Hodowla - rozród » Komplikacje

Komplikacje po porodzie



Po porodzie macica powinna się obkurczać. Przy braku lub zbyt słabych skurczach mięśniówki pozostałości błon śluzowych i łożysk, które powinny zostać wydalone rozkładają się wewnątrz macicy. Może to doprowadzić do zatrucia suki a poprzez jej mleko również szczeniąt. Jeśli położymy dłoń płasko na brzuchu suki, bez problemu wyczujemy niewielkie, ruchome, czasem przesuwające się stwardnienia, które świadczą o zwijaniu się macicy. Brak tego rodzaju akcji jest bardzo niebezpieczny i wymaga szybkiego podania środków obkurczających, zanim w macicy rozpocznie się proces rozkładu lochii, namnażanie się bakterii i powstanie stanu zapalnego. Zagrożenie jest tym większe, że szyjka macicy jest otwarta i dostają się do niej również bakterie bytujące w pochwie. Przy prawidłowo obkurczającej się macicy lochia zawierająca śluz i resztki tkanek jest ewakuowana i takiego niebezpieczeństwa nie ma.

W zasadzie po upływie doby po każdym porodzie wskazana jest kontrola weterynaryjna a jeśli mamy jakiekolwiek wątpliwości, suka jest niespokojna, osowiała, nie chce jeść, ma podwyższoną temperaturę a z jej dróg rodnych wycieka wodnista, często cuchnąca wydzielina - odpowiednio wcześniej. Nie wolno tego stanu lekceważyć, ponieważ toksyczne produkty rozkładu lochii szybko wchłaniają się do krwiobiegu i pogarszają ogólny stan suki. Lekarz jest w stanie bez problemu zdiagnozować problem i podać odpowiednie leki. W okresie leczenia szczenięta należy bezwzględnie odstawić od matki i karmić mlekiem zastępczym.

Przy okazji należy zwrócić uwagę na konieczność utrzymania otoczenia suki w idealnej czystości w czasie i po porodzie, bo rozkładająca się wydzielina i resztki łożysk pozostałe na prześcieradłach i sierści są dodatkowym, bardzo niebezpiecznym źródłem infekcji.


Tężyczka poporodowa


Jest to choroba spowodowana ostrym niedoborem wapnia w organizmie, który pojawia się najczęściej w dwóch pierwszych tygodniach po porodzie, ale bywa, choć bardzo rzadko, że również pod koniec ciąży. Szczególną skłonność do tego schorzenia mają suki ras miniaturowych, zwłaszcza te, które wydały na świat liczne mioty. Narażone są na nią również suki źle karmione w czasie ciąży a także te, u których w czasie ciąży przedawkowano suplementy wapniowe.

Objawy tężyczki są łatwo zauważalne. Suka staje się apatyczna, jakby nieobecna, czasem niespokojna, dyszy, pojawiają się trudności z oddychaniem, ślinotok oraz drgawki przebiegające wzdłuż mięśni a czasem konwulsje, podczas których suka przewraca się na bok i wykonuje energiczne ruchy nogami tak jakby pedałowała. Jest to choroba bardzo poważna, stanowiąca zagrożenie życia. Tylko natychmiastowa pomoc lekarska jest w stanie ją uratować. Od momentu pierwszych objawów tężyczki szczenięta trzeba odstawić i karmić mlekiem zastępczym, bo każde karmienie spowoduje gwałtowne pogorszenie jej zdrowia. Tężyczce można łatwo zapobiegać podając suce w czasie ciąży i karmienia odpowiednie preparaty uzupełniające podaż wapnia i magnezu.

Zapalenie sutków

ropne zapalenie sutków

Sutki wymagają nieustannej kontroli. Powinny być miękkie i mieć normalną temperaturę ciała. Każde stwardnienie świadczy o tym, że nie są prawidłowo opróżniane, przeważnie jeden lub kilka z nich stają się bardzo nabrzmiałe , twarde i gorące. Jest to najwyższy czas, żeby niezwłocznie doprowadzić do ich opróżnienia, w przeciwnym razie może dojść do stanu zapalnego. Szczenięta wybierają sutki, z których mleko płynie bez problemu, do tych „trudnych” musimy je przekonać.


Zabieramy sukę od szczeniąt, żeby trochę wygłodniały. Przyprowadzamy ją dopiero wtedy, jak w kojcu zrobi się głośno, co oznacza, że maluchy są głodne. Zasłaniamy sutki kocykiem a na wierzchu pozostawiamy tylko te, które wymagają opróżnienia. Przystawiamy do nich szczenięta najsilniejsze, najbardziej żarłoczne, które nie mając wyboru będą musiały je opróżnić. Niestety najczęściej problem wraca, trzeba wiec bardzo pilnować, żeby póki są głodne, przystawiać szczenięta w pierwszym rzędzie do sutków mających tendencję do zastoin. Jeśli to zaniedbamy, staną się twarde jak kamień, bardzo bolesne, konieczne będzie podanie antybiotyków i najczęściej odstawienie szczeniąt. W żadnym przypadku nie wolno do tego dopuścić, jeśli opisaną metodą nie uda nam się doprowadzić do ich opróżnienia, trzeba jak najszybciej poprosić o pomoc lekarza weterynarii.


Dla ułatwienia, jeszcze przed porodem można wokół sutków delikatnie wygolić sierść, szczenięta będą miały do nich łatwiejszy dostęp, sutki będą bardziej widoczne i łatwiej dostrzeżemy każdą niepokojącą zmianę w ich wyglądzie. Pamiętajmy o obcinaniu pazurków, które maluchom rosną bardzo szybko, a w czasie ugniatania sutków mogą je ranić. Pierwszy raz robi się to przeważnie już około drugiego tygodnia życia, najlepiej w czasie snu.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.