Jedziemy po sukces » W dniu wystawy

Przed wejściem na ring



Około pół godziny przed wejściem na ring należy koniecznie psa wybiegać, rozbawić i wprawić w dobry nastrój. Jeśli nasz podopieczny wymaga bardzo czasochłonnego przygotowania szaty, na spacer zabieramy go odpowiednio wcześniej. Do tego celu wybieramy najbardziej ustronne miejsce, gdzie będzie mógł spokojnie załatwić wszystkie swoje potrzeby fizjologiczne. Odrobina biegu pozwoli mu rozprostować kości, rozluźnić się i rozgrzać mięśnie przed wejściem na ring a krótka zabawa wprawi go w znakomity nastrój. Ruch jest bardzo ważnym elementem oceny a taki spacer jest doskonałą rozgrzewką i z reguły mobilizuje go do działania. Z psa bardzo pobudliwego można przy tej okazji „wypuścić” nadmiar energii, co spowoduje, że będzie się zachowywał bardziej statecznie. Nie wolno przesadzić, bo pies podczas pokazu musi być pełen energii a nie pokładać się ze zmęczenia przy każdej okazji.

Po rozgrzewce wracamy najkrótszą drogą do obozowiska i zabieramy się za porządkowanie szaty. Zawsze zaczynamy od jej wyszczotkowania i usunięcia wszystkich przyniesionych ze spaceru zanieczyszczeń. Przygotowujemy ją do pokazu tak, żeby wyglądała olśniewająco. Jeśli wszystkie niezbędne zabiegi zostały wcześniej wypróbowane i przećwiczone, idzie nam to jak z płatka.

Psy gładkowłose dokładnie szczotkujemy włosianą szczotką, spryskujemy równomiermie z odległości 20-25 cm odżywką nabłyszczającą, bo to pogłębia barwę sierści i eksponuje muskulaturę. Teraz pozostaje przetrzeć sierść zgodnie z kierunkiem wzrostu włosa miekką szmatką i pies jest gotowy do wejścia na ring.

Z psami długowłosymi, lub też takimi, które mają bardzo obfite owłosienie jest więcej zachodu, ale ich sierść dla ich wyglądu ma ogromne znaczenie. Daje nieprawdopodobne możliwości podkreślenia zalet budowy anatomicznej psa i zakamuflowania niektórych niedoskonałości. Warto popracować nad sierścią, żeby była mocna i zdrowa a potem nauczyć się ją perfekcyjnie przygotowywać do wystawy, bo często się zdarza, że nie wygrywa ten pies, który jest obiektywnie lepszy, ale ten, który jest lepiej przygotowany i prezentowany. Bardzo ważne jest również wypróbowanie różnego rodzaju preparatów korygujących, żeby wyeliminować wszystkie, nawet najmniejsze niedoskonałości w wyglądzie owłosienia.

Kiedy już pies jest gotowy, codzienną obróżkę wymieniamy na ringówkę, sprawdzamy, czy numerek startowy jest na swoim miejscu, idziemy pod ring i gotowi czekamy na zaproszenie sędziego. Widok schodzącej grupy oznacza, że nadeszła nasza kolej, pilnujemy więc żeby przy pierwszym zaproszeniu wejść na ring, zdarza się czasem, że wystawcy są tak pochłonięci rozmową, że trzeba ich kilka razy nawoływać. Gasimy papierosa, torebkę zostawiamy komuś do potrzymania, bo do wystawiania trzeba mieć wolne dwie ręce. 

Na zaproszenie sedziego wchodzimy na ring i ustawiamy się w kolejności numerków startowych. Sprawdzamy, czy każdy włos jest na swoim miejscu i czy nic się do niego nie przyczepiło, ustawiamy psa w pozycji wystawowej i od tego momentu, nie spuszczamy go z oczu. Nie wdajemy się w pogawędki z innymi wystawcami, nie skracamy sobie czasu podjadaniem cukierków. Cały czas kontrolujemy sytuację, żeby natychmiast zareagować na zaproszenie do oceny indywidualnej lub prezentacji psa w ruchu.

Zwróćmy uwagę, żeby numerek był widoczny nie tylko dla sędziego, ale także dla publiczności, są wśród niej znawcy i miłośnicy rasy, którzy według opisu w katalogu chcą poszczególne psy zidentyfikować i obejrzeć. To właśnie przy ringu właściciele suk wybierają reproduktora a poszukujący szczeniaka liczącego się hodowcy danej rasy. Niektóre hodowle wystawiające dość dużą stawkę, zwłaszcza w konkurencjach hodowlanych, dbają nawet o identyczne stroje dla całej ekipy. Taka dbałość o szczegóły bardzo dobrze świadczy o jej właścicielach. 
 

W czasie całego sędziowania na ringu z psem może przebywać tylko jedna osoba, wejście pomocnika, który chce udzielić wskazówek wystawiającemu lub porozmawiać z sędzią, co niestety czasem się zdarza, jest niedopuszczalne. Przy ringu musimy być zawsze przed czasem. Jest to nie tylko kwestia szacunku dla sędziego, innych wystawców i publiczności, ale i wymóg regulaminowy, sędzia ma prawo odmówić oceny spóźnionego psa. W czasie oczekiwania starajmy się nie stawać zbyt blisko innych psów, żeby ich nie rozpraszać lub co gorsze nie dopuścić do jakiejś utarczki. Na ring wchodzimy energicznie i radośnie, tak żeby psu udzielił się ten nastrój. Jeśli nagle zaczyna się zapierać i nie wiadomo dlaczego nie chce wejść na ring, nie wolno go ciągnąć na siłę, tylko rozbawić, dać smakołyk, wtedy bez problemu podąży za swoim przewodnikiem.



Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!

E-mail: *
Treść: *

Prawa autorskie

Wszystkie ma- teriały publiko- wane w tym serwisie są chronione pra- wami autor- skimi. Kopiowanie całości lub części jest zabronione.
Projekt i wykonanie: Blueprint
Wszelkie prawa zastrzeżone dla piesporadnik.pl 2024
PiesPoradnik.pl ul. Grunwaldzka 487 B 80-309 Gdańsk

Zakaz kopiowania - wszystkie teksty, zdjęcia i materiały graficzne publikowane w tym portalu są chronione prawem autorskim i nie mogą być kopiowane.