Rasy psów

Wybierz inną rasę

OWCZAREK SZETLANDZKI (SHELTIE)

Pochodzenie


Owczarek szetlandzki, jak sama nazwa wskazuje, pochodzi z położonych wzdłuż wybrzeża Szkocji Wysp Szetlandzkich. W XVIII wieku zawijały tam liczne łodzie rybackie, na których pokładzie znajdowały się także psy, takie jak king charles spaniele, yakki z Grenlandii, psy w typie szpica z krajów skandynawskich oraz najprawdopodobniej owczarki szkockie collie. Spotkania z miejscowymi suczkami zaowocowały powstaniem małych psów pasterskich. Były inteligentne i chętne do pracy, nadawały się idealnie do pilnowania miniaturowego bydła i niewielkich kucyków jakie żyły w tym niewielkim i niezbyt bogatym kraju.
 

Pilnowały domostw, stad owiec i odganiały bydło od nieogrodzonych poletek uprawnych i ogródków warzywnych. Zimę spędzały w domach swoich właścicieli, były więc nie tylko psami pracującymi ale także do towarzystwa. Dzięki temu dziś tak łatwo przystosowują się do życia w rodzinie. Na początku ich pogłowie było bardzo zróżnicowane, z czasem jednak, dzięki mieszkańcowi Szetlandów o nazwisku Loggie, udało się je ujednolicić, co pozwoliło na wystawienie ich na wystawie Crufta w 1906 roku jako miniaturki collie.

W 1909 roku w Lerwick utworzono Shetland Collie Club a w 1914 roku oficjalnie uznano je oficjalnie jako nowa rasę. Nie ulega wątpliwości, że sheltie są spokrewnione z owczarkami szkockimi collie, na pewno jednak nie powstały w drodze ich miniaturyzacji. Niewiele z nich przetrwało dwie wojenne zawieruchy, to co udało się ocalić, skojarzono po II wojnie światowej z owczarkami szkockimi collie i wyprowadzono linię z której pochodzą dzisiejsze owczarki szetlandzkie.
 

Wygląd

Owczarek szetlandzki wygląda jak miniaturka owczarka szkockiego collie. Jest bardzo eleganckim psem. Ma prosty, dobrze umięśniony grzbiet, głęboką klatkę piersiową, lekko wysklepione lędźwie i łagodnie opadający tył. Ogon długi, sięgający stawu skokowego nisko noszony, w podnieceniu uniesiony, jednak nie wyżej niż do linii grzbietu. Głowa delikatna, długa, w kształcie tępego klina z wyraźnie zaznaczonym stopem. Oczy migdałowate, średniej wielkości, skośnie osadzone, uszy wysoko osadzone, w ¾ stojące, z końcami załamanymi do przodu. Nos musi być zawsze czarny, oczy ciemnobrązowe, tylko u psów w kolorze blue merle oczy są niebieskie.
 

Wysokość w kłębie
: psy 36 - 40 cm, suki 34 - 38 cm.
Masa ciała: psy 6 - 8 kg, suki 5 - 7 kg.
 

Charakter, usposobienie

Owczarek szetlandzki przez wiele lat był doskonałym psem pasterskim, nieco delikatnym, ale bardzo pracowitym i skutecznym. Był pierwszym psem w Europie wykorzystywanym do prowadzenia stada. Aż trudno uwierzyć, że ten niewielki pies potrafi zdyscyplinować duże stado bydła. Dziś wyróżnia się w konkursach posłuszeństwa i w psich sportach, gdzie na całym świecie odnosi spore sukcesy. Ze względu na niewielkie gabaryty i miły charakter stał się cenionym psem rodzinnym i do towarzystwa. Jest bardzo miły, wesoły, lubi dzieci i wszystkie zwierzęta, pozostaje natomiast bardzo nieufny w stosunku do osób, których nie zna.
 

Szata

Owczarek szetlandzki ma dwuwarstwową szatę składającą się z twardego, prostego włosa okrywowego oraz grubego, miękkiego podszerstka. Jego długa, piękna sierść, tworzy na szyi wyraźny, bardzo efektowny żabot i kryzę podkreślającą piękno porośnietej krótkim włosem głowy. Ogon puszysty, na przednich kończynach obfite frędzle, tylne bogato owłosione do stawu skokowego, poniżej gładkie.

Sheltie występuje w trzech rodzajach umaszczenia:
  • śniade: jednolite lub z nalotem, w odcieniach od jasnozłotego do ciemnomahoniowego w nasyconych odcieniach. Pożądane białe znaczenia na piersi, kończynach i ogonie, niepożądana barwa wilczasta lub szara.
  • trójbarwne: intensywnie czarny tułów, pożądane jaknajbardziej intensywne podpalanie.
  • blue merle: tło srebrzysto-niebieskie w czystym odcieniu, na nim czarne plamki i łatki. Pożądane intensywne podpalanie, ale jego brak nie stanowi wady. Rozległe czarne łaty, szare tło czy rdzawe naloty na włosie okrywowym lub podszerstku w najwyższym stopniu niepożądane.
Maść czarno-biała i czarna z podpalaniem są także prawidłowe. Mogą występować (co nie odnosi się do psów czarnych z podpalaniem) białe znaczenia w postaci strzałki i kołnierza, na klatce piersiowej, nogach i końcu ogona. Znaczenia takie są pożądane, ale ich brak nie jest wadą. Białe łaty na tułowiu w najwyższym stopniu niepożądane.

Sierść owczarka szkockiego collie potrzebuje regularnego szczotkowania, szczególnie w okresie linienia. Przygotowanie psa do wystawy nie jest skomplikowane ale wymaga wprawy i doświadczenia.

Więcej na temat pielęgnacji owczarka szetlandzkiego i przygotowania go do wystaw- kliknij tutaj
 

Zdrowie

Owczarek szetlandzki jest zdrowym i długowiecznym psem, średnio dożywa 15-tu lat.
 

Zdarzają się od czasu do czasu choroby oczu, takie jak: postępujący zanik siatkówki i anomalia oka collie. Nie powinno się kojarzyć dwóch osobników o umaszczeniu blue merle, ponieważ niesie to ryzyko pojawienia sie w miocie psów białych, które często dotknięte są głuchotą i ślepotą. Sheltie wykazują także nadwrażliwość na związki chemiczne wchodzące w skład niektórych preparatów przeciwpasożytniczych. Trzeba o tym pamietać i przy ich stosowaniu zachować daleko idącą ostrożność.
 

Do kogo pasuje ten pies ?

Owczarek szetlandzki jest doskonałym psem rodzinnym, który wprawdzie bardzo przywiązuje się do wszystkich domowników, to jednak najczęściej wybiera sobie jedną osobę, która jest dla niego najważniejsza. Niewielkiej postury, nadaje się do każdego, nawet bardzo małego mieszkania. Nie jest agresywny, choć w stosunku do obcych raczej nieufny. Nie zaprzyjaźnia się zbyt szybko, nie lubi zbytniej poufałości. Sam sobie wybiera swoje sympatie i przyjaciele domu muszą się trochę postarać, by znaleźć się w ich gronie. To powoduje, że jest dobrym, czujnym psem stróżującym, który głośnym szczekaniem powiadomi o pojawieniu się intruza.

Obrońcą nie jest, ale w potrzebie potrafi zrobić użytek ze swoich zębów. Bardzo przyjazny w stosunku do innych zwierząt, bez problemu zaakceptuje ich obecność w jednym mieszkaniu. Nie próbuje dominować, jest łatwy do układania, co powoduje, że można go polecić osobom, które nigdy dotąd psa nie miały. Szybko i chętnie się uczy, ale nie znosi krzyku i ostrego traktowania, czuje się wtedy skrzywdzony, zamyka się i odmawia współpracy. Bardzo szybko uczy się czystości w domu. Ma tylko jedną wadę: dużo i głośno szczeka. Przy odpowiednim postępowaniu i pewnej dozie cierpliwości można go znacznie wyciszyć, ale nie jak pozostaje sam w mieszkaniu.

Zalety i wady

+ doskonały pies rodzinny
+ czujny, nadaje się do stróżowania
+ inteligentny chętnie się uczy
+ nadaje się do małego mieszkania
+ świetny towarzysz dla dzieci
+ przyjacielski wobec innych zwierząt
+ lubi ruch i psie sporty
  - bardzo hałaśliwy
- lubi oszczekiwać samochody i rowerzystów

 

Wzorzec rasy FCI

Wzorzec FCI nr 88
OWCZAREK SZETLANDZKI
(Shetland Sheepdog)
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987
Użytkowanie: Pies pasterski.
Klasyfikacja FCI:
Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy nie wymagane.


WYGLĄD OGÓLNY:
Mały, długowłosy, urodziwy pies pracujący, nie może być ociężały ani krępy. Harmonijnie zbudowany, wszystkie części ciała składają się na proporcjonalną całość. Obfita sierść z grzywą i kołnierzem, czyste linie głowy i słodki wyraz dopełniają piękna tego psa.

ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Bystry, ożywiony, czujny, zdecydowany i inteligentny. Przywiązany do właściciela i bardzo mu oddany, nieufny wobec obcych, nie nerwowy.

GŁOWA:
Głowa subtelna; oglądana z przodu i z boku ma kształt długiego, tępego klina, zwężającego się ku nosowi. Szerokość mózgoczaszki proporcjonalna do jej długości i długości kufy, a wszystko to odpowiednie do wielkości psa. Czaszka płaska, umiarkowanie szeroka między uszami, guz potyliczny niewidoczny. Policzki płaskie, płynnie przechodzą w zaokrągloną na końcu kufę. Mózgoczaszka i kufa jednakowej długości, linie profilu równoległe, rozdzielone nieznacznym, ale widocznym stopem. Nos, wargi i powieki czarne. Właściwy i charakterystyczny wyraz osiągnięty jest dzięki idealnemu wyważeniu mózgoczaszki i kufy, kształtowi, barwie i osadzeniu oczu oraz prawidłowemu osadzeniu i noszeniu uszu.
Uzębienie: Szczęki równe, mocne, ładnie zarysowane; mocna żuchwa.
Wargi przylegające. Mocne zęby, komplet siekaczy styka się w zgryzie nożycowym. Bardzo pożądane kompletne uzębienie.
Oczy: Średniej wielkości, skośnie osadzone, kształtu migdała. Ciemnobrązowe, tylko u psów marmurkowych mogą być (jedno lub obydwa) niebieskie lub niebiesko nakrapiane.
Uszy: Małe, umiarkowanie szerokie u nasady, osadzone dość blisko siebie na wierzchołku czaszki. W spoczynku odrzucone do tyłu, przy pobudzeniu nastawione, z końcami opadającymi do przodu.

SZYJA:
Umięśniona, łukowato wysklepiona, dostatecznie długa, by głowa mogła być noszona dumnie.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Łopatki wyraźnie skośnie ustawione, w kłębie rozdzielone tylko przez kręgi, ale niżej rozstawione szerzej, aby dać miejsce dla dostatecznego wysklepienia żeber. Staw barkowy dobrze kątowany, ramię mniej więcej takiej samej długości, co łopatka. Łokieć w połowie odległości od kłębu do podłoża. Przedramię, oglądane z przodu, proste, dobrze umięśnione, suche, o mocnym kośćcu. Śródręcza mocne i elastyczne.

TUŁÓW:
Długość od stawu barkowego do guza siedzeniowego nieznacznie większa od wysokości w kłębie. Klatka piersiowa głęboka, sięga do łokci. Żebra dobrze wysklepione, dołem spłaszczone, by dać miejsce dla swobodnej akcji łopatek i kończyn przednich. Grzbiet prosty, jedynie w lędźwiach ładnie wysklepiony, zad łagodnie opadający.

KOŃCZYNY TYLNE:
Uda szerokie i dobrze umięśnione, kość udowa ustawiona pod odpowiednim kątem do miednicy. Dobrze kątowane stawy kolanowe i skokowe, te ostatnie nisko umiejscowione, suche i mocne. Śródstopia, oglądane z tyłu, proste, o mocnym kośćcu.

ŁAPY:
Owalne, o mocnych opuszkach, palce zwarte i wysklepione.

OGON:
Nisko osadzony, kręgi ogonowe zwężają się ku końcowi, który sięgać musi przynajmniej stawu skokowego. Obficie owłosiony, na końcu lekko zakręcony. W ruchu może być wzniesiony, ale nigdy powyżej linii grzbietu. Nie może być skręcony.

CHODY:
Swobodne, lekkie, pełne wdzięku, z mocnym napędem kończyn tylnych, dający maksymalną efektywność przy minimalnym wysiłku. Krok sztywny, związany, wysoki, toczący, wysokie podnoszenie i plątanie łap są w najwyższym stopniu niepożądane.

OKRYWA WŁOSOWA:
Sierść: Z podszerstkiem; włos okrywowy długi, prosty i szorstki w dotyku, podszerstek krótki, miękki i gęsty. Obfita grzywa i kołnierz, na przednich nogach wyraźne frędzle. Tylne kończyny bogato obrośnięte, ale poniżej stawu skokowego włos raczej krótki. Kufa gładka. Osobniki o krótkim włosie wysoce niepożądane.
Umaszczenie:
Śniade: jednolite lub z nalotem, w odcieniach od jasnozłotego do ciemnomahoniowego, w nasyconych odcieniach. Niepożądana wilczasta ani szara.
Trójbarwne: intensywnie czarny tułów, podpalanie pożądane jak najbrdziej intensywne.
Niebieskie marmurkowe: Tło srebrzysto-niebieskie, w czystym odcieniu, na nim czarne plamki i łatki. Pożądane intensywne podpalanie, ale jego brak nie stanowi wady. Rozległe czarne łaty, szare tło czy rdzawe naloty na włosie okrywowym lub podszerstku w najwyższym stopniu niepożądane, bo maść ma być niebieska.
Maść czarno-biała i czarna z podpalaniem są także prawidłowe. Mogą występować (co nie odnosi się do psów czarnych z podpalaniem) białe znaczenia w postaci strzałki i kołnierza, na klatce piersiowej, nogach i końcu ogona. Znaczenia takie są pożądane, ale ich brak nie jest wadą. Białe łaty na tułowiu w najwyższym stopniu niepożądane.

WZROST:
Idealna wysokość w kłębie to 37 cm dla psa i 35,5 dla suki. Odchylenie o więcej, niż 2,5 cm w którąkolwiek stronę, jest w najwyższym stopniu niepożądane.

WADY:

Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.

UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

Źródło: www.zkwp.pl/zg/wzorce/88.pdf

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.