Dzisiaj jest 09.12.2024
- Rasa - pochodzenie, rodowód
- OPIS RAS PSÓW od A do Z
- Kupno psa
- Adoptujemy psa ze schroniska
- Ekwipunek dla psa
- Wychowanie psa
- Problemy wychowawcze
- Szkolenie psa
- Pies w służbie człowieka
- Pies i prawo - obowiązki właściciela
- Charakter - tajniki psiej psychiki
- Agresja
- Jak zrozumieć psa ?
- Relacje psa z ludźmi i zwierzętami
- Żywienie według potrzeb
- Jak dobrze karmić ?
- Co warto wiedzieć o żywieniu
- Dodatki do psiej miski
- Ciekawostki na temat żywienia
- Jak dbać o oczy, uszy, zęby i ...
- Jak pielęgnować sierść
- PIELĘGNACJA SIERŚCI wg ras A-Z
- Problemy z psią sierścią
- Akcesoria do pielęgnacji sierści
- Dobór kosmetyków do rodzaju sierści
- Pies u fryzjera
- Wystawy psów rasowych
- Przygotowanie psa do wystaw
- Strategia wystawowa
- Wystawy - jak poprawić urodę ?
- Jedziemy po sukces
- Wsadzamy kij w mrowisko
- Spacer i rekreacja z psem
- Psie sporty
- Pies w podróży
- Wakacje z psem
- Wyjeżdżamy - a co z psem ?
- Pies w różnych miejscach i czasie
- Hodowla - rozród
- Sterylizacja - kastracja
- Profilaktyka zdrowotna
- Walka z pasożytami
- Pasożyty zewnętrzne
- Pasożyty wewnętrzne
- Jak pies zaraża się pasożytami ?
- Leczenie i profilaktyka
- Glista psia - Toxocara canis
- Tęgoryjec - Ancylostoma caninum
- Włosogłówka - Trichuris vulpis
- Robaczyca serca - Dirofilariosa
- Tasiemiec psi - Dipylidium caninum
- Tasiemiec bąblowcowy - Echinococcus granulosus
- Kokcydioza - Coccidiosis canum
- Lamblioza - Giardia intestinalis
- Choroby psów
- Pomoc w nagłych wypadkach
- Opieka nad chorym psem
- Problemy starszego wieku
- Słownik pojęć kynologicznych
- Książki, które warto przeczytać
- Ciekawostki na temat psów
- Opinie na temat karm MILLS FARM
Rasa pochodzenie rodowód » Pochodzenie psa
Skąd się wzięły psy ?
Pies nie jest wprawdzie najstarszym z psowatych, ale jest niewątpliwie pierwszym zwierzęciem, które zostało przez człowieka udomowione i stało się jego towarzyszem. Wszystko wskazuje na to, że miało to miejsce już w XII wieku p.n.e. Nie ma co do tego pewności, ponieważ historia powstania i rozwoju gatunku nie cieszyła się zbytnim zainteresowaniem historyków. Dopiero w 1984 roku Robert Delort zamieścił na ten temat niewielką monografię w dziele „Les animaux ont une histoire”. W ciągu następnych 25 lat nikomu nie udało się wypełnić tej luki. Specjaliści z dziedziny zoo-archeologii, antropologii i genetyki prowadzili ciekawe badania, ale nie były to opracowania, które by w sposób kompletny pokazały ewolucję psa, zwierzęcia bądź co bądź tak blisko związanego emocjonalnie z człowiekiem. Rzeczywiście żadne inne zwierzę nie pełniło w służbie człowieka tak różnych funkcji i żadne nie zostało poddane tak licznym ingerencjom zmierzającym w kierunku dostosowania go do ludzkich potrzeb. Droga od canis lupus do populacji niemal czterystu ras psów o bardzo zróżnicowanej wielkości, wyglądzie i charakterze jest rzeczywiście imponująca.
Pies (Canis lupus familiaris) jest członkiem rodziny psowatych (Canidae). Dzięki wieloletnim badaniom genetyków wiemy dziś z całą pewnością, że wywodzi się od wilka (Canis lupus). Przedtem istniały również inne teorie na temat jego pochodzenia. Karol Darwin na przykład był przekonany, że przodkami psa domowego są kojoty i szakale, zwłaszcza na terenach ich naturalnego występowania, czyli w Ameryce Północnej i Azji Mniejszej. Istniała również inna teoria, która wiązała powstanie psa domowego z psem dingo i psami pariasami.
Do dziś naukowcy formułują coraz to nowe teorie na temat pochodzenia psa. To, co wczoraj uznano za dowiedzione, dziś poddaje się w wątpliwość, bo odkryto nowe wykopaliska lub bardziej nowoczesne metody badawcze. Jedno jest pewne: zachowane ślady istnienia psa są bardzo odległe. Widoczna płaskorzeźba powstała w drugim tysiącleciu p.n.e. Nie ulega najmniejszej wątpliwości, że przedstawia psa. W dodatku, jeśli się jej dobrze przyjrzeć, możemy zobaczyć, że ten pies nosi obrożę !!
Co do jednego naukowcy są zgodni, że jedynym przodkiem psa jest wilk szary (Canis lupus) a nie jak twierdził Konrad Lorenz jego mieszańce, takie jak szakal (Canis aureus) czy kojot (Canis latrans). Przeprowadzili bardzo szczegółowe badania porównawcze wymiarów czaszki psów prehistorycznych oraz różnych, obecnie dziko żyjących osobników należących do grupy Canidae, takich jak: młody wilk szary (Canis lapus), dorosły wilk szary, wilk czerwony (Canis rufus), kojot (Canis latrans) i szakal pospolity (Canis aureus). Na tej podstawie stwierdzili, że tylko wymiary czaszki psa oraz młodego wilka szarego są porównywalne.
Nie można oczywiście wykluczyć że w czasie powszechnych wędrówek ludów i stopniowej domestyfikacji psa mogło dojść do przypadkowych skojarzeń z kojotami lub z szakalami, badania zwyczajów tych zwierząt pozwalają jednak przypuszczać, że miały one charakter na tyle incydentalny, że na rozwój psa nie miały większego wpływu. Co ciekawe, jeszcze nie tak dawno miały miejsce inne krzyżówki: w Ameryce Północnej Indianie i traperzy krzyżowali swoje psy zaprzęgowe z wilkami, żeby były większe, silniejsze i bardziej odporne na zmęczenie. Sam wilk natomiast w wielu krajach należy do gatunków bliskich wyginięcia. Do zmniejszenia jego populacji doprowadzają ludzie, którzy nie wiadomo dlaczego postrzegają go jako drapieżnika, strzelają do niego i tępią go z całą bezwzględnością. Tymczasem jest to zwierzębardzo płochliwe, które ucieka na widok człowieka i nigdy nie atakuje, dopóki nie zostanie zmuszone do obrony.
Na pewnym etapie ewolucji, zmiana sposobu życia oraz udomowienie znacznej części populacji psów spowodowało wyodrębnienie grupy, którą później nazwano Canis familiaris – pies rodzinny.
Z czasem powstały jej cztery typy i to one są praprzodkami następujących ras psów:
- Canis familiaris Leinieri - charty
- Canis familiaris Matris Optimae - psy pasterskie
- Canis familiaris Intermedius - spaniele, gryffony, szpice
- Canis familiaris Inostranzewi - molosy, dogi, bouviery
Według Hansa Räbera, dowodem potwierdzającym tę teorię jest:
- podobieństwo w kształcie powierzchni czwartych zębów przedtrzonowych
- fakt, że ciężar mózgu psa jest najbardziej zbliżony do ciężaru i objętości mózgu wilka, co jest związane ze skróceniem się u psa trzewioczaszki w stosunku do mózgoczaszki
- badania krwi, które w budowie określonej grupy białek wykazały wyraźnie największe podobieństwa do krwi wilka
- potwierdzona przez badania etologiczne zbieżność zachowań społecznych stad wilków i sfor psów.
Badania nad pochodzeniem psa trwają. Kto wie, może za kilkanaście lub kilkadziesiąt lat okaże się, że było jeszcze inaczej i naukowcy do historii powstania psa dopiszą kolejny rozdział. W sumie nie wiem, czy to takie ważne skąd wzięły się psy, najważniejsze, że je mamy.
Skomentuj artykuł - napisz, jeśli chcesz poszerzyć zawarte w nim informacje lub podzielić się swoim doświadczeniem. Masz ciekawy tekst lub zdjęcia swojego autorstwa skontaktuj się z nami. Wszystkich chętnych do współpracy serdecznie zapraszamy!