Skręt żołądka występuje głównie u psów ras dużych i olbrzymich, szczególnie często u bernardynów, wyżłów weimarskich, wilczarzy irlandzkich, dogów niemieckich, owczarków niemieckich, owczarków staroangielskich, rottweilerów, whippetów i innych. Rozwija się z niezwykłą gwałtownością co powoduje, że jedynie natychmiastowa, bardzo intensywna pomoc lekarska może psa uratować.

Istnieją dwie różne pod względem zagrożenia życia odmiany tej choroby:

• rozszerzenie żołądka
• skręt żołądka

Obydwie polegają na zaburzeniu prawidłowości działania pasażu pokarmowego, w którym przełknięte pożywienie przechodzi przez przełyk do żołądka, jelita cienkiego i grubego.

• Rozszerzenie żołądka
  

W przypadku rozszerzenia żołądka w jego wnętrzu z niewiadomych przyczyn gromadzą się duże ilości gazu co powoduje rozciągnięcie ścian żołądka i nawet kilkukrotne powiększenie jego objętości. Sytuację pogarsza fakt, że w żołądku nadal zachodzą procesy trawienne, co powoduje, że ilość gazów stale się zwiększa. Towarzyszy temu bardzo silny ból w obrębie jamy brzusznej. Tak powiększony żołądek ma tendencję do obracania się wzdłuż własnej długiej osi, co w konsekwencji powoduje, że nagromadzone gazy nie znajdują ujścia ani do przełyku, ani do jelita cienkiego. Jeśli pies na tym etapie, w którym jeszcze nie nastąpił skręt żołądka, trafi do kliniki weterynaryjnej zwiększa się szansa na jego uratowanie, pod warunkiem, że do jego żołądka uda się wprowadzić sondę i upuścić nagromadzone gazy. Jest wtedy szansa, że żołądek sam powróci na swoje miejsce.


Nie zawsze się to udaje, wówczas podejmuje się próbę odprowadzenia gazów przy pomocy specjalnej, grubej igły. Sukces tego zabiegu nie oznacza koniec problemów, tylko daje czas na spokojne przygotowanie psa do zabiegu chirurgicznego. 
Trzeba sobie jednak zdawać sprawę z tego, że niebezpieczeństwo zostało tylko chwilowo zażegnane, a nawrót choroby może nastąpić nawet w ciągu kilku następnych godzin. Nie należy się więc wahać, jeśli lekarz zaproponuje zabieg zwany gastropeksją, który polega na operacyjnym przymocowaniu żołądka do ścian jamy brzusznej tak, by nie mógł się ponownie obrócić. Jest to w istocie zabieg ratujący życie i dający dużą szansę całkowitego powrotu do zdrowia.

• Skręt żołądka
  

Choroba zaczyna się tak jak przy rozszerzeniu żołądka, jednak jej przebieg ma dużo bardziej dramatyczny charakter. Żołądek powiększa się bardzo gwałtownie, napiera na przeponę oraz na tylne części płuc, co bardzo utrudnia oddychanie. Ucisk na naczynia krwionośne, którymi krew powraca z organizmu do serca, powoduje gwałtowny spadku ciśnienia krwi co powoduje, że pies znajduje się w zapaści. Jednocześnie skręcenie żołądka powoduje zamknięcie naczyń doprowadzających i odprowadzających do niego krew, wskutek czego w krótkim czasie może dojść do obumarcia niewystarczająco ukrwionych ścian żołądka, a nawet do jego pęknięcia.

Spadek ciśnienia krwi powoduje niedotlenienie i w efekcie ostrą niewydolność wszystkich narządów w obrębie jamy brzusznej. Neutralizowane przez te narządy toksyny zaczynają przenikać do krwi, podobnie jak bakterie z przewodu pokarmowego. Na skutek niedotlenienia serca oraz niezwykle silnego bólu pies wpada we wstrząs, co niestety stanowi najczęściej ostatni etap tej strasznej choroby.

Objawy

Objawy skrętu żołądka zazwyczaj pojawiają się bardzo gwałtownie, a stan psa pogarsza się z minuty na minutę. W większości przypadków objawy choroby pojawiają się w ciągu pierwszych kilkunastu minut po posiłku, zwykle w godzinach wieczornych lub popołudniowych. Pierwsze objawy skrętu żołądka to niepokój, częste oblizywanie się, dławienie i ślinotok. Pies próbuje wymiotować, najczęściej bezskutecznie. Następnie pojawia się szybko powiększające się rozdęcie brzucha, a w ślad za tym związana z nim duszność. Wkrótce mogą dołączyć objawy wstrząsu: przyspieszona akcja serca, szybki i słaby puls, blade błony śluzowe, osłabienie a nawet utrata przytomności. Pies potrzebuje natychmiastowej pomocy weterynaryjnej, bez której nie ma szans na przeżycie.


Leczenie

Skręt żołądka musi być leczony bez zwłoki, chirurgicznie. Zabieg polega na odprowadzeniu przemieszczonego żołądka i przymocowaniu go do ścian jamy brzusznej, dzięki czemu powróci do swojego normalnego położenia. Operacja jest trudna i bardzo ryzykowna. Pies, który trafia do kliniki jest już z reguły w stanie wstrząsu i podanie w tej sytuacji narkozy stanowi dla jego organizmu dodatkowe obciążenie. Krytyczne są pierwsze dwie doby po operacji. Jeśli je przeżyje, czeka go długi okres rekonwalescencji, rokowania są tym lepsze im szybciej pies trafił do lekarza i im mniejsze spustoszenie poczyniła choroba w jego organizmie.

Przyczyny i zapobieganie

Czynniki, które powodują skręt żołądka nie są do końca poznane, wiadomo jednak co sprzyja powstaniu tego schorzenia a to ukierunkowuje działania profilaktyczne. Jeśli mamy swiadomość, że pies znajduje się w grupie zwiększonego ryzyka, musimy wyeliminować te zachowania, które mogą być dla niego niebezpieczne.

Stwierdzono, że czynnikiem zwiększającym ryzyko skrętu żołądka jest wystąpienie tej choroby u psa bardzo blisko z nim spokrewnionego (rodzice, rodzeństwo, potomstwo). Dlatego też zaleca się wyeliminowanie z hodowli zarówno tego psa, u którego już wystąpił skręt żołądka, ale udało się go uratować, jak i tych jego krewnych, którzy z racji pokrewieństwa mogą być nim szczególnie zagrożeni.

Jedyną metodą, która skutecznie, bo aż w 96%, likwiduje ryzyko skrętu jest profilaktyczna gastropeksja. Jest to zabieg polegający na chirurgicznym podwiązaniu żołądka w taki sposób, który uniemożliwia jego odwrócenie. Najczęściej wykonuje się go przy okazji sterylizacji lub innej interwencji chirurgicznej w obrębie jamy brzusznej. Trzeba o tym pomyśleć, jeśli pies ma być poddany jakiemuś zabiegowi chirurgicznemu w obrębie jamy brzusznej.

Czynniki sprzyjające wystąpieniu skrętu żołądka

Rasa
Szczególnie narażone na skręt żołądka są następujące rasy: dog niemiecki, bernardyn, owczarek niemiecki, biard, doberman, rottweiler, setter irlandzki, beauceron, bokser, wilczarz, leonberger, nowofundland, owczarek pirenejski. Patrząc na to zestawienie można by pomyśleć, że małe psy nie są tą chorobą zagrożone. Niestety są, skręt zdarza się także, choć o wiele rzadziej, u przedstawicieli małych ras.

Dziedziczność
Skłonność do skrętu żołądka występuje nie tylko wśród przedstawicieli określonych ras, ale nawet w niektórych liniach hodowlanych. Istnieje predyspozycja dziedziczna, jeśli u ojca wystąpił skręt żołądka, jego synowie znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka.

Wiek
Skręt żołądka pojawia się przeważnie u psów co najmniej dwuletnich, przy czym największa ilość zachorowań występuje po ukończeniu czwartego roku życia.

Płeć
Nie ma wątpliwości, że na skręt żołądka szczególnie narażone są samce, choć przyczyna nie została zdefiniowana.

Sposób odżywiania
Przestrzegając pewnych zasad żywienia, w wielu przypadkach można zapobiec skrętowi żołądka.

Największe zagrożenie stanowi:

• jeden duży posiłek w ciągu dnia
• duża ilość wody (czasem nawet kilka litrów) wypita szybko i za jednym razem
• zjedzenie znacznej ilości trawy, która tworzy korek w okolicy odźwiernika i uniemożliwia jej przejście do jelita
• podawanie karmy wyprodukowanej ze składników najniższej jakości, ciężkostrawnej, zawierającej dużo zbóż, sprzyjających tworzeniu się gazów

Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *