Pies się starzeje

Kupujemy szczeniaka, który rozrabia jak dziki zając, potem dorasta i staje się bardziej stateczny, mija kilka lat i ze zdziwieniem zauważamy, że nie jest już tak pełen energii jak kiedyś, szybciej się męczy a na jego pyszczku pojawiły się siwe włosy.


To, kiedy pies zaczyna się starzeć zależy od bardzo wielu czynników: genetycznych, wielkości psa, stanu zdrowia, temperamentu, trybu życia a nawet rasy. Psy prawidłowo odżywiane, prowadzące zdrowy, aktywny tryb życia, z reguły dłużej pozostają w młodzieńczej kondycji. Przyjmuje się, że przedstawiciele dużych ras zaczynają się starzeć w wieku około 6 lat, u małych piesków pierwsze oznaki starości pojawiają się zazwyczaj w wieku około 8 lat. 

Przeliczanie wieku psiego na ludzki

Zastanawiamy się czasem, czy nasz pies jest jeszcze w sile wieku czy może, choć często tego na pierwszy rzut oka nie widać, jest już po prostu staruszkiem. Łatwiej to sobie uzmysłowić przyrównując wiek psa do wieku człowieka. Przede wszystkim trzeba wiedzieć, że psy nie starzeją się jednakowo szybko i długość ich życia, oprócz stanu zdrowia, związana jest przede wszystkim z ich wielkością.


Psy małe żyją dłużej, często nawet ponad 15 lat, psy duże cieszą się życiem znacznie krócej, przeważnie około 8-10 lat. To nie znaczy, że nie ma wyjątków, zdarzały się przypadki psów, które dożyły prawie 30 lat. Postępy w jakości życia powodują, że podobnie jak my, również nasi czworonożni przyjaciele żyją dłużej.

Relacje wieku psa do wieku człowieka w przybliżeniu obrazuje poniższa tabelka. Widać z niej, że dziesięcioletni mały piesek jest na podobnie zaawansowanym etapie życia jak 58-letni człowiek. Pies średniej wielkości w tym samym wieku jest już na etapie 75-cio latka, zaś te największe w wieku 10 lat są na podobnym etapie życia jak 82-letni człowiek.

To pokazuje, że im większy pies tym wcześniej trzeba mu wdrożyć program „staruszek”, bo od niego zależy czy stanie się otyłym kanapowcem, czy też w dobrej formie dożyje późnego wieku. Właściwa dieta i długie spacery mają zdecydowanie pozytywny wpływ na długość i przede wszystkim jakość życia naszego przyjaciela.