Walka z pasożytami » Pasożyty wewnętrzne

Glista psia - Toxocara canis



Glisty są najczęściej spotykanym pasożytem bytującym w przewodzie pokarmowym psa. Są okrągłe, białawe i mają długość od 5 do 20 cm. Szczenięta mogą zostać nimi zainfekowane jeszcze w łonie matki, kiedy postacie larwalne przez łożysko dostają się do płodów. W ten sposób w przewodzie pokarmowym dwu-trzy tygodniowego psiaka można znaleźć dorosłe pasożyty. Wynika stąd konieczność bardzo wczesnego pierwszego odrobaczenia szczeniąt, które powinno nastąpić już około 3-go tygodnia życia. Można przyjąć bez większego ryzyka popełnienia błędu, że wszystkie szczenięta w momencie narodzin są zarobaczone. Przed urodzeniem pasożyty mogły dostać się do ich organizmu przez łożysko, po urodzeniu źródłem zarażenia może być mleko matki a także jaja pasożytów znajdujące się w otoczeniu.

Najbardziej widocznym objawem zarobaczenia szczeniat jest powiększony i dość często bolesny brzuszek, w przypadkach dużej ilości pasożytów może pojawić się wychudzenie, matowa sierść, problemy trawienne, biegunka, czasem wymioty, w czasie których może dojść nawet do wydalenia znacznej ilości pasożytów. Podejrzenie powinien wzbudzić kaszel i odksztuszanie, ponieważ może być spowodowany przenikaniem larw pasożyta do układu oddechowego.

Dla szczeniąt i młodych psów zarobaczenie jest bardzo niebezpieczne zwłaszcza wtedy, kiedy pasożytów jest dużo. Raczej nie zdarza się, by inwazja glist mogła być śmiertelna, choć bywają przypadki zaczopowania jelit kłębami pasożytów, co może doprowadzić do ich perforacji.

Konieczne jest więc regularne odrobaczanie, nawet gdyby nam się wydawało, że nie ma takiej potrzeby. Można przeprowadzić badanie kału, trzeba jednak liczyć się z tym, że tylko wynik dodatni, czyli potwierdzenie obecności jaj glist jest miarodajny. Wynik ujemny świadczy tylko o tym, że dostarczona próbka kału nie daje podstaw do stwierdzenia obecności pasożytów, ale to nie znaczy, że ich nie ma. W takiej sytuacji, jeśli podejrzewamy, że pies jest zarobaczony badanie trzeba powtórzyć.

Dla prawidłowego rozwoju szczeniąt dbałość o higienę oraz regularne odrobaczanie ma fundamentalne znaczenie. Pierwsze odrobaczanie przeprowadzamy w wieku 2-3 tygodni, następne co miesiąc aż do ukończenia 6 miesięcy, a potem 1-2 razy w roku. Jeśli szczenię jest mocno zarobaczone, preparat podaje się przeważnie co 2 tygodnie, aż do ukończenia trzeciego miesiąca życia, a potem co 6-8 tygodni do ukończenia pierwszego roku. Odrobaczania nie wolno przeprowadzać na własną rękę, rodzaj oraz ilość preparatu każdorazowo musi określić lekarz weterynarii.

U psów dorosłych zainfekowanie nicieniami przeważnie przebiega bezobjawowo, trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że w trakcie defekacji wydalają one jaja glist, które zanieczyszczają pobocza chodników, zieleńce, place zabaw dla dzieci i stwarzają barzo realne niebezpieczeństwo zarażenia innych zwierząt, a także niestety ludzi. Dlatego nawet jeśli pies jest w doskonałej kondycji, trzeba go odrobaczać dwa razy, lub co najmniej raz w roku.

Na szczęście glistnica jest podatna na leczenie. Wykonanie badania mikroskopowego kału pozwala na wdrożenie bardziej skutecznego, bo ukierunkowanego leczenia. Przy dużej inwazji pasożytów środki, które podaje się przy rutynowym, profilaktycznym odrobaczaniu mogą okazać się niewystarczające i konieczne będzie przeprowadzenie specjalistycznego leczenia.

Podstawą sukcesu w walce z pasożytami jest dbałość o higienę. Uczmy dzieci częstego mycia rąk i przestrzegajmy tego sami. Dbajmy o czystość trawnika w ogrodzie i niezwłocznie zbierajmy psie odchody, żeby trawnik nie stał się wylęgarnią pasożytów. Najlepiej wyprowadzać psa na spacer w mało uczęszczane przez ludzi miejsca i nie pozwalać mu załatwiać się tam, gdzie bawią się dzieci. Glista psia należy do grupy zoonoz, co oznacza, że możliwe jest również zarażenie człowieka, dla którego skutki mogą być poważniejsze niż dla psa. Połknięta larwa pasożyta może przeniknąć przez ściankę jelita, przedostać się do krwiobiegu, wędrować po całym organizmie i osadzać się w różnych narządach ( wątroba, płuca, oczy, mózg) doprowadzając do poważnych problemów zdrowotnych.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.