Jak osiągnąć sukces w szkoleniu ?

Jest bardzo wiele czynników od których zależy sukces w szkoleniu, od inteligencji i podatności psa na szkolenie począwszy a na zaangażowaniu i zdolnościach dydaktycznych przewodnika skończywszy. 

• Wszystkie psy wymagają szkolenia, choćby w podstawowym zakresie. Nieposłuszeństwo, obojętnie czy będzie to maleńka chihuahua czy potężny mastiff, jest równie uciążliwe. Naukę trzeba zacząć jak najwcześniej. Znacznie łatwiej psa uczyć, kiedy nie ma jeszcze żadnych przyzwyczajeń, niż później wykorzeniać złe nawyki.                                                                                                                    
• Kluczem do powodzenia w szkoleniu muszą być pozytywne skojarzenia oraz połączenie ćwiczeń z zabawą. Pies uwielbia się uczyć, jeśli go pochwalimy i nagrodzimy smakołykiem lub chwilą zabawy. Nagradzamy tylko prawidłowo wykonanie ćwiczenia, najpierw za każdym razem, później już tylko raz na jakiś czas. Pochwała musi być okazywana tak, żeby pies nie miał najmniejszej wątpliwości, że sprawił swojemu przewodnikowi przyjemność. Pamiętajmy, że szkolenie musi zawsze wiązać się dla psa z pozytywnymi doznaniami, bo to go motywuje do pracy.


• Pies nie rozumie znaczenia poszczególnych słów i gestów, ich rozumienia trzeba go dopiero nauczyć. Nie wymagajmy żeby wykonywał jakieś ćwiczenie, zanim nie nabierzemy pewności, że rozumie wydane przez nas polecenie i wie czego od niego oczekujemy. Na początku najlepiej wypowiedzieć komendę i dla wywołania odpowiedniego skojarzenia naprowadzić psa na jej wykonanie.


• Komendy wypowiadamy spokojnym, stanowczym, dosyć cichym głosem. Nie ma potrzeby krzyczenia ani wielokrotnego jej powtarzania. Pies ma doskonały słuch, głośniejszy ton zostawmy dla poleceń wydawanych z dużych odległości, lub tych, które wymagają natychmiastowej reakcji, gdy na przykład pies leci prosto pod koła nadjeżdżającego samochodu lub jeśli zajdzie potrzeba ostrej reprymendy. 


• Zawsze doprowadzajmy do wykonania polecenia, pies nie może postawić na swoim. Nie można również akceptować niedokładnego, albo „zastępczego” wykonania komendy. Pies, który otrzymał polecenie „siad” ma siedzieć, a nie zawisnąć z pupą trzymaną pół metra nad ziemią, albo zamiast tego na przykład warować. Nagradzamy wyłącznie poprawne wykonanie ćwiczenie a nie to, że coś tam jednak zrobił, bo to go demoralizuje.


• Starajmy się, żeby program szkolenia był atrakcyjny i często się zmieniał, bo pies szybko się nudzi. Róbmy przerwę na zabawę i relaks. Jednorazowy cykl ćwiczeń dla dorosłego psa nie powinien trwać dłużej niż godzinę.


• Przed każdym szkoleniem pies powinien być wybiegany, żeby wypuścić z niego nadmiar energii, ale oczywiście nie na tyle, by padał ze zmęczenia. Ostatni, lekki posiłek przed szkoleniem powinien mieć miejsce co najmniej 3 - 4 godziny wcześniej. Bieganie po placu ćwiczeń z pełnym żołądkiem jest bardzo niezdrowe, a dla dużych psów nawet niebezpieczne ze względu na zagrożenie skrętem żołądka. Bezpośrednio po jedzeniu wszystkie psy, duże i małe powinny spać, a nie ćwiczyć.


• Nie należy stawiać psu wymagań przekraczających jego możliwości. Psy mają różne uzdolnienia i to, że pies sąsiada potrafi wykonać pewne komendy lepiej od naszego nie jest powodem do rozpaczy i nie usprawiedliwia nieustannego strofowania. Jeśli będziemy cierpliwi i nie zniechęcimy psa do ćwiczeń z pewnością mu dorówna. Ten, kto własne kompleksy chce leczyć kosztem psa i nie potrafi utrzymać nerwów na wodzy, nie nadaje sie na przewodnika. 


• Jeśli jesteśmy zdenerwowani lepiej zrezygnować ze szkolenia. Pies wyczuwa nastrój swojego przewodnika, gorzej ćwiczy, a nie ma nic gorszego niż niesprawiedliwie skarcić psa, bo straci do nas zaufanie. Nigdy nie należy wobec psa używać siły, bo każda taka akcja może zniechęcić go do szkolenia. Karcony pies może nawet zareagować agresją i w skrajnym przypadku ugryźć właściciela. A to oznacza koniec zaufania.


• Pies tak jak dorastające dziecko ma okresy buntu, zniecierpliwienia i czasem bardzo trudno wymusić na nim posłuszeństwo, nie wspominając już o precyzji wykonywanych ćwiczeń. Nie przejmujmy się tym i do niczego nie zmuszajmy psa na siłę. Lepsze efekty daje chwila przerwy i zabawy, która szybko poprawi mu humor i przywróci chęć do pracy.


• Jeśli zakres umiejętności, które pies sobie przyswoił właścicielowi wystarcza, można na tym poprzestać, ale koniecznie trzeba wyuczone komendy powtarzać, w przeciwnym razie nasz przyjaciel zapomni wszystko, czego się nauczył. Warto to utrwalać, podobnie jak pozycję przewodnika, której w trakcie szkolenia pies nie kwestionuje. Jeśli spoczniemy na laurach, a mamy psa o mocnym charakterze, musimy być czujni, bo może spróbować odwrócić role i wkrótce się okaże, że zanim zdołaliśmy się zorientować niepostrzeżenie przejął władzę.

Z dobrze ułożonym psem można się wybrać na taki spacer bez obawy, że nad psami nie da się zapanować. Posiadanie psa jest wielką radością, choć jeśli próbuje robić to, co mu się podoba, wyrywa się i ucieka, gryzie smycz i skacze na właściciela, każdy spacer może stać się udręką. Każdego psa można wyszkolić, wszystko zależy od jego właściciela, czy zdoła psa wychować zanim ten wejdzie mu na głowę.