Pomoc w nagłych wypadkach

Zwichnięcia i złamania u psów



Złamania są skutkiem różnego rodzaju wypadków. Miejsce złamania jest zawsze bardzo bolesne, często zdeformowane i mocno opuchnięte. Można zaobserwować ograniczenie lub brak ruchomości. Właściciel zazwyczaj nie ma wątpliwości, co psu dolega, z zachowania psa może wywnioskować, która kość została złamana.

Czasem złamanie nie jest widoczne, ale zachowanie psa wskazuje, w którym miejscu może sie znajdować:
  • Przy złamaniu którejś z kończyn, pies ma wyraźne problemy z chodzeniem, bo chora noga nie jest wstanie udźwignąć ciężaru jego ciała. Jest przeważnie podkurczona, mocno opuchnięta i często zdeformowana
  • Przy złamaniu kręgosłupa w odcinku szyjnym - pies nie może poruszać ani przednimi, ani tylnymi kończynami.
  • Przy złamaniu kręgosłupa w odcinku dolnym lub środkowym - pies nie może poruszać tylnymi kończynami, wystepuje brak czucia w opuszkach palców tylnych kończyn, szczypanie nie powoduje ich cofania.
  • Przy złamaniu miednicy - pies unika opierania się na tylnych łapach, lub stąpa z wielka trudnością.      
Złamanie bez przemieszczenia Złamanie z przemieszczeniem

Złamanie zawsze oznacza przerwanie ciągłości kości. Jej fragmenty mogą pozostać na swoim miejscu, mamy wówczas do czynienia ze złamaniem najprostszym, bez przemieszczenia, które wymaga jedynie nałożenia opatrunku gipsowego na czas zrastania. Fragmenty kości mogą również ulec przemieszczeniu względem siebie, niekiedy tak znacznemu, że dochodzi do uszkodzenia tkanki mięśniowej i kość przebiwszy skórę wychodzi na zewnątrz. Jest to najbardziej skomplikowana forma złamania, które wymaga operacyjnego ustawienia fragmentów kości. W niektórych przypadkach niezbędne jest wzmocnienie złożonych kości przy pomocy odpowiednich blaszek lub śrub, żeby zapobiec ich przemieszczaniu. Złamaną kość trzeba najpierw ustawić w prawidłowej pozycji a następnie tak unieruchomić i zabezpieczyć przed przemieszczeniem, żeby się prawidłowo zrosła. Szansa na prawidłowe zrośniecie kości zależy od rodzaju złamania, jego lokalizacji, wieku psa, jego stanu ogólnego i odpowiedniej rehabilitacji. Również ze strony właściciela potrzebna jest odpowiednia opieka, żeby nie dopuścić do zainfekowania rany i dopilnować psa, żeby sam sobie nie zrobił krzywdy.


Jak udzielić pierwszej pomocy?


Sposób udzielania pierwszej pomocy zależy od rodzaju złamania. Przy złamaniu kończyny bez przemieszczenia, wystarczy owinąć ją dość grubą warstwą waty, gąbki lub ewentualnie szalikiem, ułożyć z obu stron deseczki usztywniające na tyle długie, żeby obejmowały obydwa sąsiadujące ze złamaniem stawy a następnie przytrzymać to wszystko bandażem. Przy złamaniu kończyny z przemieszczeniem, w żadnym przypadku nie wolno podejmować prób nastawienia kości. Owijamy złamane miejsce miękką tkaniną, gąbką lub watą i bardzo delikatnie podkładamy pod spód deseczkę usztywniającą, na którą kładziemy grubą, miękką wyściółkę, żeby nie sprawiać psu bólu.

Typowe usztywnienie można założyć tylko przy złamaniu bez przemieszczenia. W przypadku złamania otwartego na ranę trzeba najpierw położyć jałowy opatrunek a dopiero potem można zabandażować kończynę. Rezygnujemy natomiast z oczyszczania rany i natychmiast wieziemy psa do lekarza.

Po założeniu opatrunku delikatnie układamy psa na kocu i pozwalamy mu przyjąć taką pozycję, jaką sam wybierze, bo jest dla niego najwygodniejsza. Jeśli jest niespokojny, trzeba go uspokoić i ewentualnie nałożyć kaganiec. Nie podajemy mu żadnych środków przeciwbólowych, wszystko co trzeba otrzyma w lecznicy. Zdjęcie rtg. rozwieje wszystkie wątpliwości, co do natury złamania i pozwoli wybrać najlepszą metodę leczenia. Dlatego też pies powinien trafić do dobrze wyposażonej, całodobowej lecznicy, która dysponuje odpowiednia aparaturą, a w wypadku skomplikowanego złamania, doświadczonym specjalistą.

Na złamania w innych niż kończyny częściach ciała - jeśli to nie są złamania otwarte - nie nakładamy opatrunku. W przypadku otwartego złamania żeber, podobnie jak przy wszystkich otwartych urazach klatki piersiowej konieczne jest założenie opatrunku, żeby zapobiec zapadnięciu płuc, spowodowanym wyrównaniem ciśnień między atmosferą a jamą opłucnową. Może do tego celu posłużyć nawet zwykła folia spożywcza. Jeśli złamane żebra nie doprowadziły do uszkodzenia skóry, nie ma potrzeby zakładania opatrunku. 
 

Złamania w stawie biodrowym lub co gorsze, uszkodzenie kręgosłupa, wymaga interwencji lekarza weterynarii i właściciel niewiele jest w stanie psu pomóc. Jedyne, co może zrobić to jak najszybciej zawieźć psa do lecznicy. Przy przenoszeniu psa należy zachować nadzwyczajną ostrożność, trzeba unikać wykonywania gwałtownych ruchów, najlepiej ułożyć psa na twardej równej powierzchni a przy przenoszeniu nie ciągnąć go tylko podłożyć ręce pod klatkę piersiową i biodra. Jeśli musimy przenosić psa na kocu, zadbajmy, żeby był jak najmocniej naciągnięty. Samochód prowadźmy spokojnie, bez gwałtownego hamowania i przyspieszania. Jeśli pies jest nieprzytomny, powinien leżeć na prawym boku i oczywiście nie może mieć nałożonego kagańca.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.