii, wymaga w związku z tym bardzo dużo ruchu. Nie wystarczy spacer ulicami miasta na krótkiej smyczy, bo cocker to pies myśliwski, który potrzebuje porządnego wybiegania, najlepiej połączonego ze szkoleniem i różnymi ćwiczeniami. Najlepiej, jeśli jest to wspólna zabawa, taka jak chociażby rzucanie patyka lub piłeczki, które pies może w nieskończoność aportować. Kiedy po pełnym atrakcji spacerze wraca do domu staje się spokojnym kanapowcem. Wystarczy jednak po pięciu minutach wziąć smycz do ręki, żeby nasz przyjaciel zameldował się natychmiast gotowy do wyjścia.

Osoba, która rozważa kupno cockera musi się liczyć z koniecznością przynajmniej jednego godzinnego spaceru dziennie, odpowiedniego ułożenia psa i nauczenia go wykonywania podstawowych komend, bo to jest podstawą do zbudowania właściwych relacji między nim i jego opiekunem. Zasada pracy z cocker spanielem jest taka: trzeba najpierw zaprzyjaźnić się z psem i zdobyć jego zaufanie a następnie rozpocząć naukę, bo wtedy pies zrobi wszystko, żeby jego przewodnik był z niego zadowolony. Jest to pies bardzo przyjacielski, który poświęcony mu czas i uwagę potrafi docenić. Bardzo lubi się uczyć, dobrze prowadzony, chwalony i nagradzany nie będzie się buntował i sprawi swoim właścicielom naprawdę dużo radości.
 

SUPERB AS EXIGE Xilander

Cocker spaniel może mieszkać w mieście i na wsi, w domu z ogrodem i w bloku. Na spacerze rozsadza go energia, natomiast w mieszkaniu jest spokojny, najchętniej lokuje się w pobliżu swojego pana i doskonale wtapia się w rytm życia rodziny. Bardzo lubi żyć w grupie, otoczony ludźmi i psami. Jest przyjazny, łagodny, nie próbuje rządzić i nie wszczyna awantur. Na spacerze zachowuje się spokojnie, nie wdaje się w utarczki z innymi psami. W przeciwieństwie do wielu psów myśliwskich nie pędzi przed siebie, kiedy złapie jakiś ciekawy trop, tylko trzyma się blisko swojego opiekuna.

Najlepiej czuje się w towarzystwie swojej rodziny i nie powinien zbyt długo pozostawać sam, jest to pies który źle znosi odosobnienie, znudzony może spowodować w mieszkaniu znaczne szkody. Nie jest to pies dla osób dużo przebywających poza domem i mocno zapracowanych. Wymaga bliskości człowieka, wczesnej socjalizacji i szkolenia. Właściciel musi mieć pewność, że pies spuszczony ze smyczy wróci na zawołanie i nie trzeba go będzie szukać po całej okolicy. Natomiast dobrze wychowany i wybiegany cocker jest jedną wielką radością, jest to pies przemiły, pogodny, wielki pieszczoch i doskonały towarzysz dla dzieci, które oczywiście trzeba nauczyć jak postępować z psem. 

Ch. Pl. Mł.Ch.Pl. Mł.Ch.Ro. FIGARO Blue Valley of Dogs

Z natury jest wesoły, łagodny i niehałaśliwy. W mieszkaniu zajmuje niewiele miejsca. Jest bardzo czujny, zasygnalizuje każdy podejrzany odgłos, ale nie oczekujmy, że będzie psem stróżującym ani tym bardziej obronnym. Doskonale znosi podróże, lubi jazdę samochodem, zwłaszcza jeśli u celu jest las i jezioro, bo cocker to wspaniały i zapalony pływak. Doskonale nadaje się do psich sportów: marszu, biegów, agility.
 

Ch. Pl., Mł. Ch. Pl. KOH-I-NOOR Izomer
  
Dla równowagi jest jeden duży problem: cocker wymaga bardzo starannej i systematycznej pielęgnacji, nawet wtedy, kiedy nie jest wystawiany, w przeciwnym razie jego sierść będzie się plątała i filcowała. Na dodatek utrzymanie jego sierści w nienagannym stanie wcale nie jest łatwe, a już przygotowanie psa do wystawy jest prawdziwą sztuką. Trzeba więc albo samemu się tego nauczyć, albo zajmowanie się sierścią powierzyć profesjonalnemu fryzjerowi co jest znacznie wygodniejsze ale i droższe, bo potrzebne jest odpowiednie strzyżenie i trymowanie. Mimo wszystko warto, bo cocker spaniel angielski to jeden z piękniejszych i bardzo eleganckich psów, oczywiście wtedy, gdy jest zadbany.
 

Interchampion PL, LT Champion BLACK MAGIC WOMEN Ricci Club
 
 Zalety i wady

+ przyjacielski i wesoły
+ przywiązany do właściciela
+ inteligentny, łatwo się uczy
+ doskonały towarzysz wycieczek i spacerów
+ przyjazny i mało hałaśliwy
+ tolerancyjny wobec innych psów
  - wymaga pracochłonnej pielęgnacji
- źle znosi samotność
- bywa skłonny do dominacji
- czasem trafiają się osobniki nadpobudliwe

Jak znaleźć dobrą hodowlę ?

  • Jeśli chcesz kupić psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej, legalnej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.


Wzorzec rasy FCI

Wzorzec FCI nr 5/23.11.2012/GB
COCKER SPANIEL ANGIELSKI
(English Cocker Spaniel)
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 08.10.2012
Użytkowanie: Płochacz.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 8 - Aportery, płochacze i psy dowodne.
Sekcja 2 - Płochacze
Podlega próbom pracy.

KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Cocker spaniele wyodrębnione zostały spośród field i springer spanieli wkrótce po utworzeniu Kennel Klubu w roku 1873. Podobnie jak w przypadku innych psów myśliwskich obserwuje się dzisiaj różnice między psami pracującymi i wystawowymi, te ostatnie są cięższe i bardziej krępej budowy.

WYGLĄD OGÓLNY:

Wesoły, mocnej budowy pies myśliwski, harmonijny, zwarty. Odległość od kłębu do podłoża wynosi w przybliżeniu tyle samo co od kłębu do nasady ogona.

WAZNE PROPORCJE:
Odległość od kłębu do podłoża wynosi w przybliżeniu tyle samo co od kłębu do nasady ogona.

ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:

Typowy, żwawy ruch i zawsze wesoło noszony ogon obrazuje radosny charakter psa, szczególnie, kiedy pracuje. Łagodny i przywiązany, pełen życia i wigoru.

GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka: Dobrze rozwinięta, czysto wyrzeźbiona, ani zbyt delikatna, ani zbyt mocna.
Stop: Wyraźny, umiejscowiony w połowie pomiędzy wierzchołkiem nosa a guzem potylicznym.
Trzewioczaszka:
Nos: Wystarczająco szeroki do dobrej pracy.
Kufa: Kwadratowa.
Szczęki/uzębienie: Silne, z idealnym, regularnym i kompletnym zgryzem nożycowym, tzn. siekacze górne przykrywają siekacze dolne i stykają się z nimi ściśle oraz są prawidłowo osadzone w szczękach.
Policzki: Nie wydatne.
Oczy: Pełne, ale nie wyłupiaste. Ciemnobrązowe lub brązowe, nigdy jasne, w przypadku umaszczenia czekoladowego, czekoladowego z przesianiem i czekoladowo-białego, ciemnoorzechowe, harmonizujące z umaszczeniem; inteligentne i łagodne w wyrazie, a zarazem czujne, bystre i wesołe; powieki przylegające.
Uszy: Płatowate, osadzone nisko - na poziomie linii oczu. Wyciągnięte do przodu sięgają krawędzią do wierzchołka nosa. Dobrze pokryte długim, prostym i jedwabistym włosem.

SZYJA:
Średniej długości, umięśniona. Osadzona w dobrze kątowanych łopatkach. Bez podgardla.

TUŁÓW:
Mocny, zwarty.
Grzbiet: Mocny, poziomy, delikatnie opadający od lędźwi do nasady ogona.
Lędźwie: Krótkie i szerokie.
Klatka piersiowa: Dobrze rozwinięta, głęboka; widziana od przodu ani zbyt szeroka, ani zbyt wąska. Żebra dobrze wysklepione.

OGON:
Osadzony nieco poniżej linii grzbietu. W ruchu wesoło noszony w poziomie, nigdy uniesiony do góry. Dawniej zwyczajowo obcięty (kopiowany).
Niekopiowany: Nieznacznie zakrzywiony, umiarkowanej długości, proporcjonalny, stwarzający ogólną harmonię; sięgający stawu skokowego. Mocny u nasady, zwężający się ku końcowi; dobrze owłosiony (z "piórem") odpowiednio do całości owłosienia. Żywy w ruchu, noszony poziomo, nigdy powyżej linii grzbietu i nigdy nieśmiało podwinięty.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Kończyny o mocnym kośćcu, proste, odpowiednio krótkie ze względu na ich siłę. Nie za krótkie, by przeszkadzały w ogromnym wysiłku, jaki jest wymagany od tego wspaniałego psa myśliwskiego.
Łopatki: Ukośnie ustawione, lekkie.
Kończyny tylne:
Zad: szeroki, dobrze zaokrąglony, dobrze umięśniony. Mocny kościec.
Stawy kolanowe: Dobrze kątowane.
Stawy skokowe: Śródstopia krótkie poniżej stawu skokowego, dające dobrą siłę napędową.
Łapy: Zwarte, z grubymi opuszkami, kocie

CHÓD:

Swobodny, z dobrym wykrokiem.

OKRYWA WŁOSOWA:

Włos: Gładki, jedwabisty, nigdy szorstki czy falisty, niezbyt obfity, nigdy kręcony. Dobrze owłosione kończyny przednie, tułów oraz kończyny tylne powyżej stawów skokowych.
Umaszczenie:
Jednolite: czarne, rude, złote, czekoladowe, czarne podpalane, czekoladowe podpalane. Bez bieli z wyjątkiem niewielkiej plamki na piersi.
Dwubarwne: biało-czarne, biało-pomarańczowe, biało-czekoladowe, biało-cytrynowe, z nakrapianiem lub bez.
Trójbarwne: biało-czarne i biało-czekoladowe z podpalaniem
Przesiane: niebieskie, pomarańczowe, cytrynowe, czekoladowe, niebieskie z podpalaniem, czekoladowe z podpalaniem.

WZROST I WAGA:

Wysokość w przybliżeniu: psy 39 - 41 cm, suki 38 - 39 cm
Waga w przybliżeniu: 13,0 - 14,5 kg

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane, jako wady i oceniane w zależności od ich stopnia oraz wpływu na zdrowie, sprawność i dobre samopoczucie psa i zdolności do wykonywania pracy, do której był przeznaczony.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia charakteru powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

Źródło: http://www.zkwp.pl/zg/wzorce/5.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.