Choroby psów » Choroby zębów i jamy ustnej

Przetrwałe zęby mleczne 


Szczenię rodzi się bez zębów. Począwszy od trzeciego tygodnia życia zaczyna stopniowo wyrastać 28 zębów mlecznych, które w wieku około 7-8 tygodni powinny być już w komplecie. Około czwartego miesiąca życia zęby mleczne zaczynają wypadać a na ich miejsce, w wieku około 5-7 miesięcy sukcesywnie pojawiają się 42 zęby stałe. Po ukończeniu 7-8 miesięcy pies powinien mieć już wszystkie zęby stałe na swoim miejscu.

Jest to najwyższy czas, żeby je policzyć oraz sprawdzić czy wszystko jest w porządku. Właściciele psów, zwłaszcza wystawowych, czekają na ten moment, żeby upewnić się, że nic nie brakuje. Tymczasem może się okazać, że zębów jest nawet więcej niż być powinno, ponieważ pies ma niektóre zęby podwójne. Może się to zdarzyć, jeśli stałe prawidłowo wyrosły, natomiast mleczne zamiast wypaść mocno trzymają się na swoim miejscu. Jeśli wymiana przebiega prawidłowo, ząb stały wyrzynając się uciska na korzeń zęba mlecznego powodując jego resorbcję i wypadnięcie. W sytuacji kiedy ząb stały zamiast wyrzynać się w tym samym miejscu w jakim jest aktualnie ząb mleczny pojawia się obok niego, ten proces zostaje zakłócony. Nie ma mechanizmu, który wymusza wypadnięcie zęba mlecznego i w efekcie mamy dwa tego samego rodzaju zęby, np. dwa kły, obok siebie. Taką sytuację można zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Z lewej kieł mleczny - z prawej kieł stały

Na pierwszym planie widać stały kieł a z jego lewej strony kieł mleczny. Jest to tzw. przetrwały ząb mleczny a obecność tego rodzaju zębów stwierdza się u około 15% populacji psów. Dotyczy to najczęściej kłów, choć może się zdarzyć, że pies ma kilka a w skrajnych przypadkach nawet kilkanaście przetrwałych mleczaków. Takie anomalie występują przeważnie u psów małych ras takich jak yorkshire terier, maltańczyk, pinczer miniaturowy, chihuahua, jamnik miniaturowy i króliczy. U psów dużych ras problem ten pojawia się raczej rzadko, przeważnie u labradorów, wyżłów i owczarków niemieckich.

Choć mówi się, że od przybytku głowa nie boli, w tym przypadku wszystkie przetrwałe zęby powinny zostać jak najszybciej usunięte, ponieważ w zależności od miejsca i kierunku wyrastania mogą powodować wiele problemów natury zdrowotnej. Robi się to w momencie, kiedy już nie ma wątpliwości, że mleczaki same nie wypadną a zęby stałe są już na swoim miejscu. Jeśli się z tym pospieszymy i pies w odpowiednim momencie trafi do lekarza weterynarii, jest szansa, że po usunięciu zębów mlecznych, lekko przemieszczone zęby stałe wejdą na swoje miejsce i zgryz będzie prawidłowy.

Przetrwałe zęby mleczne (zakreślone kółkiem) - powinny być usunięte

Bez względu na to czy problem dotyczy psa wystawowego, czy nierasowego, przetrwałe zęby mleczne muszą być usunięte, ponieważ są mniej trwałe, gorzej ukorzenione i słabiej zmineralizowane niż zęby stałe. To powoduje, że pod naciskiem szczęki mogą się łamać i kaleczyć dziąsła, będą również bardziej podatne na osadzanie się kamienia nazębnego i próchnicę. Fakt, że najczęściej oba zęby: mleczny i stały, ciasno się ze sobą stykają, zatrzymujące się między nimi resztki jedzenia łatwo ulegają rozkładowi i są doskonałą pożywką dla rozwoju flory bakteryjnej. 

Usunięcie przetrwałych zębów przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym. W przypadku wątpliwości co do ustawienia korzeni, lub przy większej ilości przetrwałych mleczaków, wykonuje się zazwyczaj zdjęcie rtg, które ułatwia ocenę stanu uzębienia i podjęcie decyzji, które zęby i w jakiej kolejności powinny być usunięte. Psy bardzo dobrze ten zabieg znoszą i szybko wracają do zdrowia.


Problemy ze zgryzem


Kieł wbija się w dziąsło

Nieprawidłowe ułożenie zębów, które rosną w złym miejscu i pod złym kątem powoduje, że zgryz nie jest prawidłowy. Czasem sprowadza się to do defektu kosmetycznego, ale zdarza się też, że pies ma trudności z gryzieniem, ponieważ mleczny ząb nie mając oparcia w przeciwległym łuku zębowym wciska się w dziąsło i boleśnie je rani. Widać to bardzo wyraźnie na zdjęciu: dolny kieł wciska się w dziąsło górnej szczęki. Uniemożliwia to prawidłowe gryzienie i rozdrabnianie jedzenia, co nie pozostaje bez wpływu na pracę całego układu pokarmowego. Z kolei jego usunięcie utrudniłoby psu gryzienie. W tym przypadku najlepszym wyjściem jest założenie odpowiedniego aparatu ortodontycznego korygującego zgryz. Chodzi tu oczywiście wyłącznie o względy zdrowotne, w tym przypadku zlikwidowanie bólu oraz umożliwienie gryzienia i rozdrabniania pokarmu.  


         zgryz nieprawidłowy                                          zgryz po korekcie

Na zdjęciu po lewej stronie wyraźnie widać, że zęby w górnej szczęce są prawidłowo ustawione, jest natomiast problem z zębami w żuchwie. Są wysunięte do przodu w ten sposób, że uderzają o górne zęby i utrudniają psu gryzienie. W tym przypadku nałożenie aparatu korygującego pozwala na takie ich cofnięcie, że zgryz stanie się prawidłowy (zdjęcie po prawej stronie) i gdyby ktoś nie wiedział, że pies miał wadę zgryzu, z pewnością by się tego nie domyślił. W przypadku psa wystawowego może się niestety zdarzyć, że właściciel to przemilczy, będzie psa wystawiał, zdobędzie uprawnienia i wprowadzi go do hodowli. W tym momencie problem ze zdrowotnego staje się etyczny. Powiedzmy więc wyraźnie: korekta uzębienia mająca na celu leczenie i poprawienie komfortu psa jest jak najbardziej zasadna, natomiast jeśli ma na celu ukrycie wady zgryzu u psa wystawowego, który ma zostać zakwalifikowany do hodowli, jest niedopuszczalna, bo tego rodzaju wady są niestety dziedziczne.

Warto wiedzieć, że:
z psem, który jeszcze nie wymienił wszystkich zębów i nie ma ostatecznie wykształconego zgryzu, nigdy nie wolno bawić się w przeciąganie sznura, bo zabawy podczas których pies utrzymuje ciężar swojego ciała w zębach, mogą zdeformować nie do końca jeszcze wykształcony zgryz.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.