Rasy psów

Wybierz inną rasę

EURASIER (EURASIAN)

Pochodzenie


Eurasier to najmłodsza niemiecka rasa psów, która powstała w połowie XX wieku w wyniku prac hodowlanych zmierzających do odtworzenia dawnego psa syberyjskiego. Twórcą rasy jest Julius Wipfel z Weinheim, który skrzyżował niemieckie szpice wilcze z chow chowami. Do dalszej hodowli przeznaczył potomstwo wykazujące cechy obojga rodziców a ich potomstwo otrzymało nazwę wolf-chow. Po szpicach szczenięta miały odziedziczyć odporność oraz zdrowie a po chow chowach przywiązanie do jednego właściciela. Na początku Wipfel uzyskał potomstwo o bardzo wyrównanym fenotypie, jednak wskutek krewniaczego chowu w piątym pokoleniu pojawiły się wady genetyczne. Wtedy to zdecydowano się na wprowadzenie krwi samojeda, który wniósł elegancję i przyjacielski charakter. Ta krzyżówka okazała się bardzo udana i doprowadziła do uzyskania na tyle wyrównanej populacji psów, że 1973 roku Międzynarodowa Federacja Kynologiczna oficjalnie uznała rasę, która do rejestru wpisana została pod nazwą eurasier. W krótkim czasie eurasiery stały się bardzo popularne, nie tylko w kraju swojego pochodzenia, ale także poza granicami Niemiec, w innych krajach Europy. W niedługim czasie dotarły również do Stanów Zjednoczonych.
 


Wygląd

Eurasier jest bardzo efektownym, średniej wielkości psem o typowym dla szpica wyglądzie. Głowa w kształcie klina, z lekko zaznaczonym stopem, oczy czarne, w ciemnej oprawie, uszy wysoko osadzone, małe, stojące. Tułów o prostym grzbiecie oraz mocnym, szerokim zadzie. Głęboka klatka piersiowa, kończyny silne i umięśnione. Ogon sięga do stawu skokowego, w ruchu zawinięty na boku lub nad grzbietem.

Wysokość w kłębie: psy 52-60 cm, suki 48-56 cm.
Masa ciała: psy 22-30 kg, suki 18-26 kg.


Charakter, usposobienie

Eurasier jest pewnym siebie, niezwykle miłym, zrównoważonym psem. Jest bardzo przywiązany do swojego właściciela, potrzebuje jego nieustannej obecności, w odosobnieniu dziczeje. Chętnie się uczy, ale musi być szkolony przez swojego pana, ponieważ jest to pies jednego właściciela i nie podporządkuje się nikomu innemu. Z powodu tego przywiązania eurasier jest nieufny w stosunku do obcych i trzeba mu zostawić odpowiednio dużo czasu, żeby mógł im się przyjrzeć i zaakceptować.

Nie jest agresywny, ale jeśli jego właściciele będą potrzebowali obrony, z pewnością się na nim nie zawiodą. Jest również doskonałym stróżem. Bardzo lubi spacery, ale nie nikogo zamęczy swoją energią. Potrzebuje stałego, bliskiego kontaktu ze swoim panem oraz bardzo konsekwentnego wychowania, pełnego zrozumienia i cierpliwości.
 

Szata

Eurasier ma bardzo gęstą, dwuwarstwową szatę, składającą się z gęstego podszerstka i średnio długiego, luźno przylegającego, ościstego włosa okrywowego. Włos na kufie, uszach i z przodu kończyn jest nieco krótszy, na ogonie, tylnej stronie kończyn przednich i tylnych - dłuższy. Owłosienie na szyi jest tylko niewiele dłuższe niż na całym ciele, eurasier nie posiada więc tak charakterystycznej dla innych szpiców grzywy.

Umaszczenie: dopuszczalne są wszystkie kolory sierści, z wyjątkiem czysto białego, białego w kolorowe łaty i wątrobianego. Najczęściej spotykane kolory to: rudy, wilczasty, szary i czarny.

Sierść eurasiera wymaga mało skomplikowanej, ale bardzo systematycznej pielęgnacji, zwłaszcza w okresie linienia.

Więcej na temat pielęgnacji eurasiera i przygotowania go do wystaw - kliknij tutaj. 
 

Zdrowie

Eurasier jest psem wyjątkowo odpornym na choroby, zdrowym i długowiecznym.
 

Do kogo pasuje ten pies ?

Doskonały pies rodzinny, bardzo przywiązany do wszystkich jej członków, choć zawsze ma jedną osobę, która jest dla niego numerem „1”. Jest bardzo wrażliwy, wymaga łagodnego traktowania. Nie znosi kłótni, podniesione głosy właścicieli wprawiają go w panikę, biega od jednej osoby do drugiej, piszczy, jakby ich chciał uciszyć i pogodzić.

Jest bardzo posłuszny i łatwy do ułożenia, nawet osoba, która nie ma doświadczenia, bez problemu sobie z nim poradzi. Może żyć w mieszkaniu, jeśli czasem zostanie sam, powracających właścicieli wita tańcząc na tylnych nogach z taką radością, jakby ich całe wieki nie widział.

Gości należy poprosić, żeby zostawili psa w spokoju i nie próbowali się z nim na siłę zaprzyjaźnić. Eurasier potrzebuje czasu, żeby im się spokojnie przyjrzeć, przyjdzie czas, że sam da do zrozumienia, że jest „na tak” i że można go pogłaskać. Jest żywy, wesoły, bardzo lubi dzieci, jest dla nich doskonałym towarzyszem zabaw, który nigdy nie zrobi im krzywdy. Jest pozbawiony zbędnej agresji i nie szczeka bez potrzeby.


Zalety i wady

+ spokojny i zrównoważony
+ bardzo przywiązany do właściciela
+ doskonały towarzysz dla dzieci
+ bardzo dobry stróż
+ mało szczeka
+ nie jest agresywny
+ nieufny w stosunku do obcych
  - sierść wymaga systematycznej pielęgnacji
- czasem może kłusować

 

Jak znaleźć dobrą hodowlę?

  • Jeśli chcesz mieć psa tej rasy, nie kupuj go z niesprawdzonego źródła, poszukaj dobrej hodowli w naszym Katalogu Hodowców
  • Wszystkich należących do ZKwP/FCI Hodowców psów rasowych zapraszamy do wpisania się za pomocą Formularza zapisu do prowadzonego na naszym portalu Katalogu Hodowców, żeby ci, którzy chcą kupić dobrze odchowane szczenię, mogli do nich trafić. Wpis do katalogu jest bezpłatny.


Wzorzec rasy FCI

Wzorzec FCI nr 291 /16.06.1999/, wersja angielska
EURASIER
(Eurasian)
TŁUMACZENIE : Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Niemcy.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 06.01.1994.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I.:
Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
Bez prób pracy.


ZARYS HISTORII RASY:
Rasa została ukształtowana w 1960 r. jako rezultat krzyżowania chow chowa ze szpicem wilczym. Początkowo nosiła nazwę „wolf-chow”, natomiast po skrzyżowaniu z samoyedem rasa zmieniła nazwę na „eurasier ” (eurasian) i została uznana przez FCI.

WRAŻENIE OGÓLNE:

Harmonijny, dobrze zbudowany, średniej wielkości pies w typie szpica, ze stojącymi uszami i z szatą w różnym umaszczeniu. Długość szaty powinna pozwalać dostrzec proporcje tułowia. Średnio mocny kościec.

ISTOTNE PROPORCJE:
Długość grzbietu przekracza nieco wysokość w kłębie. Długość kufy jest niemal identyczna z długością okolicy mózgoczaszki.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT:
Pewny siebie, spokojny, zrównoważony, o wysokim progu pobudliwości. Baczny i czujny, ale nie hałaśliwy. Bardzo mocno przywiązany do swej rodziny. Powściągliwy w stosunku do obcych, ale nie agresywny. Brak instynktu myśliwskiego. Aby w pełni rozwinąć powyższe cechy, eurasier wymaga stałej, domowej bliskości z rodziną i wyrozumiałego, lecz konsekwentnego wychowania.

GŁOWA:
Harmonijna; czaszka nie przesadnie szeroka. Kształt głowy z góry i profilu – klinowaty. Grzbiet nosa i czaszka – równoległe.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Płaskie czoło z wyraźną bruzdą czołową. Dobrze zaznaczona potylica.
Stop: Ledwie zaznaczony.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Średniej wielkości; lustro nosa o czarnej pigmentacji.
Kufa: Ani zbyt toporna, ani zbyt spiczasta. Zwężająca się ku nosowi. Prosty grzbiet nosa i prosta żuchwa.
Wargi: Krawędzie warg napięte, o czarnej pigmentacji.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Mocne; szerokie zęby żuchwy. Mocne, pełne uzębienie (42 zęby, zgodnie z wzorem zębowym). Zgryz nożycowy lub cęgowy. Górne siekacze przylegają ściśle do przedniej krawędzi dolnych siekaczy albo stykają się z nimi. Zęby przedtrzonowe i trzonowe osadzone w jednej linii, bez luk. Wszystkie zęby muszą znajdować się w pionowej pozycji względem szczęki i żuchwy.
Policzki: Bardzo nieznacznie zaakcentowane.
Oczy: Ciemne, średniej wielkości, ani przesadnie głęboko osadzone, ani też wyłupiaste. Szpara powiekowa nieco ukośna. Obwódki oczu o czarnej pigmentacji; ściśle przylegające.
Uszy: Rozstawione mniej więcej na szerokość nasady ucha. Średniej wielkości, trójkątne. Stojące, z lekko zaokrąglonymi koniuszkami. Koniuszki uszu i środek stopu powinny tworzyć niemal równoboczny trójkąt.

SZYJA:
Średniej długości, harmonizująca z wyglądem ogólnym. Dobrze umięśniona. Skóra na gardle ściśle przylegająca. Płynnie połączona z tułowiem.

TUŁÓW:
Wrażenie ogólne: Mocny; grzbiet nie przesadnie krótki.
Kłąb: Zaznaczony.
Grzbiet: Stabilny i prosty. Bardzo dobrze umięśniony.
Lędźwie: Dobrej długości i szerokości; bardzo dobrze umięśnione.
Zad: Prosty, szeroki i mocny.
Klatka piersiowa: Sięgająca łokci, z owalnie wysklepionymi żebrami.
Przedpiersie dobrze rozwinięte, choć nie [przesadnie] zaznaczone.
Długi, sięgający daleko do tyłu mostek.
Dolna linia: Nieco podciągnięta.

OGON:
Prosty u nasady, okrągły i mocny, dobrej grubości, zwężający się ku końcowi. Krzaczasty włos. Noszony pochylony do przodu nad grzbietem, zawinięty nieco na bok lub zwinięty. Kiedy zwisa, sięga stawu skokowego.

KOŃCZYNY:

KOŃCZYNY PRZEDNIE :
Wrażenie ogólne: Widziane z przodu – ustawione prosto i równolegle. Widziane z boku – umiarkowanie kątowane. Ramię i przedramię niemal równej długości.
Łopatki: Dobrze umięśnione. Ustawione nieco ukośnie.
Ramię: Średniej długości; dobrze umięśnione.
Łokcie: Blisko klatki piersiowej.
Przedramię: Średniej długości; dobrze umięśnione.
Nadgarstek: Mocny.
Śródręcze: Średniej długości; widziane z przodu – dosyć proste; widziane z boku – nieznacznie nachylone do przodu.
Przednie łapy: Owalne; zwarte; umiarkowanie wysklepione palce. Mocne pazury o ciemnej pigmentacji. Opuszki mocne, dobrze wykształcone, o czarnej pigmentacji. Gęsty włos między opuszkami.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wrażenie ogólne: Widziane z tyłu – ustawione prosto i równolegle. Widziane z boku – umiarkowanie kątowane. Udo i podudzie niemal równej długości.
Miednica: Nieco ukośna.
Udo: Średniej długości, z silnymi mięśniami.
Kolano: Mocne; kąt nie przesadnie rozwarty.
Podudzie: Średniej długości; dobrze umięśnione.
Staw skokowy: Nie może być ustawiony przesadnie nisko; stabilny; ani odstający, ani ustawiony podsiebnie.
Śródstopie: Dobrej długości i szerokości; widziane z boku – pionowe.
Tylne łapy: Owalne; zwarte; umiarkowanie wysklepione palce. Mocne pazury o ciemnej pigmentacji. Opuszki mocne, dobrze wykształcone, o czarnej pigmentacji. Gęsty włos między opuszkami.

CHÓD/RUCH:
Dobrze okładający teren, z dobrą akcją kończyn tylnych i dobrym wykrokiem.

SKÓRA:

Napięta, pigmentowana.

SZATA:

WŁOS: Na całym tułowiu gęste podszycie i średniej długości, luźno leżący włos okrywowy. Krótki włos na kufie, twarzoczaszce, uszach oraz przedzie kończyn. Ogon, tył przednich nóg (pióra) oraz tylnych nóg (portki) – okryte długim włosem. Szata na szyi tylko nieznacznie
dłuższa, niż na tułowiu; nie tworzy grzywy.
MAŚĆ: Wszystkie kolory oraz kombinacje kolorów – dopuszczalne, z wyjątkiem koloru czysto białego, białych łat oraz koloru wątrobianego.

WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie: Psy: 52-60 cm, Suki: 48-56 cm.
Waga: Psy: 23-32 kg, Suki: 18-26 kg.
Zrównoważone proporcje są najistotniejsze, ale ideałami, do jakich należy dążyć, są średnia wysokość i waga:
Wysokość w kłębie: Psy: 56 cm, Suki: 52 cm.
Waga: Psy: 26 kg, Suki: 22 kg.

WADY:

Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
• Nerwowość, płochliwość, nadmierna nieufność.
• Brak poprawnego zróżnicowania płciowego (dymorfizmu płciowego).
• Brak jednego lub kilku siekaczy lub kłów; brak jednego lub kilku przedtrzonowców (P3 lub P4), bądź jednego lub kilku trzonowców (M1 lub M2). Nieprawidłowości zgryzu.
• Ektropia, entropia; oczy osadzone zbyt głęboko lub zbyt małe.
• Distichiaza (rzęsy ustawione w dwóch rzędach).
• Półstojące lub wiszące uszy.
• Złamany ogon.
• Wyraźny brak pigmentu.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości,
powinien zostać zdyskwalifikowany.

Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.

Źródło: www.zkwp.pl/zg/wzorce/291.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.