Rasy psów

Wybierz inną rasę

NORFOLK TERRIER

Pochodzenie


Norfolk terrier, podobnie jak norwich terrier pochodzi z hrabstwa Norfolk w Wielkiej Brytanii. Obydwie rasy należą do stosunkowo młodych, ale norwich terrier był pierwszy. Swoje istnienie zawdzięcza pułkownikowi Vaughanowi, który w na początku XIX wieku skrzyżował trzy rodzaje terierów: teriery irlandzkie, irish glen of imaal teriery oraz cairn teriery. Nie jest wykluczone, że w tych kojarzeniach uczestniczyły także inne psy, które Vaughan miał wówczas w swojej hodowli.

Skojarzenia te doprowadziły do powstania psa, który w końcu XIX wieku stał się bardzo popularny, szczególnie wśród studentów elitarnej uczelni w Cambridge, których te małe pieski uwalniały od niezbyt miłego towarzystwa myszy i szczurów. W 1930 roku utworzono w Anglii klub norwich teriera a dwa lata później, w 1932 roku nastąpiło oficjalne uznanie rasy. Psy te często pojawiały się na ringu wystawowym, jednak wyraźnie różniły się między sobą: jedne miały uszy stojące, inne zwisające.
 

Sędziom bardziej podobały się psy ze stojącymi uszami i te zdecydowanie częściej wygrywały. Właściciele psów o uszach zwisających czuli się pokrzywdzeni, w związku z czym wystąpili do Kennel Clubu z petycją o ich rozdzielenie i utworzenie dwóch odrębnych ras. Nastąpiło to dopiero w 1964 roku, kiedy to zdecydowano, że psy o uszach zwisających będą się nazywały norfolk terrier, a psy o uszach stojących norwich terrier.

W 1965 roku na wystawie Crufta po raz pierwszy przygotowano dla nich dwa odrębne ringi. Nie zlikwidowało to jednak problemu, bo uszy zwisające raz posłusznie załamywały się zgodnie ze wzorcem, innym razem jedno lub dwoje uszu w żaden sposób nie chciało się załamać i niesfornie sterczało do góry. Te kłopoty zniechęciły hodowców i w sytuacji, w której psy różniły się tylko ustawieniem małżowiny usznej, częściej decydowali się na norwich teriery. Doszli do wniosku, że nie ma sensu męczyć się z ustawianiem uszu, skoro można mieć praktycznie identycznego psa, u którego ten problem po prostu nie istnieje. Do dziś norfolk teriery są mniej liczne niż norwich teriery.
 

Wygląd

Norfolk terrier jest jednym z najmniejszych terierów. Ma krótki zwarty tułów wsparty na krótkich mocnych nogach o zaokrąglonych stopach. Grzbiet krótki, ogon zazwyczaj przycięty do połowy długości. Głowa silna ze zwężającą się kufą, owalnymi, głęboko osadzonymi oczami i średniej wielkości, trójkątnymi, zwisającymi uszami.
Jedyna różnica między norwich i norfolk terierem to uszy. Norwich terrier ma uszy stojące a norfolk terrier zwisające.

Wysokość w kłębie: psy i suki - 25 cm.
Masa ciała: psy i suki 5 - 6 kg.
 

Charakter, usposobienie

Norfolk terier jest wyjątkowo odważnym, wesołym pieskiem. Jak wszystkie teriery jest bardzo inteligentny, wymaga jednak wczesnej socjalizacji, żeby nie nabrał przekonania, że wszystko mu wolno. Zawsze pełen energii, uwielbia spacery, zabawy z dziećmi, równie chętnie wybierze się ze swoim panem na polowanie. Bardzo miły i przyjazny w stosunku do ludzi, bywa niestety zaczepny w stosunku do innych psów.
 

Szata 


Norfolk terrier ma twardą, prostą, drutowatą, przylegającą do ciała sierść, podszytą gęstym podszerstkiem. Na głowie i uszach krótsza, gładka, z wyjątkiem krzaczastych brwi i niewielkiej bródki. Na szyi i łopatkach dłuższa i jeszcze bardziej szorstka, często, zwłaszcza w zimowych miesiącach, tworzy kryzę.

Umaszczenie rude, pszeniczno rude, szpakowate lub czarne podpalane. Jakiekolwiek białe znaczenia są niepożądane.

Jego niezbyt długa, szorstka szata tylko pozornie jest łatwa do pielęgnacji. Przygotowanie psa do wystawy wymaga solidnego trymowania w taki sposób, żeby pies wyglądał, jak gdyby przy jego szacie nigdy nic nie robiono, a swoją urodę zawdzięczał wyłącznie matce naturze.

Więcej na temat pielęgnacji Norfolk terriera i przygotowania go do wystaw- kliknij tutaj
 

Zdrowie

Norfolk terrier jest psem zdrowym i długowiecznym, nierzadko dożywa nawet 15 - 16 lat. Osoby, które miałyby ochotę zająć się jego hodowlą powinny wiedzieć, że pieski te rozmnażają się bardzo trudno i często trzeba uciec się do sztucznego zapłodnienia. Mioty są nieliczne, najczęściej rodzą się nie więcej niż trzy szczenięta. Norfolk terrier jest wielkim łakomczuchem, dlatego też trzeba bardzo uważać, żeby go nie przekarmiać.
 

Do kogo pasuje ten pies ?

Norfolk terrier to wspaniały pies rodzinny. Może mieszkać zarówno w mieszkaniu jak i w domu z ogrodem. Jest bardzo czujny, dlatego też mimo niewielkiej postury jest doskonałym psem stróżującym. Łatwo przystosowuje się do każdego otoczenia. Gdziekolwiek jego pan zdecyduje się zamieszkać, z pewnością nie będzie miał kłopotów z domowymi gryzoniami. Idealny pies dla osób lubiących spacery i aktywny tryb życia. Właściciel tego małego rozrabiaki musi pamiętać, że na spacerze, gdzie istnieje możliwość spotkania innych psów, jego podopieczny zawsze musi być na smyczy.

Zalety i wady

+ doskonały pies rodzinny
+ przyjazny wobec dzieci
+ bardzo przywiązany do całej rodziny
+ nadaje się do każdego mieszkania
+ sprawdza się w szkoleniu i psich sportach
+ czujny, dobry stróż
+ mało kosztowny w utrzymaniu
  - potrzebuje bardzo dużo ruchu
- bywa uparty
- wymaga wczesnej socjalizacji
- bardzo źle znosi samotność
- podatny na lęk separacyjny
- może być zaborczy i zazdrosny
- może zapolować na świnki i chomiki
 


Jak znaleźć dobrą hodowlę?

  • Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, unikaj niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zapisu do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.


Wzorzec rasy FCI

Wzorzec FCI nr 272 /16.02.2011
NORFOLK TERRIER 
Pochodzenie: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.10.2010
Użytkowość: terier.
Klasyfikacja FCI:
grupa 3: teriery
sekcja 2: teriery małe
Bez prób pracy


KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:

Norwich i norfolk terier wzięły swe nazwy odpowiednio od miasta i hrabstwa, ale jeszcze do połowy XIX wieku były to zwyczajnie psy wiejskie. Wśród przodków tych pochodzących ze wschodniej Anglii terierów znajdowały się teriery glen of imaal, cairn i danie dimont, z ich potomków o maści rudej powstały dzisiejsze Norwich i Norfolk teriery. Jest to typowy krótkonogi terier o mocnej, zwartej budowie; wykorzystywany był do polowania na lisa i borsuka, ale także do tępienia szczurów. Ten uroczy terier jest nieustraszony, ale nie szuka zwady. W norze nie wycofa się przed najgroźniejszym przeciwnikiem, a zapis wzorca, mówiący o dopuszczalności „honorowych blizn zdobytych w walce” dobrze opisuje jakim psem mamy do czynienia. Norwich terier uznany został przez Kennel Club w roku1932 w dwóch odmianach: o uszach stojących i uszach załamanych. W 1964 roku psy o załamanych uszach uzyskały status odrębnej odmiany i nazwę norfolk terier.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Norfolk jest jednym z najmniejszych terierów. Na krótkich nogach, krępy, mocny, odważny i rezolutny. Ma krótki grzbiet, silne ciało i mocną kość. Chlubne blizny po potyczkach są tolerowane.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:
Jak na swoje wymiary jest demonem. Usposobienie ma miłe, nie jest skomplikowany ani kłótliwy. Nieustraszony i bystry.

GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka: szeroka o lekko zaokrąglonym czole, z dobrą odległością między uszami.
Stop: dobrze zaznaczony.
Trzewioczaszka:
Kufa: mocna o klinowatym kształcie, jest ok. 1/3 krótsza od mózgoczaszki, której długość mierzymy od guza potylicznego do stopu.
Wargi: ściśle przylegają
Uzębienie: szczęka i żuchwa mocne. Zęby dość duże, silne, regularny zgryz nożycowy, to znaczy, że zęby szczęki zachodzą na zęby żuchwy przykrywając je w ścisłym kontakcie. Ustawione są pod kątem prostym.
Oczy: owalne, głęboko osadzone, ciemnobrązowe lub czarne. Spojrzenie żywe, badawcze i inteligentne.
Uszy: średniej wielkości, w kształcie litery „V”, ale leciutko zaokrąglone na koniuszkach, opadają do przodu, noszone przy policzkach.

SZYJA:
Mocna, średniej długości.

TUŁÓW:

zwarty, grzbiet krótki, górna linia prosta, żebra dobrze wysklepione.

OGON:
Dawniej mógł być kopiowany lub nie.
Ogon kopiowany: na średnią długość, osadzony wysoko, noszony prosto do góry;
Ogon niekopiowany: jest średniej długości, pasuje do sylwetki psa, gruby u nasady, zwęża się ku koniuszkowi, tak prosty, jak to tylko możliwe, noszony śmiało, ale nie zakręcony.

KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Wygląd ogólny: zgrabne.
Łopatka:skośnie ustawiona, mniej więcej tak długa, jak ramię.
Przedramię: kończyny krótkie, mocne i proste.
Łapy: okrągłe o grubych opuszkach.
Kończy tylne :
Wygląd ogólny: dobrze umięśnione.
Stawy kolanowe: dobrze kątowane.
Stawy skokowe: niskie, śródstopia oglądane od tyłu proste.
Kończyny tylne dają mocny napęd.
Łapy: okrągłe o grubych opuszkach.

RUCH:
Swobodny, niski i wydajny. Poczynając od łopatek, kończyny przednie wyrzucane są prosto, dobre kątowanie kończyn tylnych zapewnia mocny napęd. Kończyny tylne poruszają się po tej samej linii co przednie i pracują swobodnie, poczynając od bioder. Są elastyczne w kolanach i stawach skokowych. Górna linia podczas ruchu pozostaje pozioma.

SZATA:
Włos:
twardy, druciany, prosty, ściśle przylegający do ciała. Dłuższy i bardziej nastroszony na szyi i łopatkach. Sierść na głowie i na uszach jest krótka i gładka za wyjątkiem niewielkich wąsów i brwi. Nie jest pożądany nadmierny trimming.
Umaszczenie:
wszystkie odcienie rudego, pszenicznego, czarnego z podpalaniem i grizzle (siwo-rude). Białe znaczenia i łatki są tolerowane, ale niepożądane.

WZROST:
Idealna wysokośćw kłębie 25 cm.

WADY:
Wszelkie odstępstwa od powyższego wzorca powinny być traktowane jako wady i oceniane w zależności od ich nasilenia i wpływu na zdrowie i dobrostan psa.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub wyraźna lękliwość
- Psy wykazujące wyraźne wady fizyczne lub zaburzenia psychiczne powinny być dyskwalifikowane.

UWAGA:
Samce muszą mieć normalnie rozwinięte dwa jądra umieszczone w worku mosznowym.

Źródło: www.zkwp.pl/zg/wzorce/272.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.