Choroby psów » Choroby układu pokarmowego
Zaparcia u psa
Uważny właściciel powinien obserwować psa na spacerze i zwrócić uwagę nie tylko na to, co jego przyjaciel pozostawia na swojej drodze, ale także na to, czy wypróżnianie nie sprawia mu trudności. Dzienny bilans spacerów musi być kompletny: kilka razy siusiu i dwie – trzy kupki. Zbyt częste wypróżnienia mogą świadczyć o przekarmianiu, zdarza się, że łakomy pies pochłania ogromne ilości jedzenia, którego nie jest w stanie strawić i musi je wydalić. Zawsze usiłuję wszystkich przekonać, że przekarmianie psa to najdroższy sposób użyźniania trawników. Zbyt rzadkie wypróżnienia, przy normalnym apetycie są bardzo niekorzystne dla organizmu, świadczą o tym, że coś z trawieniem nie jest w porządku.
Pies potrafi bardzo długo wybierać odpowiednie miejsce, kiedy już wreszcie zobaczymy bardzo długo wyczekiwanego „kangurka” możemy uznać, że cel spaceru został osiagnięty. Bywa jednak, że pies wielokrotnie przymierza się, długo pozostaje w charakterystycznej pozycji i w końcu rezygnuje. Wyraźnie widać, że ma problem z wypróżnieniem, a kiedy wreszcie mu się to uda, na z trudem oddawanym stolcu nierzadko widać krew. Jeśli taki stan utrzymuje się przez dłuższy czas, nie ulega wątpliwości, że wymaga zmiany sposobu żywienia albo leczenia. Nie znaczy to, że powinniśmy mu podać środki przeczyszczające, bo trzeba wiedzieć, że psu ich dawać nie wolno, bo może dojść do wgłobienia jelita. W wyjątkowych przypadkach można mu natomiast podać olej parafinowy, do nabycia bez recepty w aptece, w ilości 10 ml na 10 kg wagi ciała. Najwygodniej go odmierzyć jednorazową strzykawką lub miarką do lekarstw. Jest to skuteczne w przypadku jednorazowego problemu, jeśli ten stan się utrzymuje nie można tego zlekceważyć.
U psa cierpiącego na zaparcia dolny odcinek jelita grubego wygląda jak na poniższym zdjęciu rtg - jest rozdęty i przepełniony zbitymi masami kałowymi, których pies nie potrafi się pozbyć. Widać to w miejscach oznaczonych czerwonymi strzałkami. W tym przypadku jest to zbity korek, który powstał na skutek podania psu sporej ilości zmielonych kości.
złogi kałowe
Najczęstsze przyczyny zaparć:
- Nagła zmiana sposobu żywienia
- Źle zbilansowana dieta, składająca się ze składników niskiej jakości, o małej wartości odżywczej. Sprzyja to otyłości, pies pochłania puste kalorie i musi zjeść odpowiednio więcej karmy, żeby zaspokoić głód. Część z niej nie zostaje strawiona w jelicie cienkim i dlatego do jelita grubego przechodzi dużo więcej, niż gdyby karma była prawidłowo trawiona.
- Otyłość. Wiele psów z powodu nadwagi prowadzi leniwy tryb życia, niechętnie wychodzą na spacery, co powoduje, że wypróżniają się zbyt rzadko. Masy kałowe dłużej zalegają w jelicie grubym, woda, którą zawierają jest absorbowana przez ścianki jelita, wskutek czego stają się suche i twarde.
- Brak ruchu. Psy mające zbyt mało ruchu, mają z reguły wolniejszą perystaltykę jelit, co spowalnia i upośledza trawienie.
- Obecność w jamie brzusznej jakiegoś tworu. Chodzi o różnego rodzaju guzy i narośle, które wrastają w jelito grube i zmniejszają jego pojemność.
- Niedostateczne spożycie wody lub odwodnienie organizmu. To powoduje, że woda znajdująca się w kale jest w większym stopniu absorbowana przez ścianki jelita.
- Obecność ciała obcego w przewodzie pokarmowym. Jest to tym bardziej prawdopodobne, jeśli zaparciu towarzyszą odruchy wymiotne. W takiej sytuacji nie należy psa karmić i poić, tylko zaprowadzić do weterynarza. Zdjęcie rtg potwierdzi lub rozwieje nasze podejrzenia.
- Różnego rodzaju wady lub schorzenia, które dodatkowo upośledzają trawienie.
Brak wypróżnienia w ciągu dwóch dni, przy jednoczesnym niepokoju zwierzęcia powinien skłonić właściciela do wizyty u lekarza weterynarii. Bardzo możliwe, że niezbędne będzie zrobienie psu lewatywy i przepisanie odpowiedniej terapii, żeby nie dopuścić do ponownego pojawienia się problemu. Wśród zaleceń zapewne pojawi się dostosowanie ilości podawanej karmy do rzeczywistych potrzeb psa, podawanie większej ilości płynów, zmniejszenie wagi ciała i radykalna zmiana trybu życia. Natomiast w przypadku stwierdzenia medycznych przyczyn problemu, pozostaje stosować się do zaleceń lekarza.
temu pieskowi wypróżnenie sprawia wyraźną trudność
Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!